Η ομπρέλα είναι ένα αντικείμενο σχεδιασμένο να μας προστατεύει από τον ήλιο ή την βροχή. Η ετυμολογία της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη όμβρος που σημαίνει βροχή (όμβρια ύδατα).
Η ιστορία της πρώτης ομπρέλλας ξεκίνησε το 3500 π.Χ από την Κίνα.
Υπάρχουν πολλές παραδόσεις και μύθοι σχετικά με την εφεύρεση της ομπρέλλας και ένας από τους πιο δημοφιλής λέει ότι την ομπρέλα την εφηύρε ο Λού Μπαν από την έγνοια που είχε η γυναίκα του για την υγεία του σκληρά εργαζόμενου άντρα της.
Σύμφωνα με την παράδοση τα καθημερινά γεύματα από την Yun για τον άνδρα της καταστρέφονταν συχνά από της δυνατές βροχές. Ετσι ο Λου Μπαν εμπευσμένος από παιδιά που χρησιμοποιούσαν φύλλα από λωτό για να προστατευθούν από την βροχή, Ανακάλυψε την πρώτη ομπρέλα φτιάχνοντας έναν ευκαμπτο σκελετό καλυμένο με ένα ύφασμα. Επίσης οι πρώτες εκείνες ομπρέλες ήταν κατασκευασμένες από λαδόχαρτο και μπαμπού.
Δεν υπήρχαν όμως ομπρέλες στην Αρχαία Κίνα μόνο. Στην Δύση υπήρχαν από τα αρχαία χρόνια αντιλιακές ομπρέλες όπως αυτές καταγράφονται στην λογοτεχνία και σε παραστάσεις. Στην Αίγυπτο χρησιμοποιούσαν αντιλιακές ομπρέλες από πλατιά φύλλα ή χρωματιστά φτερά που ενώνονταν με ένα ξύλο στην μέση ενώ στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιόταν το σκιάδιον, καθημερινό αντικείμενο της γυναίκας του 5ου π.Χ αιώνα όπου αναφέρεται και από τον Αριστοφάνη. Οι ομπρέλες ηλίου ανοίγαν και κλείναν σύμφωνα με περιγραφές και του Αριστοφάνη και του Παυσανία ενώ χρησιμοποιόντουσαν και για θρησκευτικές τελετές.
Δεν υπήρχαν όμως ομπρέλες στην Αρχαία Κίνα μόνο. Στην Δύση υπήρχαν από τα αρχαία χρόνια αντιλιακές ομπρέλες όπως αυτές καταγράφονται στην λογοτεχνία και σε παραστάσεις. Στην Αίγυπτο χρησιμοποιούσαν αντιλιακές ομπρέλες από πλατιά φύλλα ή χρωματιστά φτερά που ενώνονταν με ένα ξύλο στην μέση ενώ στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιόταν το σκιάδιον, καθημερινό αντικείμενο της γυναίκας του 5ου π.Χ αιώνα όπου αναφέρεται και από τον Αριστοφάνη. Οι ομπρέλες ηλίου ανοίγαν και κλείναν σύμφωνα με περιγραφές και του Αριστοφάνη και του Παυσανία ενώ χρησιμοποιόντουσαν και για θρησκευτικές τελετές.
Ξαναγυρνώντας στην αρχαία Κίνα η ομπρέλλα δεν ήταν μόνο αντικείμενο καθημερινής χρήσης αλλά επίσης και δείγμα κοινωνικής θέσης. Στην δυναστεία του Γουέι οι ομπρέλλες χρησιμοποιούνταν σε παραδοσιακές και θρησκευτικές τελετές. Η Λου Ο ομπρέλλα ήταν σύμβολο βαθμών των αξιωματούχων όπως και τα επίσημα ενδύματα. π.χ οι αξιωματούχοι της δυναστείας των Χαν πάνω από βαθμίδα 3 χρησιμοποιούσαν πράσινες ομπρέλλες και οι αυτοκράτορες της δυναστείας των Σονγκ χρησιμοποιούσαν κόκκινες και κίτρινες ομπρέλλες. Η ομπρέλλα εκεινα τα χρόνια έδειχνε πλούτο και τιμή και συχνά χρησιμοποιούνταν επίσης σε γαμήλιες τελετές στην Κίνα.
Με την πάροδο του χρόνου και τα ταξίδια εξερευνητών από την δύση αλλά και εμπορικών ανταλλαγών οι ομπρέλλες μεταδόθηκαν και εκτός Κίνας. Οι Ιάπωνες έστειλαν 19 αποστολές στην Κίνα για παράδειγμα στην δυναστεία των Τανγκ για να μάθουν τις τεχνικές κατασκευής ομπρέλλας όπου μετέφεραν στην Ιαπωνία. Στα μέσα του 18ου αιώνα Αγγλοι επιχειρηματιές έφεραν μαζί τους μία ομπρέλλα από την Κίνα και δημιουργήθηκε μεγάλος εντυπωσιασμός στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από τότε και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ηομπρέλλα διαδόθηκε και έγινε τρόπος ζωής στην ζωή του Αγγλου.
Σήμερα υπάρχουν 2 κυριοι τύποι ομπρέλλας: Οι ομπρέλλες που μας προστατεύουν από την βροχή και αυτές που προστατεύουν από τον ήλιοόπως αυτές της θαλάσσης.
Επίσης οι ομπρέλες χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται στην όπερα, στο τραγούδι, στον χορό και στην ακροβασία.
Από ό,τι φαίνεται, οι πρώτες ομπρέλες δεν είχαν καμία σχέση με τη βροχή. Ήταν σύμβολα αξιώματος και κύρους, και προορίζονταν μόνο για εξέχοντες ανθρώπους. Γλυπτά και απεικονίσεις ηλικίας χιλιάδων ετών από την Ασσυρία, την Αίγυπτο, την Περσία και την Ινδία δείχνουν υπηρέτες να κρατούν σκίαστρα πάνω από άρχοντες για να τους προστατέψουν από τον ήλιο. Στην Ασσυρία, μόνο ο βασιλιάς επιτρεπόταν να έχει ομπρέλα.
Στο διάβα της ιστορίας, η ομπρέλα εξακολούθησε να συμβολίζει εξουσία, ιδιαίτερα στην Ασία. Το γόητρο ενός άρχοντα αυξανόταν ανάλογα με το πόσε
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου