Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού καθιερώθηκε το 1992 από τον ΟΗΕ αναδεικνύοντας την αξία του σχετικά με το περιβάλλον και την ανάπτυξη κάθε έτος στις 22 Μαρτίου
Το Νερό είναι πηγή ζωής για τον άνθρωπο που όμως βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη, ενώ έχει σαφή πολιτιστική περιβαλλοντική και οικονομική σπουδαιότητα.
Η 22η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Νερού και παρόλο τις πολιτικές που εφαρμόζονται για την εξοικονόμηση και την ποιοτική αναβάθμιση των υδάτινων πόρων, η κατάσταση που καταγράφεται είναι δυσοίωνη.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», περίπου2,8 δις άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με δυσεπίλυτα προβλήματα διαθεσιμότητας και ποιότητας νερού, παγκοσμίως, ενώ οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ποικίλες για τα αποθέματα των υδάτινων πόρων.

Σε πολλές περιοχές του πλανήτη είναι αυξημένη η ζήτηση του νερού λόγω της αλλαγής του κλίματος, ενώ ακραία καιρικά φαινόμενα όπως ραγδαίες βροχοπτώσεις, πλημμύρες και φαινόμενα ξηρασίας γίνονται ολοένα και πιο έντονα.

Το καθαρό νερό εξελίσσεται σε είδος πολυτελείας, ενώ αναμένεται να γίνει ακόμη σπανιότερο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Στην Ελλάδα, το κύριο πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη διαχειριστικών πρακτικών και την υπερκατανάλωση, που οφείλεται στην ανυπαρξία ορθολογικής χρήσης.

Η μέση ημερήσια κατανάλωση νερού ανά άτομο, ανέρχεται στα1.451,τη στιγμή που θα μπορούσε να μειωθεί στα 501 με την υιοθέτηση καλών πρακτικών και την αλλαγή τεχνολογιών μέσα στις κατοικίες.


Το μεγαλύτερο μέρος κατανάλωσης νερού στη χώρα μας γίνεται στη γεωργία, με ποσοστό που φτάνει το 80%.

Επίσης, ο τουρισμός και η «βαριά βιομηχανία» της χώρας δεν στηρίζεται σε βιώσιμες και ορθές πρακτικές με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται παραπάνω ήδη ευάλωτες περιοχές, όπως τα νησιά, που χαρακτηρίζονται από περιορισμένη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», η έλλειψη του νερού θα αναχθεί σε μείζον γεωπολιτικό θέμα, καθώς το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει ξεπεράσει τα εννέα δισεκατομμύρια, ενώ η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά 64 δις. κυβικά μέτρα ετησίως.

Παράλληλα το 2030, περισσότεροι από πέντε δισ. άνθρωποι δεν θα έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστο σύστημα καθαρισμού του νερού, σύφμωνα με τα στοιχεία των διεθνών οργανισμών.


Πάνω από 232 εκατομμύρια άνθρωποι από χώρες του Τρίτου Κόσμου πλήττονται από λειψυδρία, αδυνατώντας να καλύψουν βασικές καθημερινές ανάγκες σε νερό, και 18 χώρες στην Αφρική και στην Ασία απειλούνται άμεσα, καθώς βρίσκονται σε οριακή από άποψη υδατικών αποθεμάτων κατάσταση.

Η UNICEF, από την πλευρά της, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη ζωή εκατομμυρίων παιδιών καθώς τονίζει ότι καθημερινά πεθαίνουν 6.000 παιδιά από έλλειψη νερού, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί στις αναπτυσσόμενες χώρες χάνει τη ζωή του.

Η UNESCO υποστηρίζει ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες το 80% των ασθενειών συνδέονται με το νερό, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 3 εκατομμύρια άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο εξαιτίας της κακής ποιότητας πόσιμου νερού που καταναλώνουν.

Στην Ευρώπη το νερό έχει καταξιωθεί στην συνείδηση των πολιτών ως ’αγαθό’, δεν θεωρείται προϊόν πράγμα που κατοχυρώνεται και νομοθετικά ενώ ως χρέωσή του  νοείται το κόστος διαχείρισής του.
Στην χώρα μας αποκτά ιδιαίτερη αξία καθώς η έλλειψή του προκαλεί φαινόμενα ερημοποίησης δηλαδή την μετατροπή των έφορων εδαφών σε έρημο, με κύριο ένοχο τον άνθρωπο, όπως και σε 100 άλλες χώρες στον κόσμο. Η ερημοποίηση προκαλεί εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, καθώς και πλημμύρες που έχουν ως συνέπεια  την ανυπολόγιστη απώλεια στο γεωργικό και κτηνοτροφικό εισόδημα, τη ραγδαία χειροτέρευση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.