| Άρτοι...έτοιμοι για φούρνισμα...στο φούρνο του Σπανού.. |
Ο Νικόλης του Σπανού…κι’ ο Γιωργής του Ψυχογιού
φουρναραίοι του χωριού…!!!!!
Στα Λειβάδεια ο Ψυχογιός…στην Πλαταία ο Σπανός
Άρτους και ψωμιά ποιούσαν…και ποτέ ‘ντους δεν ξαργούσαν
Αρτοπλάστες, μερακλήδες…ομορφοχορατατζήδες
Άρχοντες στην φαμελιά ‘ντους…τίμιοι εις την δουλειά ‘ντους
Δείγματα γραφής κι’ οι δυό τους…επροσφέραν στο χωριό τους
Έκαστος απ’ την σκοπιά ‘ντου…με την άψογη δουλειά ‘ντου
Με την τέχνη που κατείχαν…και παντού εσυμετείχαν
Στου χωριού τις εκδηλώσεις…με τις εδικές τους γνώσεις
Σε βαφτήσια και χαρές…και σε γάμου προσφορές
Ξεφουρνίζοντας τα 'φτάζυμα...
Στου χωριού τα πανηγύρια…δεν χαλούσανε χατήρια
Φουρναραίοι μα και ψήστες…εδουλεύγαν και τσι νύχτες
Για να τα προλάβουν όλα…εις την ακριβή τους ώρα
Και παράπονο ουδένα…δεν υπήρξε από κιανένα
Όσοι τους εμπιστευτήκαν…χίλια-δυό καλά γευστήκαν
Κι’ έχουνε για να θυμούνται…γεύσεις απου δεν ξεχνοιούνται
Σε ξεχωριστές στιγμές…όμορφες κι’ αληθινές
Που δεν ‘λείψαν σε κανένα…από χρόνια περασμένα
Με δική τους σημασία…..γεγονότα, με ουσία..!!!!!!!
Τα ψητά του Γάμου..έτοιμα..
Ο Νικόλης του Σπανού…λογαριάζει με τον νού
όσα ’ρθούνε κι’ όσα πάνε…φτάνει να καλοπερνάμε.!
Εβολέψαν οι καιροί…κι’ ήβγαλέ ‘ντη καθαρή
βρήκε υγειές ταμείο…κι’ εξασφάλισε τον βίο
Τσ’ εκκλησιάς και του φουρνάρη…δεν αδειάζει το συρτάρι
ψιλολόϊ - ψιλολόϊ…η δουλειά πάει ρολόϊ
Φρόντισε να μεριμνήσει…ο Χριστός πού ‘χε ’βλογήσει
εις την έρημο τους άρτους…κι’ έθρεψε χίλιους νομάτους
Κι’ εις ανάμνηση του τότες…άρτους φτιάχνουν πότες – πότες
εις την χάρη των Αγίων…μ’ έξοδα πιστών, ιδίων
Άρτους που μοσχοβολούνε…μόλις θα ξεφουρνιστούνε
Δόξα τ’ όνομά σου Θέ μου…Πλάστη και Δημιουργέ μου
δεν σ’αρνήθηκα ποτέ μου..!!!!!!!!!!!!
Ο Νικόλης του Σπανού...καμαρώνει δίπλα απο τις φρατζόλες...
Στης πλατείας τ’ ανηφόρι…απου βγαίνει στου Παπόρη
Είχε ο Γιώργης του Σπανού…φούρνο του παλιού καιρού
Απου λειτουργεί ακόμα…με ζωή, ενός αιώνα
Τρείς γενιές θρεμένες έχει…και ακόμα ντούρος στέκει
Κι’ αυγατίζουν οι δουλειές του…με τις αρτολιχουδιές του..!!!
Τα εφτάζυμα που φτιάχνει…άλλος φούρνος δεν τα βγάνει
Προπαντώς στο παξιμάδι…δεν θα βρείς ποτέ ψεγάδι
Μυρωδάτο και αφράτο…με μοσχοβολιές γεμάτο
Σουσαμοπασπαλισμένο…από χέρι βλογημένο
Όποιος θα το δοκιμάσει…ποιός Θεός το έχει πλάσει
Θ’ αναρωτηθεί εν τάχει…πριν να φτάσει στο στομάχι
Και ο νούς του θ’ απομείνει…εις την γεύση που σ’ αφήνει
Η εφτάζυμη μπουκιά…με την πεντανοστιμιά..!!!
Εύγε εις τον νιό φουρνάρη…απου το ‘νε κουμαντάρει
Και την δούλεψή ‘ντου έχει…σαν κυνηγημένος τρέχει
Απ’ τ’ Αβδού μέχρι την χώρα…για να τα προλάβει όλα
Όλους να τσ’ ευχαριστήσει…και να τους χορτοψωμίσει
Με τ’ αρτοποιήματά ‘ντου…και τα μοσχοφτάζυμά ‘ντου..!!!!
Ο Νικόλης του Σπανού...καμαρώνει δίπλα απο τις φρατζόλες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου