Η απόδοση τιμής στους νέους που αγωνίστηκαν τον Νοέμβριο του 1973 στο Πολυτεχνείο Αθηνών, για την ανατροπή της Δικτατορίας, για την ελευθερία των ιδεών και την προάσπιση της Δημοκρατίας, δεν είναι μια απλή τυπική πράξη, φθαρμένη από την επανάληψη των ετησίων επετείων. Η παράτολμη, ακομμάτιστη συγκέντρωση και αντίσταση των φοιτητών και όσων άλλων συμμετείχαν στα γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε, αποτελεί μια από τις ουσιαστικότερες πράξεις ευθύνης στην μακραίωνη ιστορική πορεία του τόπου μας.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου οριοθετεί μια νέα κατάκτηση της συλλογικής μας μνήμης, μια διαρκή παρακαταθήκη εγρήγορσης και αντιστασιακού πνεύματος για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δημοκρατικών συνθηκών, ισότητας και αλληλεγγύης, με πολίτες ελεύθερους, υπεύθυνους, κι ενεργούς.
Η δύσκολη περίοδος που διανύουμε, διαφέρει ασφαλώς από τις συνθήκες των ανελεύθερων εκείνων χρόνων. Αν και η Δημοκρατία στην χώρα μας είναι ακλόνητη, εντούτοις, η πολυμέτωπη οικονομική κρίση και οι απρόβλεπτες γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, απαιτούν προσοχή κι επαγρύπνηση. Οι αξίες και το ενωτικό μήνυμα των αγωνιζομένων Ελλήνων του 1973, παραμένουν και σήμερα αναγκαία θεμέλια για την διαφύλαξη της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, και της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
