Τι ήταν πάλι αυτό; Επετειακό δημοσίευμα (8 Δεκεμβρίου του 1966 βυθίστηκε το άτυχο πλοίο); Και με αναφορά που κινεί το ενδιαφέρον; Βύθιση του «Ηράκλειον» κοντά στη Μήλο (Περιγραφή από τον Χανς Εγκίντιους, ναύτη τότε στο γερμανικό MS Λίνερζαντ, το οποίο είχε συμμετάσχει στις σωστικές έρευνες). Προσθέτει κάτι άραγε μια ακόμη μαρτυρία μετά από τόσον καιρό; Σίγουρα, είχε στοιχειώσει τον ναύτη και γι' αυτόν και μόνο τον λόγο, θα είχε το ενδιαφέρον της.
ΝΑΥΑΓΙΟ: Στις 8 Δεκεμβρίου 1966 βυθίστηκε στο Αιγαίο το οχηματαγωγό «Ηράκλειο». Ο Χανς Εγκίντιους από το Φάρελ έζησε το δράμα. 241 άνθρωποι χάθηκαν στη θάλασσα. Εκείνη την εποχή, ο δημοσιογράφος από το Φόρελ είχε μπαρκάρει και ο ίδιος. Το «Λίνερζαντ» έσπευσε στο σημείο του δυστυχήματος.
Ο Χανς Εγκίντιους από το Φάρελ, δημοσιογράφος και συγγραφέας, που βρέθηκε στη Μήλο, στο Αιγαίο, τη βραδιά του καταστροφικού ναυαγίου του ελληνικού οχηματαγωγού «Ηράκλειο» στις 8 Δεκεμβρίου 1966, θυμάται έντονα ακόμη και σήμερα τις δραματικές σκηνές στη θάλασσα. Εκείνη την εποχή ήταν ναύτης στο μότορσιπ «Λίνερζαντ» της εταιρείας Union από το Μπράκε και έζησε, νέο παιδί, τις συνέπειες της καταστροφής.
Στο άρθρο αυτό περιγράφει τη βύθιση του οχηματαγωγού, που έχει μπει στην ιστορία των θαλάσσιων καταστροφών ως το χειρότερο ναυάγιο της δεκαετίας του 1960. Ακόμη και σήμερα, ο τότε ναύτης θυμάται τις λεπτομέρειες του τρομερού συμβάντος· οι εικόνες τού μένουν αλησμόνητες. Ανάμεσά τους το θέαμα των εκατομμυρίων πορτοκαλιών που παρασύρονταν από τη θάλασσα, τα αναρίθμητα απομεινάρια κάθε μεγέθους από το ναυάγιο, οι κηλίδες του πετρελαίου που απλώνονταν ασταμάτητα, τα φορτηγά ψυγεία Büssing που επέπλεαν ακόμη και, φυσικά, τα πτώματα των πνιγμένων επιβατών του «Ηράκλειον» παραδομένα στα κύματα της θάλασσας. Ο Χανς Εγκίντιους θυμάται: «Ήταν ένα τρομακτικό γεγονός για τη ναυσιπλοΐα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, που μπορούσε να αφήσει βαθιά τραύματα στα μέλη του πληρώματος που ταξιδεύαμε μαζί. Κι αυτό επειδή, παρά τη γρήγορη κινητοποίησή μας, δεν μπορέσαμε να σώσουμε κανέναν επιζώντα. Θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό μου.»
Το «Λίνερζαντ» πήγαινε σαβουρωμένο (ερματισμένο) από την Καλαμάτα, όπου είχαμε ξεφορτώσει ένα φορτίο προς τη νήσο Μήλο, στο Αιγαίο πέλαγος, για να φορτώσει από εκεί περλίτη για το Ρότερνταμ. Όταν ρίξαμε άγκυρα στη Μήλο, κανένας από τα μέλη του πληρώματος στο πλοίο δεν μπορούσε να διανοηθεί τι μας περίμενε εκεί! Στο ημερολόγιο του πλοίου έγραφε 7 Δεκεμβρίου όταν πήραμε από τον ασύρματο το μετεωρολογικό δελτίο που πρόβλεπε ισχυρότατους θυελλώδεις ανέμους για εκείνη την ημέρα. Αμέσως, ο Έλληνας πλοηγός συμφώνησε με τον καπετάνιο μας, τον Ρολφ Μπάσενμπεργκ, και μας οδήγησε στην απάνεμη πλευρά του νησιού για να προστατευτούμε. Πραγματικά, φτάσαμε εκεί το απόγευμα και αγκυροβολήσαμε. Για σιγουριά, μάλιστα, ρίξαμε και τις δύο άγκυρες, και την αριστερή και τη δεξιά.
Βυθίστηκε μέσα σε δώδεκα λεπτά
Είχα τη βάρδια από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 4 το πρωί στη γέφυρα, όταν λάβαμε στον ασύρματο το SOS του οχηματαγωγού «Ηράκλειον», ενός πλοίου με εκτόπισμα 8922 κόρους, μήκος 152 μέτρα και πλάτος 18. Όπως διηγήθηκαν αργότερα κάποιοι από τους διασωθέντες, το πλοίο είχε ξεκινήσει από τα Χανιά και κατευθυνόταν προς τον Πειραιά με περίπου 300 επιβάτες και πορτοκάλια για τη γερμανική αγορά, φορτωμένα σε φορτηγά ψυγεία Büssing. Κατά το ταξίδι, έσπασαν λόγω του ισχυρότατου κυματισμού τα έχματα πολλών από τα φορτηγά ψυγεία Büssing. Τα ψυγεία που λύθηκαν, μαζί με άλλα οχήματα, άρχισαν να κινούνται, έπεσαν πάνω στον καταπέλτη της πλώρης και προκάλεσαν ένα μεγάλο άνοιγμα, από όπου ξεχύθηκαν ορμητικά μέσα σε λίγα λεπτά τόνοι θαλασσινό νερό στο κατάστρωμα των αυτοκινήτων. Το οχηματαγωγό βυθίστηκε μέσα σε λιγότερα από δώδεκα λεπτά. Το μόνο που πρόλαβαν να κάνουν οι υπεύθυνοι του πλοίου ήταν να στείλουν μερικές φορές το σήμα κινδύνου. Ακόμη και σήμερα ακούω τον ασυρματιστή να φωνάζει μέσα από τους αιθέρες, στα αγγλικά: «Εδώ το ελληνικό οχηματαγωγό “Ηράκλειο”. Βυθιζόμαστε! Γρήγορα, βοηθήστε μας, βοηθήστε μας!» Και ακολουθούσαν, προσεγγιστικά, οι συντεταγμένες του τόπου όπου είχε γίνει το ναυάγιο. Ένα λεπτό αργότερα, η εκπομπή διακόπηκε για πάντα.
Βοήθεια από πολεμικά σκάφη
Με δάκρυα στα μάτια, ο Έλληνας πλοηγός που άκουγε μαζί μας όλες τις τρομερές ειδήσεις που έφταναν από τον ασύρματο, συμβούλεψε τον καπετάνιο –τον οποίο είχα ήδη ενημερώσει– να σηκώσουμε αμέσως άγκυρα και να σπεύσουμε στον τόπο του δυστυχήματος για να βοηθήσουμε στην αναζήτηση επιζώντων. Έτσι κι έγινε! Σηκώσαμε αμέσως τις άγκυρες. Φτάνοντας στον τόπο όπου είχε βυθιστεί το «Ηράκλειο» καθώς χάραζε, ακούσαμε από τον ασύρματο ένα μήνυμα από το αδελφό του οχηματαγωγό, το «Κρήτη», που είχε περισυλλέξει ήδη από την θάλασσα είκοσι ζωντανούς και πολλούς πνιγμένους. Σ’ εμάς, το πλήρωμα του «Λίνερζαντ», εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια μας μια εικόνα που σχεδόν ξεπερνούσε κάθε περιγραφή. Πολεμικά και εμπορικά πλοία πολλών εθνικοτήτων, με τις σημαίες μεσίστιες, βοηθούσαν στις έρευνες στην περιοχή, προσπαθούσαν να σώσουν ό,τι μπορούσε να σωθεί! Στον ουρανό έκαναν κύκλους πολεμικά αεροπλάνα διαφόρων εθνικοτήτων, έριχναν σωσίβια και σημάδευαν στη θάλασσα με καπνογόνα περιοχές όπου εντόπιζαν πολλούς ανθρώπους, για να υποδείξουν τη θέση τους στα πλοία που αναζητούσαν επιζώντες.
Πτώματα επέπλεαν στη θάλασσα
Παντού υπήρχαν μικρά και μεγαλύτερα συντρίμμια από το «Ηράκλειο», κηλίδες μαζούτ απλώνονταν στην επιφάνεια της θάλασσας, εκατομμύρια πορτοκάλια από τα κομματιασμένα ψυγεία επέπλεαν παντού, κάποια ψυγεία δεν είχαν βυθιστεί ακόμη, και ανάμεσα σε όλα αυτά οι σοροί των πνιγμένων ανθρώπων –όλα ήταν μια εικόνα που κανένας σκηνοθέτης σε όλο τον κόσμο δεν θα μπορούσε να την αναπαραστήσει. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να διασώσουμε επιζώντες από το «Ηράκλειο» –τα κύματα έφταναν ακόμη τα τέσσερα με έξι μέτρα ύψος. Αναγκαστικά στραφήκαμε να ανασύρουμε νεκρούς, άντρες, γυναίκες, παιδιά ημίγυμνους ή μισοντυμένους καθώς το δυστύχημα τους είχε πετύχει στον ύπνο. Πολλές ώρες μετά, όταν τελείωσαν οι προσπάθειες διάσωσης και περισυλλογής, ξεκαθάρισε ότι στο ναυάγιο είχαν χαθεί 241 ψυχές και μόνο 47 επιβάτες είχαν σωθεί από τα φουρτουνιασμένα νερά της θάλασσας.
Λίγες μέρες αργότερα αναχωρήσαμε φορτωμένοι περλίτη από τη Μήλο για το Ρότερνταμ [...]
Σαν επίλογο, θέλω να αναφέρω ότι σήμερα υπάρχει στα Χανιά, στην Κρήτη, βορειοδυτικά του κάστρου του Φιρκά, το ονομαζόμενο «Μνημείο με το χέρι» που θυμίζει το ναυάγιο του «Ηράκλειον» έξω από τη Μήλο στις 8 Δεκεμβρίου 1966.
ΣτΔρ7χ: Να προσθέσω ακόμη ότι στο άρθρο της εφημερίδας απεικονίζεται ο συγγραφέας, νέος ναύτης τότε, το «Ηράκλειον», μεταφορά διασωθέντα (στον Πειραιά) και το σκάφος Λίνερζαντ (όταν είχε μετονομαστεί σε Lady Silvia) σε τουρκικό λιμάνι.
ΠΗΓΗ - http://lexilogia.gr
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου