... ΣΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ

Πού να τελειώνει η θάλασσα, 

η αγάπη πού ν’ αρχίζει, 

κι η Παναγιά η Παντάνασσα

ποιους έρωτες ορίζει.

Πώς καίγονται τα σύννεφα

στις πυρκαγιές της δύσης, 

κι εγώ γιατί το πίστευα

πως θα ξαναγυρίσεις.

Πώς κι ο θυμός μου οργίστηκε

και ξαφνικά αντέλω, 

σαν τουφεκιά που ακούστηκε

στης Κρήτης το έτσι θέλω. 

Πού φτάνει, αλήθεια, η υπομονή, 

τα όρια πού σπάνε, 

πώς μοιάζει ο έρωτας ποινή

σ’ όσους τον προσκυνάνε.

Πώς, τάχα, αντέχεις και μπορείς

να εισπράττεις προδοσίες, 

από τι γλέντι της ζωής

να παίρνεις απουσίες.

Πώς κι ο θυμός μου οργίστηκε

και ξαφνικά αντέλω, 

σαν τουφεκιά που ακούστηκε

στης Κρήτης το έτσι θέλω. 

ΣΕ ΣΤΟΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥ