“…Στη χώρα του χρόνου , μια χώρα παραμυθένια κι αέρινη, που απλώνεται πάνω από τον αιθέρα και τυλίγει γύρω γύρω τη γη, γεννήθηκε κάποιο πρωί ο Σεπτέμβρης. Τη μέρα εκείνη μια παρέα συννεφάκια έπαιζαν στη γειτονιά κυνηγητό.
-Να πάω κι εγώ να παίξω μαζί τους; Ρώτησε ο Σεπτέμβρης τον πατέρα του το Φθινόπωρο.
Της Ελένης Μπετεινάκη*
Το Φθινόπωρο , που ήταν ζωγράφος , είχε πολύ δουλειά και λίγη όρεξη για κουβέντες . Ζωγράφιζε με τα μακριά του πινέλα. Έβαζε κίτρινα φύλλα στα δέντρα, χρυσαφένια σταφύλια στ αμπέλια και αφρισμένα κύματα στις ακρογιαλιές.
-Να ρωτήσεις καλύτερα τη μητέρα σου, αποκρίθηκε.
Έτσι ο Σεπτέμβρης ρώτησε τη Βροχή…” *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου