... ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ Σ ΑΡΝΗΘΩ... ΚΙ Α ΘΕΛΩ ΔΕ Μ ΑΦΗΝΕΙ

"Και πώς μπορώ να σ' αρνηθώ; Kι α' θέλω, δε μ' αφήνει

τούτ' η καρδιά που εσύ'βαλες σ' τσ' αγάπης το καμίνι...

Kαι πώς μπορεί άλλο δεντρόν, άλλοι βλαστοί κι άλλ' άνθη,

μέσα τση πλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη;

...Ζωγραφιστή σ' όλον το νουν έχω τη στόρησή σου,

και δεν μπορώ άλλη να δω παρά την εδική σου.

Eγώ, δεν σε ζωγράφισα, ήβγαλα απ' την καρδιά μου

αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου."