ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΤΙΜΟΥΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΜΕΝΟΙ

«Επειδή η ιστορική μνήμη και η οφειλόμενη τιμή ανήκει αποκλειστικώς και μόνον σε εκείνους, που αγωνίσθηκαν και θυσίασαν την ζωή τους για την ελευθερία της Πατρίδος, και όχι στον εκάστοτε υπουργό, δήμαρχο, δημοτικό συμβούλιο, αλλά και περιφεριακό σύμβουλο - επιχειρηματία...τι ωραίο θα ήταν να καταργήσουμε τις εξέδρες των επισήμων και να παρακολουθήσουμε και να χειροκροτήσουμε τα παιδιά μας, μαζί με τους συνδημότες μας από το πεζοδρόμιο, αποδίδοντας όλοι μαζί την οφειλόμενη τιμή και μνήμη στους ανώνυμους και επώνυμους ήρωες που γέννησε η Ελλάδα στο διάβα της αιματοβαμμένης ιστορίας της.
Μάλιστα. Καινοτόμα πράγματα, ενδιαφέροντα, ελκυστικά στο άκουσμα, μέχρι και «μπράβο» ξεστομίζεις όταν το πρωτακούς. Μαζί με τον λαό, όχι στους «επισήμους», όχι στις εξέδρες, όχι στα ψηλά Λαϊκά, δημοκρατικά, σταράτα.

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΑΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΥΨΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ

Άλλη μια απόδειξη για τον διαφορετικό τρόπο σκέψης των πολιτικών, ακόμη και αν πρόκειται για αυτοδιοικητικά στελέχη. Μονόπλευρη, απομονωμένη, αντίθετη από την κοινή των πολιτών αντίληψη και νοοτροπία, μακριά από τη βάση της απλότητας της καθημερινότητας, εγκλεισμένη στον γυάλινο θόλο της αυταρέσκειας και της αλαζονείας, περιθωριοποιημένη πολιτική άποψη για το παντεσπάνι του λαού.

Στις εξέδρες ανεβαίνουν οι επίσημοι, ώστε να τιμηθούν από τους παρελαύνοντες μαθητές, συλλόγους, στρατιωτικά τμήματα και όποιον άλλο συμμετέχει, σ’ αυτήν την υψηλή διαδικασία επιτίμησης και αποδοχής. Λάθος. Τραγικό και κορυφαίο. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Οι επίσημοι τιμούν, επιτιμούν, υπερτιμούν, επαινούν τους αγέρωχους μαθητές. Βρίσκονται σε υπερυψωμένο σημείο, ναι, για να αναγνωρίζονται, αλλά όχι για να επιδειχτούν, μα για να εκτεθούν στην υποχρέωσή τους να αποδείξουν, έστω μέσω του ανέξοδου χειροκροτήματος, την άμεση αποδοχή των υπερήφανων παιδιών της Ελλάδας.

Στην εξέδρα λοιπόν και όρθιος σε στάση προσοχής κύριε δήμαρχε,και όχι συνομιλώντας συνεχώς, να περιμένεις υπομονετικά μέσα στη βροχή και στο κρύο να προσκυνήσεις το μεγαλείο της ελληνικής νεολαίας. Εκτός και αν ο πραγματικός λόγος της απουσίας σας είναι ο φόβος των αντιδράσεων των πολιτών, όπως συνηθίζεται τελευταία. Αν έχετε λόγο να φοβάστε τους πολίτες, που μόλις σας εξέλεξαν, τότε είναι πραγματικά δύσκολα τα πράγματα για εσάς και καλά κάνατε και χάνεστε στην ανωνυμία του πλήθους.
Με την ίδια λογική, όμως, θα έπρεπε να καταργήσετε και την κατάθεση στεφάνου στα μνημεία Ηρώων, ίσως και τις ίδιες τις παρελάσεις και τις επετείους ακόμα, τις δοξολογίες, το Υπερμάχω και πάει λέγοντας. Δεν είναι αυτές οι πρωτοβουλίες, που θα σας αναδείξουν. Πιθανόν να σας εξασφαλίσουν πέντε λεπτά δημοσιότητας, αλλά τίποτε περισσότερο. Η κοινωνία βογκά. Σκύψτε στα πραγματικά προβλήματα. Αυτός είναι ο ρόλος σας. Όχι εκείνος της Αντουανέττας.