Το τελευταίο αντίο είπαν φίλοι, γνωστοί , συνάδελφοι, συγγενείς αλλά και άγνωστοι συνάνθρωποι μας στον μεγάλο δάσκαλο βιρτουόζο του βιολιού και της κρητικής μουσικής ΓΙΩΡΓΗ ΑΒΥΣΣΙΝΟ που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 χρονών την Τρίτη, 10 νοεμβρίου,
Η εξώδιος ακολουθία εψάλλη στις 12 σήμερα το μεσημέρι στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στο Σκαλάνι με πλήθος κόσμου που ξεπέρασε τα 600 άτομα να τιμούν τον μεγάλο βιολάτορα.
Αισθητές ήταν απουσίες της πολιτικής και δημοτικής αρχής του τόπου δεδομένου του εορτασμού του πολυούχου του Ηρακλείου Αγιού Μηνά.
Βαρύ το κλίμα που επικρατούσε στην ατμόσφαιρα καθότι ο μεγάλος δάσκαλος είχε μόνο φίλους και όμορφες στιγμές να θυμίζει στον κόσμο.
ο Γίωργης Αβυσσινός τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τα οποία τον τελευταία μήνα επιδεινώθηκαν.
Απο νωρίς σήμερα το πρωί τόσο στο σπίτι του όσο και στα γραφεία του πολιτιστικού συλλόγου Σκαλανίου ακουγόταν κοντυλιές του Γιώργη Αβυσσινού που ξεκούραζαν και ξυπνούσαν θύμησες της μακρόχρονης πορείας του στην κρητική μουσική.
Η οικογένεια του, η γυναίκα του κυρία Κατερίνα τα παιδιά του Κωστής και Γιάννης, αφού ο μικρός αδερφός Μανόλης είναι στην Αμερική έκρυψαν την θλίψη τους στην αγκαλιά και την αγάπη του κόσμου που χειροκροτούσε τον μεγάλο δάσκαλο.
Η σορός του Γιώργη Αβυσσινού οδηγήθηκε στα χέρια των φίλων και συγχωριανών του στην εκκλησία όπου εκατοντάδες άνθρωποι του φώναζαν αθάνατος.
Ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Σκαλανίου, ο εκπρόσωπος του τοπικού Σκαλανίου, ο Γιώργος Βιτώρος αλλά και φίλοι, με δάκρυα στα μάτια άγγιξαν με τις κουβέντες του αποχαιρετισμού όλους όσους βρισκόταν μέσα στην εκκλησία.
Μόνο καλά λόγια είχαν να πούν, μια ολόκληρη σχολή υπήρξε ο γιώργης αβυσσινός.
έκανε μια σωστή οικογένεια, με καλά παιδιά που κρατάνε και τιμάνε το όνομα του.
απλόχερα σε όλο του το διάβα, γέλιο, χαρά διασκέδαση πρόσφερε.
Πόνους κατάπινε με το βιολί του απο ανθρώπους που ερχόταν να τον ακούσουν.
Ερωτες ανθρώπων καλλιέργησε με τις μαντινάδες του, χωρισμούς τραγούδησε στούς στίχους του, αλλά και ελπίδα για ζωή μοίρασε.
Συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες στην μακρόχρονη πορεία του και οι περισσότεροι τον τίμησαν με την παρουσία τους για τον τελευταία μουσικό δρόμο που θα ξεκινούσε.
Απο όλη την Κρήτη έφθασαν φίλοι και γνωστοί να πούν το τελευταίο αντίο .
Με λύρες, λαγούτα και βιολιά, με στίχους και με ήχους όπως ήταν όλη του η ζωή πλημμυρισμένη οδηγήθηκε για την τελευταία του κατοικία.
Ο Γιώργης Αβυσσινός γεύτηκε με κόσμο την χαρά, αλλά και με κόσμο μοιράστηκε την λύπη.
Παράδεισος ήταν η ψυχή του, παράδεισος ήταν η ζωή του, παράδεισος ήταν για αυτόν τα παιδιά του, η οικογένεια του, το χωριό του, οι φίλοι του το βιολί του.
Γλέντια σε ένα άλλο παράδεισο θα συνεχίσει να κάνει, με φίλους που τον περιμένουν να παίξουν κοντυλιές.
Την ημέρα της εορτής του Αγιού Μηνά εμίσεψες απο το μεγάλο κάστρο, που το βιολί σου έσπασε τα τείχη του, και σε όλο τον κόσμο έκαμες γνωστό το Σκαλάνι και την κρητική μουσική.
Δεν τις χωρίζει ο χωρισμός τς αγάπες τις μεγάλες
γιατί ανε χωρίζανε θα μοιάζανε με τς άλλες
Σας αποθάνω αγάπη μου λυπήσουμε και κλάψε
ελα και τα τραγούδια που λέγα είς τη φωτιά η τα κάψε.
Αθάνατος μέσα απο τα τραγούδια του, απο την αγάπη του κόσμου, απο τις θύμησες
καλό ταξίδι Γιώργη Αβυσσινέ, καλό παράδεισο να έχεις
χωρίς πόνους μα μόνο με γέλιο και τραγούδι να περνάς τα σοκκάκια του παραδείσου.
Ευτύχησα και σε γνώρισα, γλέντησες με τα τραγούδια σου τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου την μάνα μου.
Γνώρισα τα παιδιά σου και έγινα φίλος μαζί τους.
Μου άνοιξες το σπιτικό σου και διηγήθηκες ιστορίες .
καλό παράδεισο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
