Ο ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΛΑΔΑΚΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Ο ανδριάντας του οπλαρχηγού Μιχαήλ Ι. Μελαδάκη που έπεσε ηρωικά τον Απρίλιο του 1914 στη μάχη της Νικολίτσας, μαχόμενος για την απελευθέρωση της Ηπείρου, βρίσκεται στην παραλίμνια περιοχή των Ιωαννίνων.

 ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΛΑΔΑΚΗΣ

 Ο Μελαδάκης Μιχαήλ του Ιωάννου γεννήθηκε στην Ασή-Γωνιά Χανίων το 1889.
Το 1906 σε ηλικία 17 ετών συμμετείχε ως Εθελοντής στο Μακεδονικό Αγώνα και στο σώμα του Παύλου Γύπαρη.
Σε ηλικία 23 ετών συμμετείχε ως Υπαρχηγός στο εθελοντικό σώμα του Παύλου Γύπαρη και στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1912-1913 όπου και τραυματίστηκε την 19-10-1912 στη μάχη στο χωριό Καλλιστράτη Κοζάνης.
Συμμετείχε ως Υπαρχηγός στο Εθελοντικό Σώμα του Οπλαρχηγού Ιωάννου Βρανά κατά την απελευθέρωση της Χίου (11/11 έως 21/12 1912).
Συμμετείχε στον Ελληνοβουλγαρικό Πόλεμο ως Αρχηγός Εθελοντικού Σώματος υπό τον Γεώργιο Τσόντο Βάρδα (16/06 έως 28/07 1913).
Συμμετείχε ως Αρχηγός Εθελοντικού σώματος στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα του 1914 σε ηλικία 25 ετών και στην περιοχή Κορυτσάς.
Εφονεύθη μαχόμενος ηρωικά την 24-4-1914 κατά την μάχη της Νικολίτσας. 

Η μάχη αυτή αναφέρεται με λεπτομέρεια στον τύπο της εποχής και σε όλα τα βιβλία τα αναφερόμενα στον Βορειοηπειρωτικό αγώνα του 1914 και τούτο διότι:

α) Η έκβασή της είχε μεγάλη ηθική, ψυχολογική και στρατηγική σημασία και αποτελούσε προπομπό κατάληψης της Κορυτσάς.
β) Συμμετείχαν αρκετοί αντάρτες και από τις δύο πλευρές με εκατέρωθεν απώλειες. Το σύνολο των Αυτονομιακών δυνάμεων ήταν 425 άνδρες και οι απώλειες ήταν: Νεκροί: Ο Οπλαρχηγός Μ. Μελαδάκης, ο Λοχίας Ν. Μπουλούκος και 9 οπλίτες. Τραυματίες: ο Ίλαρχος Β. Μελάς, ο Ανθυπασπιστής Ε. Τζεφριός, οι Οπλαρχηγοί Μ. Τσόντος, Κ. Σερέτης και 23 Οπλίτες.
γ) Προκάλεσε τότε πανελλήνια συγκίνηση λόγω συμμετοχής και τραυματισμού, κατά την μάχη της Νικολίτσας, του Ίλαρχου Βασίλη Μελά, αδελφού του Παύλου Μελά.
Χαρακτηριστικά είναι όσα περί του φόνου του γενναίου Οπλαρχηγού Μιχαήλ Μελαδάκη, γράφει ο αυτόπτης μάρτυς, συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης, οργανωτής του Βορειοηπειρωτικού αγώνα και Βουλευτής Κορυτσάς Κωνσταντίνος Σκενδέρης, τα οποία και παρατίθενται.
«Ο γενναίος ούτος Οπλαρχηγός σφοδρώς μετά του σώματος αυτού επιτεθείς κατά των Αλβανών, εξετόπισεν αυτούς εκ των οχυρών θέσεών των, καταλαβών την μεταξύ Δάρδας και Άριζαν οδό.
Ενισχυθέντες μετά ταύτα οι Αλβανοί, αντεπετέθησαν κατ’ αυτού.
Ουχ ήττον απεκρούσθησαν και εξεδιώχθηκαν μέχρι του χωρίου Άριζα καταδιωκόμενοι κατά πόδας υπό του σώματος τούτου με επικαφαλής τον Αρχηγόν.
Τότε εις Αλβανός ακάλυπτος με προτεταμένον το όπλον βαδίζει κατά του Αρχηγού.
Ο Μελαδάκηςπρολαβών τον πυροβολεί. Το όπλον όμως έπαθεναφλογιστίαν, οπότε προλαβών ο Αλβανός δια μίας σφαίρας ευρούσης αυτόν κατά την καρδιακήνχώραν, άπνουν τον ρίπτει.

 

Οι άνδρες του αμέσως φονεύουσι τον Αλβανόν. Περί το σώμα του Αρχηγού Μελαδάκη διεξήχθη επί μίαν περίπου ώραν πάλη λυσσώδης, ίνα παραλάβωσι το σώμα του ατυχούς Αρχηγού. Δυστυχώς δεν το κατώρθωσαν, παρά τας ηρωικάςπροσπαθείας των. Κατά την μάχηνταύτην τρεις γενναίοι, ο Χρήστος Κοκκίνης, εκ του χωρίου Αγία Θέκλα της Κεφαλληνίας, ο Ιωάννης Καραγιάννης, εκ Καστρί Κυνουρίας και ο Γεώργιος Αράπης, εκ Καλαμών, κατώρθωσαν να φθάσωσι το πτώμα του Μελαδάκη και αποσπάσωσι την τσάντα και το περίστροφόν του.
Ούτω το πτώμα του ήρωος Μελαδάκη, παρέμεινε εις χείρας των Αλβανών, οίτινες την επομένην το εφωτογράφησανδιανείμοντες αντίτυπα της εικόνος.
Πανταχού υπήρχεν ιδέα, γράφει ο αυτόπτης μάρτυς, ότι οι Αλβανοί σέβονται τους γενναίους και δη τους πίπτοντας εις το πεδίον της μάχης.
Δυστυχώς διέψευσαν τούτο.




 

Διότι το πτώμα του Μελαδάκη, ως και λοιπών, μετά την φωτογράφησιν αυτών, τα κατακρεούργησαν και τα οποία άταφα άφησαν εις την διάκρισιν των κυνών και ορνέων.
Μετά ταύτα οι φιλότιμοι Δαρδιώται συνέλεξαν τα τήδε κακείσε διεσπαρμένα οστά, τα οποία έθαψαν μετά πάσης τιμής και επισημότητας».

 Για τους Αλβανούς ο θάνατος του Οπλαρχηγού Μιχαήλ Μελαδάκη είχε ιδιαίτερη σημασία αφού υπάρχει η σχετική, όπως την περιγράφει ο Κωνσταντίνος Σκενδέρης, φωτογραφία των Αλβανών με τους νεκρούς Έλληνες. Φωτογραφία που διανεμήθηκε ευρέως.
Μετά θάνατον απενεμήθη στον Οπλαρχηγό Μιχαήλ Μελαδάκη το υπ’ αρίθμ. 181/10-10-1914 Δίπλωμα απονομής Σιδηρούν Πολεμικού Σταυρού Βορειοηπειρωτικού Αγώνος 1914.

 

Στο Γενικό Επιτελείο Στρατού/Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού και εις τις «Καταστάσεις φονευθέντων και τραυματισθέντων εις τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα 1914» ο Οπλαρχηγός Μιχαήλ Μελαδάκης είναι ο ένας εκ των δύο πεσόντων αγωνιστών εις την κατηγορίαν του Αρχηγού.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο με την 1824/15-04-1926 πράξη του χορήγησε τιμητική σύνταξη ανθυπολοχαγού στην μητέρα και αδελφές του νεκρού οπλαρχηγού Μιχάλη Μελαδάκη.
Με την αριθμ. 309961/21-12-1936 απόφαση του Υπουργού των στρατιωτικών που δημοσιεύθηκε στο αριθμ. 254/29-12-1936 ΦΕΚ, Ο Μελαδάκης Μιχαήλ αναγνωρίζεται αγωνιστής του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα και στην κατηγορία του Αρχηγού.
Την 27 Ιαν 1953 Προήχθη στο βαθμό του Υπολοχαγού ως φονευθείς κατά την μάχη της Νικολίτσας Ηπείρου ηγούμενος εθελοντικού αποσπάσματος ΕΔΥΕΑ 66/53.
Ο Δήμος Ιωαννίνων με την υπ’ αριθμόν 563/2005 Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ετίμησε τον Οπλαρχηγό Μελαδάκη Μιχαήλ, δίνοντας το όνομά του σε δρόμο της πόλεως των Ιωαννίνων.
Ο Σύλλογος Κρητών Ηπείρου άέ τησε στις 13 Μαρτίου του 2009 τον ανδριάντα του Οπλαρχηγού Μιχάλη Μελαδάκη στην πόλη των Ιωαννίνων.


Ιωάννης Γ. Μελαδάκης, παθολόγος