ΠΡΕΒΕΛΗ 320 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Η Κρήτη είναι ένα χαρισματικό νησί. Με δική της ξεχωριστή ομορφιά, δικούς της ξεχωριστούς ανθρώπους, δική της ξεχωριστή παράδοση. Ενα νησί που συγκεντρώνει τα ιδανικά στοιχεία για κάθε είδους διακοπές. Αφήνοντας το βόρειο τμήμα της στους εραστές κυρίως του μαζικού τουρισμού και της ξέφρενης νυχτερινής ζωής, η άλλη Κρήτη, του Λιβυκού πελάγους, ανήκει στους εραστές της φύσης και της αυθεντικής παράδοσης, κυρίως στις αρχές του καλοκαιριού.

Εκεί βρίσκεται η παραλία της Πρέβελης. Παρά το γεγονός ότι η παραλία ονομάζεται Φοίνικας, από το φοινικόδασος που αποτελεί το φυσικό φόντο της, είναι γνωστή ως Πρέβελη από την ομώνυμη Μονή Πρέβελης. Το μοναστήρι είναι χτισμένο σαν αετοφωλιά πάνω από τα απόκρημνα σκαλοπάτια που πρέπει να κατέβεις για να συναντήσεις αυτό το μοναδικό κομμάτι γης.

«Από το πάρκινγκ όπου αφήνετε το αυτοκίνητό σας, έπειτα από έναν μικρό περίπατο δέκα λεπτών φτάνετε στην ονειρεμένη παραλία». Η φράση αυτή περιέχει δύο αλήθειες και δύο φρικτά ψέματα. Το πάρκινγκ και η ονειρεμένη παραλία ανήκουν στο κομμάτι της αλήθειας. Ο μικρός περίπατος όμως μόνο περίπατος δεν είναι και τα δέκα λεπτά ούτε για την κατάβαση φτάνουν, πόσω μάλλον για να ξανανέβεις τα γκρέμνια. Τριακόσια είκοσι σκαλοπάτια μέτρησα εγώ, χώρια τις ανηφόρες. Κι όχι από αυτά τα σκαλοπατάκια τα μικρά, που χρειάζεσαι μισό βηματάκι για το καθένα. Εδώ μιλάμε για σκαλοπάτια XXL.

Ηδη από την ασφάλεια του πάρκινγκ η θέα ήταν μαγευτική, Οι φοίνικες λαμπερά πράσινοι, η άμμος λευκή, η θάλασσα καταγάλανη κι όλα μαζί έδιναν την εντύπωση πως μπαίνουμε στο τέλειο σκηνικό διαφήμισης στιγμιαίου παγωμένου καφέ.

Το καλύτερο όμως κρυβόταν ακόμη από τα μάτια μας. Η έρημη παραλία είναι το όνειρο κάθε φυσιολάτρη. Το Λιβυκό πέλαγος χάνεται στον ορίζοντα, η παχιά άμμος υποχωρεί κάτω από τα πόδια μου καθώς διασχίζω την παραλία για να φτάσω στο ποτάμι που τη χωρίζει στα δύο, ενώ πίσω μου το φοινικόδασος ξεχύνεται μέσα από το φαράγγι, που υψώνει τον πέτρινο όγκο του και από τις δύο πλευρές αυτής της όασης. Εκεί που το ποτάμι συναντάει τη θάλασσα, υπάρχει ένας μικρός αναβρασμός. Στην απέναντι πλευρά, ένα μικρό κατάλευκο ξωκλήσι, καλυμμένο από τα αρμυρίκια, δίνει ρομαντική χροιά στην εικόνα.

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας, μέσα στο φοινικόδασος πλέον, μέσα από στενά πεντακάθαρα μονοπάτια, ανάμεσα σε φοίνικες που σκιάζουν τα πάντα κι αφήνουν μικρά ανοίγματα προς το ποτάμι που κυλάει ειρηνικά τα πρασινογάλαζα νερά του, το τοπίο είναι μαγικό. Ο γυρισμός είναι ζόρικος, ανηφορικός και ντάλα στον ήλιο.

Ενα περίτεχνο πέτρινο τοξωτό γεφύρι του 19ου αιώνα ενώνει τις δυο όχθες του μεγάλου ποταμού. Εξυπηρετούσε τους μοναχούς και τους καλλιεργητές της μοναστηριακής περιουσίας στα παλιά χρόνια. Από τη γέφυρα ένας δρόμος αριστερά οδηγεί στη γραφική παραλία Αμμούδι. Στα πεντακόσια μέτρα δεξιά του δρόμου σε ένα υψωματάκι συναντάμε μια παλαιά εκκλησία πλησίον της όχθης του ποταμού και διάφορα χαλασμένα κτήρια παλιάς Κρητικής αρχιτεκτονικής με καμαρωτές πόρτες.

Η ιστορική Ιερά Μονή Πρέβελης βρίσκεται νότια του Ρεθύμνου, δυτικά από τις εκβολές του Κουρταλιώτη ("Μεγάλου ποταμού"). Είναι από τις πιο γνωστές και αξιοσέβαστες μονές της Κρήτης, μέσα σε ένα κατάφυτο και καταπράσινο τοπίο.

Περιλαμβάνει δύο ξεχωριστά μοναστήρια που βρίσκονται σε απόσταση 1,7 χιλ. μεταξύ τους, την Κάτω Μονή του Προδρόμου και την Πίσω Μονή του Θεολόγου.

Το πρώτο συγκρότημα, το οποίο συναντάει ο επισκέπτης πρώτο ερχόμενος από το Ρέθυμνο, είναι η Κάτω Μονή του Προδρόμου, η οποία είναι ερειπωμένη. Βρίσκεται κοντά στο Μεγάλο Ποταμό και την καμαρωτή γέφυρα της περιοχής και ιδρύθηκε κατά τον 10ο – 11ο αιώνα.

Φυσικά, η πιο εύκολη λύση είναι η προσέγγιση μέσω θαλάσσης. Πάτε στον Πλακιά, κοντινό παραθαλάσσιο χωριό, μικρό αλλά τουριστικό, και νοικιάζετε βάρκα να σας πάει μέχρι την παραλία του Φοίνικα. Φροντίστε να φτάσετε εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα για να απολαύσετε τα χρώματα και να δείτε τους πολλούς να αποχωρούν και να αφήνουν την παραλία στους λίγους (λέμε τώρα!) που θα διανυκτερεύσουν μέσα στα σλίπιν μπαγκ τους. Αφού απολαύσετε το βραδινό μπάνιο και το φαγητό σας, την πέφτετε για ύπνο και φροντίζετε να ξυπνήσετε το χάραμα.

Ο ήλιος φωτίζει σιγά σιγά το φαράγγι, καθώς προβάλλει από πίσω του και η θάλασσα είναι όλη δική σας. Μόλις αρχίσουν να έρχονται οι πρώτοι μαζικοί εκδρομείς, τα μαζεύετε και την κάνετε διακριτικά προς τον Πλακιά (αφού έχετε συνεννοηθεί από την προηγούμενη ημέρα με τον βαρκάρη για την επιστροφή σας). Την υπόλοιπη μέρα η καλύτερη επιλογή είναι να απολαύσετε τη βόλτα σας στα γύρω ορεινά χωριουδάκια.