Τη γιορτή του Αγίου Σταματίου στις 3 Φεβρουαρίου δεν την γνωρίζουν
πολλοί, όπως δεν γνωρίζουν και την ύπαρξη της μικρής ιδιόκτητης
εκκλησίας σε περιοχή του Βαμβακόπουλου που είναι αφιερωμένη στους Αγίους
Σταμάτιο και Δημήτριο έχοντας λάβει τα ονόματα των κτητόρων της.
H εορταζόμενη εκκλησία λειτουργήθηκε πανηγυρικά χθες με ιερατικό συλλείτουργο και αρκετούς προσκυνητές εκ των οποίων πολλοί είχαν τ’ όνομα Σταμάτης. «Με τη βοήθεια του Θεού και του Αγίου Σταματίου καταφέραμε και φέτος να λειτουργήσουμε το εκκλησάκι μας», υπογράμμισε ο κ. Σταμάτης Κουρινάκης για να συνεχίσει επισημαίνοντας ότι «με τον Δημήτρη Νταντινάκη συμμετείχαμε το 1994 σε εκδρομή του κοινωνικού τουρισμού στην Εύβοια και γίναμε οικογενειακοί φίλοι.
H εορταζόμενη εκκλησία λειτουργήθηκε πανηγυρικά χθες με ιερατικό συλλείτουργο και αρκετούς προσκυνητές εκ των οποίων πολλοί είχαν τ’ όνομα Σταμάτης. «Με τη βοήθεια του Θεού και του Αγίου Σταματίου καταφέραμε και φέτος να λειτουργήσουμε το εκκλησάκι μας», υπογράμμισε ο κ. Σταμάτης Κουρινάκης για να συνεχίσει επισημαίνοντας ότι «με τον Δημήτρη Νταντινάκη συμμετείχαμε το 1994 σε εκδρομή του κοινωνικού τουρισμού στην Εύβοια και γίναμε οικογενειακοί φίλοι.
Μεταξύ άλλων μνημείων και περιοχών εκεί, επισκεφθήκαμε πολλές εκκλησίες.
Κουβέντα στην κουβέντα αποφασίσαμε να κτίσουμε σε αγροτεμάχιο δικό του
εδώ στην περιοχή του Βαμβακόπουλου αυτή την εκκλησία και να την
αφιερώσουμε στους Αγίους Σταμάτιο και Δημήτριο των οποίων έχουμε τα
ονόματα. Απ’ όσο γνωρίζω δεν υπάρχει στην Κρήτη άλλη εκκλησία να είναι
αφιερωμένη στον Αγιο Σταμάτιο».
Από την πλευρά του ο κ. Δημήτριος Νταντινάκης σημείωσε ότι «με τον Σταμάτη γίναμε καλοί φίλοι και αιτία ήταν εκείνη η ωραία εκδρομή στην Εύβοια. Εγώ ήμουν κτίστης εκείνα τα χρόνια κι έτσι μπορέσαμε πιο εύκολα να πραγματοποιήσουμε την απόφασή μας έχοντας βέβαια συμβάλει οικονομικά εκτός από εμάς, αρκετοί φίλοι και γνωστοί που έχουν τα δικά μας ονόματα και πολλοί άλλοι.
Η αποπεράτωσή της έγινε σύντομα και από το 1995 την πανηγυρίζουμε δύο φορές τον χρόνο, μία του Αγίου Δημητρίου και μια όπως σήμερα του Αγίου Σταματίου».
Από την πλευρά του ο κ. Δημήτριος Νταντινάκης σημείωσε ότι «με τον Σταμάτη γίναμε καλοί φίλοι και αιτία ήταν εκείνη η ωραία εκδρομή στην Εύβοια. Εγώ ήμουν κτίστης εκείνα τα χρόνια κι έτσι μπορέσαμε πιο εύκολα να πραγματοποιήσουμε την απόφασή μας έχοντας βέβαια συμβάλει οικονομικά εκτός από εμάς, αρκετοί φίλοι και γνωστοί που έχουν τα δικά μας ονόματα και πολλοί άλλοι.
Η αποπεράτωσή της έγινε σύντομα και από το 1995 την πανηγυρίζουμε δύο φορές τον χρόνο, μία του Αγίου Δημητρίου και μια όπως σήμερα του Αγίου Σταματίου».
