Ο Καμαριώτης είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ του νομού Ηρακλείου στην επαρχία Μαλεβιζίου σε υψόμετρο 620 μ. Στα δυτικά του οικισμού βρίσκεται μικρή περιοχή κατάφυτη από βελανιδιές, πουρνάρια και χαρούπια. Με βάση την πληθυσμιακή απογραφή του 2001 αριθμεί 78 κατοίκους.
Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 29 χιλιόμετρα. Κύρια ασχολία στον οικισμό είναι η αμπελοκαλλιέργεια. Ο Καμαριώτης πανηγυρίζει τον Απρίλιο και τον Αύγουστο. Το Σεπτέμβριο γίνεται η γιορτή της τσικουδιάς και γίνονται εκδηλώσεις από τον πολιτιστικό σύλλογο του οικισμού.
Στη δυτική έξοδο του Καμαριώτη βρίσκουμε χωματόδρομο, ο οποίος οδηγεί στην Τρυπητή. Εκεί οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τους πελώριους βράχους που συνθέτουν λαβυρίνθους και άλλα παράξενα σχήματα.
Αξιοσημείωτος είναι ο παλαιός ναός της Παναγίας και η τρίκλιτη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που κτίστηκε το 16ο αιώνα. Στο υπέρθυρο της δυτικής πύλης στο ναό του Αγίου Γεωργίου υπάρχει ο λέοντας του Αγίου Μάρκου και στην αψίδα του κεντρικού κλίτους ο δικέφαλος αετός, το οικόσημο της βυζαντινής οικογένειας των Καλλεργών. Κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας είναι η τουρκική βρύση που σώζεται σήμερα στην πλατεία του χωριού
Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, ο Καμαριώτης υπαγόταν στην επαρχία Μυλοποτάμου, στο σημερινό νομό Ρεθύμνου. Πολλοί από τους κατοίκους μετανάστευσαν στο εξωτερικό μετά τη δεκαετία του ' 60, ωστόσο αρκετοί από αυτούς επιστρέφουν σήμερα και ανακαινίζουν τα παλιά τους πέτρινα σπίτια.
Ο γνωστότερος θρύλος είναι αυτός με την καμπάνα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Το σήμαντρο φερόταν να είχε χρυσό βόλι και να ακούγεται μέχρι τα Χανιά. Όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Κρήτη, οι κάτοικοι έκρυψαν την καμπάνα και από τότε εξαφανίστηκε. Το 2004 ξεκίνησε η ανακαίνιση της εκκλησίας και το γεγονός ότι η τελευταία κτίστηκε πάνω σε βράχο, όπου πιθανότατα έκρυψαν οι χωριανοί την καμπάνα, αναπτέρωσε τις ελπίδες για να βρεθεί αυτή.
Τα περισσότερα σπίτια του είναι έρημα. Σημάδι αρχοντιάς αλλά και μάρτυρας παλαιότερης ακμής.
Ο Καμαριώτης που ζει με τις μνήμες του.
