Το Χαρασό είναι χωριό και πρώην κοινότητα στην επαρχία Πεδιάδας, με 116 κατοίκους το 2001. Σήμερα αποτελεί ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Χερσονήσου Η θέση του είναι σε λόφο με θέα προς τη γύρω περιοχή, στα νότια άκρα κοιλάδας. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 27,3 χιλιόμετρα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αμπελοκαλλιέργεια, την ελαιοκομία και την κτηνοτροφία.
Το Δημοτικό διαμέρισμα αριθμεί 165 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Οι οικισμοί που το απαρτίζουν είναι: το Χαρασό [ 116 ], σήμερα έχει μόλις 37 κατοίκους, έδρα.ο Βορός [ 49 ] , υπαγόταν στο Χαρασό όταν ακόμα το τελευταίο ήταν κοινότητα. Ονομάζεται επίσης (το) Βορού και (το) Βορίτσι και είναι κτισμένο σε υψόμετρο 230 μ. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 25 χιλιόμετρα.
Στο χωριό λόγω της θέσης του υπήρχαν πολλοί πέτρινοι ανεμόμυλοι οι οποίοι πλέον είναι εγκαταλειμμένοι.
Στο Χαρασό υπάρχει ο ενεργός μορφωτικός εξωραϊστικός σύλλογος του χωριού ο οποίος πραγματοποιεί πολλές δράσεις πολιτισμού.
στο Χαρασό υπάρχουν οι εκκλησίες του αγίου Ευσταθίου και ο βυζαντινός ναός του αγίου Νικολάου.
Η ονομασία σύμφωνα με τον Ξανθουδίδη προέρχεται από το σλαβικό χαρασό, λέξη που σημαίνει καλός, ευχάριστος (αναφορά στους Σλάβους μισθοφόρους του Νικηφόρου Φωκά). Επίσης, άλλοι (Στυλιανός Αλεξίου) αναφέρουν ότι πιθανότατα να πρόκειται για προελληνικό τοπωνύμιο και ότι η σωστή γραφή είναι Χαρασός. Εξάλλου, με βάση τις ενετικές απογραφές, το όνομα θα μπορούσε να είναι ανδρωνυμικό, από τον οφειλέτη Zorzi Caraso ή επειδή έτσι ονομαζόταν ο πρώτος οικιστής.
Ο οικισμός αναφέρεται στην επαρχία Πεδιάδας από τον Καστροφύλακα με την ονομασία Carasso (με δύο σ) και με 60 κατοίκους το 1583 και από τον Μπασιλικάτα το 1630. Με το όνομα Vorù βρίσκουμε στην ίδια απογραφή (Κ 95) του 1583 το Βορίτσι, με 42 κατοίκους. Το 1671 βρίσκουμε το Χαρασό στην οθωμανική απογραφή με 37 χαράτσα και το Βορού με 18 χαράτσα. Το Βορίτσι δεν αναφέρεται με το όνομα αυτό σε καμία απογραφή. Το χωριό αυτό έγινε γνωστό από τον Βορειανό Μοιράρη, Γεώργιο Κωνσταντουλάκη, ο οποίος απέκτησε φήμη στην Κεντρική και στην Ανατολική Κρήτη ως θεραπευτής. Έζησε μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
