Σχετικά με τη διαμαρτυρία των υπαλλήλων του ΕΟΠΥΥ (υγειονομικών και διοικητικών) που υπηρετούν την περίοδο της πανδημίας στα Φαρμακεία και στα Σημεία Διανομής Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) του ΕΟΠΥΥ, ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ηγουμενίδης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αξίζει κανείς να σταθεί αυτές τις μέρες και να διαβάσει μία μόνο επιστολή για να καταλάβει τόσο την απουσία όσο και την προχειρότητα του σχεδίου της Κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας απέναντι στους ανθρώπους που υπηρετούν από το πόστο τους το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Είναι η επιστολή διαμαρτυρίας των εργαζομένων στα φαρμακεία και στα σημεία διανομής φαρμάκων Υψηλού Κόστους του ΕΟΠΥΥ, δηλαδή οι άνθρωποι που έρχονται καθημερινά σε επαφή με πλήθος ευάλωτων ομάδων και εξυπηρετούν συμπολίτες μας μέσα από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Είναι οι υγειονομικοί και διοικητικοί που δίνουν πίσω από τις κάμερες καθημερινά έναν αγώνα για να εξυπηρετήσουν γρήγορα και με ασφάλεια έναν μεγάλο αριθμό πασχόντων συνανθρώπων μας.
Κι όμως, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της Κυβέρνησης δεν τους συμπεριλαμβάνει στα μέτρα. Δεν βρίσκονται στις λίστες του προσωπικού εκείνου που δικαιούται την έκτακτη ενίσχυση.
«Μέρες τώρα δουλεύουμε στα όρια των αντοχών μας. Χωρίς άδειες ειδικού σκοπού -αφού αυτές ανακλήθηκαν λόγω υπηρεσιακών αναγκών- και χωρίς τη δυνατότητα εκ περιτροπής απασχόλησης-λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε εξειδικευμένο προσωπικό (φαρμακοποιοί και βοηθοί)», όπως γράφουν οι ίδιοι.
Και ρωτούν με νόημα: «Πρόκειται για αμέλεια ή χλιαρή διεκδίκηση της Διοίκησης του ΕΟΠΥΥ, για άγνοια του Υπουργείου Υγείας σχετικά με το έργο των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ ή τελικά για συστηματική υποτίμηση της προσφοράς;»
Η Κυβέρνηση τουλάχιστον για λόγους ευθιξίας και σεβασμού απέναντι σε μια κατηγορία εργαζομένων της πραγματικής «πρώτης γραμμής» που υπερασπίζεται καθημερινά τη Δημόσια Υγεία και κάνουν με αυταπάρνηση το έργο τους, όφειλε από την πρώτη στιγμή να τους συμπεριλάβει στα αυτονόητα. Τώρα οφείλει άμεσα να αποκαταστήσει μια τέτοια αδικία και να σταθεί στο πραγματικό ύψος των περιστάσεων».
