Για πάρα πολλά χρόνια ο ρόλος του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού είχε υποτιμηθεί και όλη η έμφαση είχε δοθεί στο μητρικό ρόλο. Τελευταία το ενδιαφέρον έχει στραφεί προς το πατέρα, διότι διαπιστώθηκε ότι είναι πολύ σημαντική η επίδραση του στη φροντίδα των παιδιών.
Έχουν γίνει μελέτες σήμερα σε πολλές χώρες για τη συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού και την επίδραση που έχει αυτό το γεγονός στα παιδιά.
Τα μέσα επίπεδα πατρικής συμμετοχής έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, αν και οι αυξήσεις είναι μέτριες. Οι μητέρες ξοδεύουν ακόμα τον πολύ περισσότερο χρόνο απ´ ότι οι πατέρες ξοδεύουν με τα παιδιά τους, και αυτό παραμένει αληθινό ακόμα και όταν εργάζονται και οι δύο γονείς. Έτσι, η τελευταία ευθύνη για την παιδική μέριμνα παραμένει αποκλειστική για τη μητέρα, ενώ οι πατέρες "βοηθούν όταν μπορούν ή όταν είναι απαραίτητο.
Οπωσδήποτε η έκταση της συμμετοχής των πατεράδων στην ανάπτυξη των παιδιών τα επηρεάζει σημαντικά. Τα παιδιά, που είναι παρόντες οι πατέρες τους χαρακτηρίζονται από αυξανόμενη γνωστική ικανότητα, λιγότερες φύλο-στερεοτυπημένες πεποιθήσεις και είναι πιο κοινωνικά. Αντίθετα τα αγόρια που μεγαλώνουν χωρίς πατέρες φάνηκαν να έχουν προβλήματα στους τομείς της ανάπτυξης φύλο-ρόλου και γένος-ταυτότητας, σχολική απόδοση, ψυχοκοινωνική προσαρμογή, και στον έλεγχο της επιθετικότητας. Με άλλα λόγια, η αυξανόμενη πατρική συμμετοχή στις οικογένειες βοηθάει την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών.
Όμως ποιοι παράγοντες καθορίζουν και επηρεάζουν την συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών του;
Πρώτα σημαντικό ρόλο παίζει το κίνητρο που έχει ο πατέρας προκειμένου να συμμετάσχει στη φροντίδα του παιδιού. Το κίνητρο του επηρεάζεται από τα κοινωνικά πρότυπα και το πώς επιβάλουν εκείνα στον πατέρα να συμμετέχει. Σε πολλές κοινωνίες, για παράδειγμα, ο ρόλος του πατέρα αρκείται μονάχα στο να προσφέρει στέγη και φαί. Δεύτερο, επηρεάζουν οι δεξιότητες του άνδρα και η αυτοπεποίθηση του. Έχει βρεθεί ότι οι πατεράδες δε στερούνται τις ικανότητες για να φροντίσουν ένα παιδί, όμως δε έχουν την αυτοπεποίθηση για να αναλάβουν ευθύνες όσον αφορά την φροντίδα του παιδιού. Τρίτον, η συμμετοχή του πατέρα μπορεί να αυξηθεί με την μητρική υποστήριξη. Δυστυχώς όμως οι μητέρες δεν ενθαρρύνουν τη πατρική συμμετοχή διότι νιώθουν να απειλείται ο ρόλος τους και θεωρούν ότι οι πατεράδες δεν έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες . Και τέταρτον η συμμετοχή του πατέρα επηρεάζεται από τις συνθήκες εργασίας . Μέσα από τους θεσμούς ,δε του δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στη φροντίδα του παιδιού διότι δε παρέχονται οι ανάλογες άδειες στους πατεράδες, προκειμένου να ασχοληθούν μ´ αυτά .Όμως αυτή η προοπτική συζητείται. Οι ευνοϊκοί όροι πρέπει να υπάρξουν σε κάθε επίπεδο έτσι ώστε να αυξηθεί η πατρική συμμετοχή.
Στεργιοπούλου Ελευθερία.
Ψυχολόγος για παιδιά, εφήβους, οικογένεια.
http://www.rnews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου