Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ το Ρεσιτάλ πιάνου της Αλεξίας Μουζά στο πολιτιστικό κέντρο Ηρακλείου, στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Πιάνου, που διοργανώνεται από το Δήμο Ηρακλείου με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης και τη συνεργασία της ΔΕΠΤΑΗ. Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ είναι ο διεθνώς καταξιωμένος πιανίστας Δημήτρης Καρύδης και καλλιτεχνικός σύμβουλος ο επίσης καταξιωμένος Πέτρος Μόσχος. Οι δύο εξαίρετοι πιανίστες διαγράφουν λαμπρή πορεία στο εξωτερικό με το εκπληκτικό « Duo Antithesis»και είχαμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε πέρσι στο 1ο Φεστιβάλ Πιάνου. Το Φεστιβάλ φέτος φιλοξενεί σπουδαίους πιανίστες με λαμπρή παρουσία στο χώρο της μουσικής σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως Yekaterina Lebedeva, Κώστα Φωτόπουλο, Λίλυ Δάκα, Μιχάλη Αγγελάκη και Νίκο Σταυλά, ενώ για πρώτη φορά , το Φεστιβάλ προσλαμβάνει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αφού διοργανώνονται workshops και δίνεται η ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να παρουσιαστούν στο κοινό, όπως Λίνα Ζάχαρη και Αντώνης Μπουνταλάκης.
Αναμφίβολα είναι μια μοναδική στο είδος της διοργάνωση, τόσο πρωτότυπη όσο και ποιοτική, με προδιαγραφές υψηλών απαιτήσεων, που ως τώρα έλειπε από την πόλη μας. Μια πόλη με σημαντική ιστορία στον πολιτισμό, όπως η δική μας, οφείλει να εξελίσσεται σε πολλούς τομείς και ένας από αυτούς σίγουρα είναι η μουσική και γενικότερα η αισθητική καλλιέργεια των πολιτών της. Άλλωστε η διοργάνωση ενός τέτοιου πολιτιστικού γεγονότος συνάδει απόλυτα με τις άοκνες προσπάθειες τόσο του Δήμου όσο και σπουδαίων καλλιτεχνών και δασκάλων, στους οποίους έχει ανατεθεί η λειτουργία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων και των χορωδιών του Δήμου, παιδικής - νεανικής και μικτής, όπως του Μίλτου Λογιάδη και του Δημήτρη Χανδράκη, του Ιωάννη Ιδομενέως και του Γιάννη Κιαγιαδάκη. Στο σύνολό τους αυτές οι προσπάθειες καταδεικνύουν απόλυτα τη βούληση της Δημοτικής Αρχής να δώσει προτεραιότητα στη μουσική παιδεία και εν γένει την αισθητική αγωγή των νέων πολιτών και ιδιαίτερα να βοηθήσει το δύσκολο τομέα της Μουσικής Εκπαίδευσης, έναν τομέα στον οποίο το ελληνικό σχολείο αδυνατεί να συνεισφέρει.
Το χθεσινό ρεσιτάλ της Αλεξίας Μουζά ήταν μια αποκάλυψη. Έχουν γραφτεί σπουδαίες κριτικές για την πιανιστική της φυσιογνωμία, όπως ότι « έχει καταπληκτική ενέργεια, καθαρότητα και ακρίβεια. Καθηλώνει το κοινό από το πρώτο άκουσμα… ξεχωρίζει για την άψογη τεχνική αρτιότητα, τη λυρική της μουσικότητα και την ιδιαίτερη ένταση της ερμηνείας» και ότι επίσης διαθέτει εκρηκτικό ταπεραμέντο. Είναι πολυβραβευμένη σε κορυφαίους πιανιστικούς διαγωνισμούς σε πολλές χώρες του κόσμου, έχει εμφανιστεί στις σπουδαιότερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου και πρόσφατα εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την κρατική ορχήστρα Αθηνών στο λεπταίσθητο έργο του Μωρίς Ραβέλ «Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε σολ μείζονα».
Χθες βράδυ παρουσίασε τα εξής έργα:
Ludwig van Beethoven (1770-1827): 15 Παραλλαγές και Φούγκα σε Μι ύφεση μείζονα, op. 35, “Eroica”
Alberto Ginastera (1916-1983): Σονάτα αρ. 1, op. 22
Allegro marcato
Presto misterioso
Adagio molto appassionato
Ruvido ed ostinato
Sergei Prokofiev (1891-1953): Σονάτα αρ. 6, op. 82
Allegro moderato
Allegretto
Tempo di valzer, lentissimo
Vivace
Πρόκειται για έργα που απαιτούν απίστευτη δεξιοτεχνία, όπως επισήμανε και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Δημήτρης Καρύδης στον πρόλογό του, και σίγουρα η αναμέτρηση του ερμηνευτή μαζί τους προϋποθέτει γνώση, εμπειρία, ικανότητα, μα και πάθος για τέχνη, αστείρευτη αγάπη για τη μουσική και πηγαίο ταλέντο. Όλα αυτά η Αλεξία Μουζά απέδειξε ότι τα διαθέτει σε υπέρμετρο βαθμό. Με το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού μάς χάρισε 3 encore δείχνοντας με τη σειρά της πόσο σημαντικός θεσμός είναι αυτός και πως, αν καλλιτέχνες του διαμετρήματός της τον στηρίζουν, μόνο ωφελημένη θα ‘ναι η πόλη μας και οι άνθρωποί της. Όσοι τυχεροί κοινωνήσαμε της υψηλής τέχνης της Αλεξίας χθες το βράδυ την ευγνωμονούμε και της ευχόμαστε να την υπηρετεί πάντα με την ίδια ζέση και πάθος .
Κάποιες μικρές επισημάνσεις που ίσως θα συνέβαλαν στην ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία αυτού του θεσμού στο μέλλον, μια και η συνέχισή του και η στήριξή του πια επιβάλλονται, θα ήταν να κινητοποιηθούν όλα τα ωδεία της πόλης και να οργανώνονται με τη συνεργασία τους περισσότερα workshops καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου, να γίνει προσιτότερο το εισιτήριο στους σπουδαστές μουσικής ανεξαρτήτως ηλικίας και να δίνεται η δυνατότητα από τους διοργανωτές για μειωμένο εισιτήριο, σταθμισμένο στις οικονομικές συνθήκες της περιρρέουσας κατάστασης, που να περιλαμβάνει είσοδο σε όλες τις συναυλίες κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Και κάτι τελευταίο , στην πλήρως εξοπλισμένη και σαφώς καταλληλότερη αίθουσα, σε σχέση με όλες τις άλλες που διαθέτουμε στην πόλη μας για τέτοιου είδους μουσική, θα βοηθούσε, αν όλοι βρισκόμαστε στο χώρο 15’ πριν την καθορισμένη έναρξη , αν περιμέναμε να ολοκληρώνεται κάθε έργο και μετά να ανοίγει η πόρτα για τους αργοπορημένους, ώστε να μην διασπάται η προσοχή, ούτε των ήδη καθήμενων ακροατών ούτε των καλλιτεχνών, μια και ο χώρος είναι αρκετά μικρός, και τέλος κρατώντας το καλαίσθητο και αρκετά αναλυτικό πρόγραμμα της διοργάνωσης στα χέρια μας να είμαστε πιο προσεχτικοί στο σε ποια σημεία της εξέλιξης των έργων θα χαρίζουμε το χειροκρότημά μας με γενναιοδωρία σε τέτοιους καλλιτέχνες .
Ζωή Παπαδάκη(Φιλόλογος)
