της Ελένης Μπετεινάκη
Μέρες Χριστουγέννων… μέρες γιορτινές γεμάτες μυρωδιές, όνειρα, χαρά ελπίδα κι αγάπη. Μέρες γεμάτες ζάχαρη άχνη, καρύδια και μέλι, στολίδια, αλλά και προσμονή, ελπίδα, προσφορά και αγάπη. Μέρες γεμάτες από τις σκανταλιές των πιο πονηρών πλασμάτων , των καλικάντζαρων , μα και μέρες διακοπών και ξεκούρασης .Μέρες που λες κι έχουν όλες βγει από τα παραμύθια γεμάτες χρυσόσκονη, πασπαλισμένες με χιονονιφάδες και μπόλικη φαντασία, μέρες που έρχονται τα απάνω κάτω και οι ιστορίες θεριεύουν , αντρειεύονται κι είναι στην πιο δυνατή τους ώρα. Όλη αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα που έχει σαν πρωταγωνιστές της τα παιδιά είναι μέρες βιβλίων και παραμυθιών …
Θυμηθείτε πως τούτες τις μέρες είναι πιο γεμάτες με παραμυθόσκονη. Πριν την τινάξετε πέρα μακριά στα σύννεφα …πασπαλίστε λίγο την φαντασία σας κι αφήστε τις ιστορίες να σας παρασύρον στο όνειρο , στη μαγεία και στην αγνότητα ενός παιδιού. Πάρτε το αγκαλιά κι ονειρευτείτε μαζί , γιατί όπως κάπου διάβασα πρόσφατα:
Για ένα παραμύθι ζούμε,… την αλήθεια την ξέρουμε!
Καλά Χριστούγεννα!
Η χιονονιφάδα και το δέντρο το μοναχό, Άννα Δενδρινού ( εικ. Θέντα Μιμηλάκη), εκδ. Κόκκινη Κλωστή
Υπήρχε κάποτε μια μικρή πολιτεία με φιλόξενους, γελαστούς και χαρούμενους ανθρώπους. Υπήρχε κι ένα μικρό δασάκι κοντά της. Κάποτε… Ύστερα όλα άλλαξαν , η πολιτεία μεγάλωσε πολύ, οι άνθρωποι αποξενώθηκαν και το μικρό δασάκι εξαφανίστηκε. Έμεινε μόνο ένα δέντρο, μοναχό . Οι εποχές περνούσαν και κανένας δεν τους έδινε σημασία. Ώσπου μια μικρή χιονονιφάδα κατάφερε με το χορό της και την νιότη της να φτάσει κουτρουβαλώντας κοντά σε εκείνο το μικρό δέντρο που κανέναν δεν είχε συντροφιά. Η μικρή χιονονιφάδα που δεν ήταν άλλη από τη βασίλισσα του χιονιού κάθισε κι άκουσε τον καημό του μικρού δέντρου και σκέφτηκε πως ήταν η μόνη που μπορούσε να το βοηθήσει. Όχι, ακριβώς η μόνη, έβαλε τα δυνατά του κι ο Βοριάς κι εκείνος ο μήνας του χειμώνα ο Δεκέμβρης, κι όλοι μαζί άρχισαν να γεμίζουν την φύση και την πολιτεία με χιόνι. Ένα χιόνι που έφερε ζεστασιά, στους ανθρώπους που έδωσε το χέρι ο ένας τον άλλο να σηκωθούν, να μην γλιστρούν, να προχωρήσουν και να αρχίσουν ξανά να χαμογελούν. Κι όλοι θυμήθηκαν τα Χριστούγεννα και τις μυρωδιές, τις λιχουδιές, την χαρά και τη ζεστασιά που προσφέρει το μοίρασμα, η σκέψη και η αγάπη, που έλειπε τόσο καιρό από την καρδιά τους. Κι ένα αστέρι ξέφυγε από τον ουρανό κι ήρθε και στόλισε το μικρό δέντρο, διώχνοντας μακριά την μοναξιά και την πίκρα του. Έτρεξαν και τα παιδιά να το θαυμάσουν κι όλοι μαζί πια γιόρτασαν τα Χριστούγεννα με τον πιο ζεστό τρόπο κι ας τον έχει προκαλέσει μια παγωμένη χιονονιφάδα.
Μια πολύ τρυφερή ιστορία, βασισμένη στην μοναξιά που βιώνουν οι άνθρωποι στις μεγάλες πολιτείες, στην ελάχιστη επικοινωνία μεταξύ τους αλλά και στην δύναμη της αγάπης, της πίστης και της προσφοράς. Μια χειμωνιάτικη και χριστουγεννιάτικη ιστορία της Άννας Δενδρινού με υπέροχη εικονογράφηση από την Θέντα Μιμηλάκη. Μια ιστορία που μπορείς να την διαβάσεις αλλά και να την ακούσεις από το cd που συνοδεύει το βιβλίο.
Για παιδιά από 6 – 9 χρονών!
Ένα δέντρο, μια φορά, Ευγένιος Τριβιζάς (εικ.Νικόλας Ανδρικόπουλος), εκδ. Καλέντης
Ένα δέντρο μοναχό, σκονισμένο, καχεκτικό, σε μια μεγάλη πολιτεία ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό, συλλογιέται τη ζωή που δεν έζησε. Νοιώθει την αδιαφορία και την κακομεταχείριση των ανθρώπων , μα και το τέλος του να πλησιάζει καθώς θέλουν να μεγαλώσουν το δρόμο που έχει γεννηθεί και ίσως τις επόμενες μέρες εκείνο να μην υπάρχει.
Την ίδια στιγμή, ένα μικρό αγόρι που κανένας δεν νοιαζότανε για αυτό στεναχωριεται γιατί το μικρό πλυσταριό στο εγκαταλελειμμένο σπίτι που μένει, σε λίγες μέρες θα κατεδαφιστεί και δεν θα έχει που να μείνει. Θα είναι απροστάτευτο και με συντροφιά το τσουχτερό κρύο. Χαζεύει τις στολισμένες βιτρίνες και μαγεμένο από τα φώτα, τα γλυκά και την ομορφιά γύρω του, δεν προσέχει τον κύριο με τα πολύχρωμα πακέτα .Πέφτει πάνω του κι όλα σκορπίζουν και για μια ακόμα φορά εισπράττει την περιφρόνηση, την αγανάκτηση και τον πόνο που του προκαλούν τα σκληρά λόγια και οι πράξεις των ανθρώπων.
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν κι επειδή όλα τα θαύματα μπορούν να συμβούν αρκεί να βρεθεί κάποιος την σωστή στιγμή, στο σωστό μέρος , το δέντρο και το παιδί θα « σμίξουν». Το δέντρο θα παρακαλέσει το μικρό αγόρι να το στολίσει κι εκείνο θα μαζέψει χρυσόχαρτα από καραμέλες , ο χειμώνας θα του στείλει κάτασπρες χιονονιφάδες κι ο άνεμος πολύχρωμες σαπουνόφουσκες κι ένα σμήνος από πυγολαμπίδες θα κάνουν το άσχημο δέντρο , το πιο όμορφο στον κόσμο. Το αγόρι θα καθίσει στη ρίζα του και οι δύο τους θα ζήσουν το όνειρο τους συναντώντας μια πανέμορφη πριγκιποπούλα που θα τους πάρει μαζί της κι όλα θα γίνουν όμορφα, μαγευτικά. Οι δύο φίλοι δεν θα χωρίσουν ποτέ ξανά.
Μια πολύ τρυφερή ιστορία που μιλάει για την αδιαφορία, την θλίψη, την μοναξιά κι ωστόσο δεν είναι καθόλου λυπητερή. Μια ιστορία που θυμίζει σε όλους πως τις γιορτινές μέρες, τουλάχιστον, δεν είναι όλοι χαρούμενοι , όμως μπορούμε εμείς να προσφέρουμε αυτήν την χαρά αρκεί να την προσέξουμε και να μην την προσπεράσουμε.
Η ιστορία έχει την υπογραφή δύο πολύ σπουδαίων ανθρώπων. Του γνωστού παραμυθά Ευγένιου Τριβιζά που την παρουσιάζει με τέτοια τρόπο ώστε να περνούν από μέσα της όλα τα μηνύματα των εορτών χωρίς να προκαλεί θλίψη, και του Νικόλα Ανδρικόπουλου που πραγματικά την έχει ντύσει με μαγικές εικόνες. Εικόνες ζωντανές γεμάτες από το χρώμα των γιορτών, του χειμώνα και την αριστουργηματική πένα ενός από τους πιο αγαπημένους εικονογράφους μας.
Ο καλοκάντζαρος σώζει το καλικαντζαροχωριό, Βαγγέλης Ηλιόπουλος,(εικ. Κάρλα Μανέα), εκδ. Πατάκη
Μέρες Χριστουγέννων, ώρες παραμυθιών και φυσικά μέρες καλικαντζάρων … Τι γίνεται λοιπόν όταν τα ίδια τα παιδιά συνειδητοποιούν πως κάτι έχει αλλάξει στις αξίες της ζωής και το αποτέλεσμα είναι να κινδυνεύουν τα ήθη και τα έθιμα των παραδοσιακών Χριστουγέννων στις μέρες μας; Ο Μανόλης που έχει για φίλο έναν καλικάντζαρο νοιώθει πως πρέπει να ειδοποιήσει όλους τους μικρούς σκανταλιάρηδες για την μεγάλη αλλαγή που νοιώθει πως έρχεται και πως σε λίγο μάλλον δεν θα υπάρχουν αφού οι άνθρωποι πια δεν πολυπιστευουν σ΄ αυτούς μα και στα Χριστούγεννα. Οι δυο μικροί φίλοι καταστρώνουν ένα πανούργο σχέδιο για να πείσουν τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τα παιδιά. Και αφού όλοι πείθονται και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γεμίζουν με τις σκανταλιές των μικρών καλικαντζάρων, η τάξη , η παράδοση και η ομορφιά των Χριστουγεννιάτικων προετοιμασιών επιστρέφει …Κι ο μοναδικόςΒαγγέλης Ηλιόπουλος για μια ακόμα φορά μας θυμίζει πως πάντα υπάρχει κίνδυνος να χαθεί κάτι αν δεν το πιστεύεις με όλη σου την ψυχή. Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι της Κάρλας Μανέα,και είναι καταπληκτική. Μας μεταφέρει πραγματικά σε έναν παραμυθένιο και καλικαντζαρένιο τόπο με χρώματα και σκίτσα που δεν ξεχνιούνται ποτέ! Όπου υπάρχουν παιδιά, κουραμπιέδες, στολίδια και σκανταλιές θα υπάρχουν και Χριστούγεννα με καλικάντζαρους και παραμύθια αλλιώς τα Χριστούγεννα θα είναι…μισά.
Το χελιδόνι που περίμενε τα Χριστούγεννα, Δόξα Κωσταλίδου (εικ. Βανέσσα Ιωάννου), εκδ. Ελληνοεκδοτική
Όλοι γνωρίζουμε πως τα χελιδόνια σαν έρθει το πρώτο κρύο του φθινοπώρου μεταναστεύουν σε πιο θερμές ώρες μέχρι την Άνοιξη. Όλα τα χελιδόνια εκτός από τούτο το μικρό, της ιστορίας μας που μαγεύεται από τα λόγια του μικρού σπουργίτη , και μένει μαζί του να γνωρίσει …τα Χριστούγεννα. Το κρύο είναι τσουχτερό για το λεπτό του σώμα, θα αρρωστήσει , αλλά η λαχτάρα του να δει όλα τα φώτα , τα δέντρα και τα θαυμαστά εκείνα πράγματα που του περιέγραψε ο μικρός σπουργίτης θα το κάνουν γενναίο και δυνατό. Ο Διονύσης, ένα μικρό αγόρι , θα το πάρει μέσα στο σπίτι, και θα γνωρίσει εκτός από τη ζεστασιά του μικρού παλτού που θα του φτιάξει η γιαγιά του αγοριού, και την αγάπη, τη δύναμη της προσφοράς , την ομορφιά και την μαγεία της πιο όμορφης μέρας του Χειμώνα. Κι οι ιστορίες του παππού για την Άγια Νύχτα και την γέννηση του Χριστού θα γεμίσει και την καρδιά του μικρού χελιδονιού με αγάπη και ικανοποίηση που έζησε όλα τούτα τα θαυμαστά που κανένα άλλο χελιδονάκι δεν έζησε ποτέ !
Για παιδιά από 5 χρονών !
*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός
http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου