Την ανάγκη να επουλωθούν οι πληγές που άνοιξαν στην τοπική κοινωνία «με νηφαλιότητα, συνεργασία, αλληλεγγύη και αλληλοκατανόηση» επισήμανε ο παπα- Ανδρέας στο κήρυγμα του μετά την περιφορά της 2ης Ανάστασης στα σοκάκια του χωριού.
Αναφερόμενος στην οικονομική κρίση κάλεσε του πιστούς να παλέωουν και να ανατρέψουν την πραγματικότητα που βιώνει η χώρα τα τελευταία επτά χρόνια που οδηγεί στη δυστυχία, τη ανέχεια, τη πείνα, και τη φτώχεια.
Ολόκληρο το κήρυγμα έχει ως εξής:
«Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί
Μετά τη στημένη δίκη και καταδίκη του Ιησού, το Γολγοθά, τη Μεγάλη Προδοσία, τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση. Η Ανάσταση είναι η νίκη της ζωής απέναντι στο θάνατο. Η νίκη του καλού απέναντι στο κακό. Η επικράτησης της ελπίδας και όχι της απογοήτευσης.
Σήμερα, όσο ποτέ η κοινωνία μας προσδοκά την δική της Ανάσταση, μέσα από τον Γολγοθά και τη Σταύρωση που βιώνει τα τελευταία 7 χρόνια.
Η δυστυχία, η ανέχεια, η πείνα, η φτώχεια, η παιδική φτώχεια, οι χιλιάδες άστεγοι είναι πλέον μια πραγματικότητα. Τα κουπόνια σίτισης, τα χιλιάδες συσσίτια ειδικά στα αστικά κέντρα είναι μια πραγματικότητα.
Το μήνυμα της Ανάστασης μας δίνει τη δύναμη και το κουράγιο να ανατρέψουμε αυτή την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που οδηγεί στην εξαθλίωση, την πραγματικότητα που κουρελιάζει τις ζωές μας, την πραγματικότητα που ακυρώνει το μέλλον των παιδιών μας, την πραγματικότητα που σιγά-σιγά αλλά σταθερά μας περιορίζει ως Έθνος, μας περιορίζει ως κράτος δημιουργώντας συνθήκες που δίνουν λαβή στους γείτονες να θέλουν να πατήσουν πόδι στη γη μας.
Ο κόμπος πλέον έφτασε στο χτένι, ήρθε ώρα να ανατρέψουμε αυτή την πραγματικότητα, κι αυτό για να γίνει θα χρειαστούν θυσίες, πολλές θυσίες, γιατί μόνο έτσι όπως έχει διδάξει η ιστορία μπορείς να συναντήσεις την Ελευθερία, την ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία. Οι πληγές για να κλείσουν χρειάζονται αγώνες, χωρίς αγώνες θα ζήσουμε μια νέα εποχή ραγιαδισμού, εμείς τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Ας το καταλάβουν λοιπόν τα ξένα κέντρα αποφάσεων, ότι πάνω από όλα θα βάλουμε τον άνθρωπο και κάτω από αυτόν τα κέρδη τους και τα τοκοχρεολύσια τους…
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
Πέρα από την κοινωνία στο σύνολο της που βιώνει τις δικές της πληγές και η τοπική κοινωνία, η δική μας, άνοιξε πληγές στο σώμα της, που πρέπει όλοι μαζί να βοηθήσουμε για να επουλωθούν. Έχουμε δείξει και αποδείξει μέσα από την ιστορία, ότι μπορούμε να το πετύχουμε. Μπορούμε με νηφαλιότητα, συνεργασία, αλληλεγγύη και αλληλοκατανόηση να βρούμε τη χρυσή τομή και να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, όμως, το μήνυμα του Χριστού μέσα από τη δική του θυσία είναι τόσο δυνατό, που δίνει και σε μας δύναμη να επαναφέρουμε στον τόπο μας την ειρήνη, την αγάπη, τη συντροφικότητα…Όμως, για να γίνει αυτό θα χρειαστεί πολλή δουλειά από όλους. Αν μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να μας προσπερνούν οι δυσάρεστες εξελίξεις. Κι είμαι βέβαιος ότι δεν θα το αφήσετε, δεν θα το αφήσουμε να γίνει. Είχε πει ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης: ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΡΗΤΙΚΟΣ. Θα μου επιτρέψει, από κει ψηλά που βρίσκεται, να τον παραφράσω, λέγοντας: «ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΩΓΕΙΑΝΟΣ…»
Χριστός Ανέστη, Χρόνια Καλά!»
