Γεννήθηκε στις 30 Απριλίου 1454 στη Βενετία και ήταν το τέταρτο παιδί του Μάρκου Κορνάρου Αντέλλα, ενός πλούσια Βενετσιάνου που είχε ισχυρούς δεσμούς με τους Λουζινιάν. Η οικογένεια Κορνάρο, ήταν ιδιαίτερα γνωστή στην Βενετία, καθώς είχε μέχρι στιγμής δώσει 4 Δόγηδες, αλλά και στην Κύπρο αφού διατηρούσαν ζαχαρόμυλους στην περιοχή Επισκοπή στη Λεμεσό...
Η Αικατερίνη, από πολύ νεαρή ηλικία, σημείωσε δείγματα ευφυίας. Για αυτό όμως που την ξεχώριζαν, ήταν η ομορφιά της, η οποία εντυπωσίασε και ενέπνευσε πολλούς ζωγράφους της εποχής. Η Αικατερίνη, ήταν γνωστή ως η πανέμορφη κόρη της Βενετίας. Λέγεται πως σε ηλικία 14 ετών, οι Βενετοί έστειλαν στον Ανδρέα Κορνάρο μία προσωπογραφία της. Μόλις την είδε ο Ιάκωβος, αμέσως την ερωτεύτηκε και αποφάσισε να την αρραβωνιαστεί....
Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν ήταν τόσο ρομαντική, αφού ο Ιάκωβος αποφάσισε αυτόν τον γάμο μετά από αμφιταλαντεύσεις κι αφού είδε ότι η συμμαχία με τη Βενετία, ήταν πολύ σημαντική. Έτσι η 14χρονη κόρη, βρέθηκε ως κόρη του Αγίου Μάρκου, αρραβωνιασμένη με τον Ιάκωβο Β’ τον Νόθο και πολύ περισσότερο ως ο «δούρειος ίππος» της Βενετίας, στην εδραίωση της κυριαρχίας τους στην Κύπρο. Ο ενθουσιασμός των Κυπρίων Τέσσερα χρόνια παρέμειναν αρραβωνιασμένοι, όταν τελικά στις 19 Σεπτεμβρίου 1472, ο Δόγης Νικολό Τρον ανακοίνωσε στην νεαρή ότι θα ταξίδευε με νηοπομπή στην Κύπρο. Όταν τα καράβια έφτασαν στην Αμμόχωστο, ο κυπριακός λαός υποδέχτηκε τη νέα Βασίλισσα με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό. Με την άφιξή της στο νησί συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον αρραβωνιαστικό της Ιάκωβο, τον οποίο δεν είχε δει ποτέ. Ο γάμος της τελέστηκε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η Αικατερίνη ήταν πανευτυχής. Δεν γνώριζε όμως την τραγική συνέχεια της ζωής της. Δύο χρόνια μετά, η παντοδύναμη βασίλισσα θα έχανε τα πάντα. Βασίλισσα χωρίς εξουσία Η ισχυρή επιρροή των Βενετών στο νησί, προκάλεσε αντιπαλότητες με τους Καταλανούς και τους Ισπανούς. Μάλιστα, μετά τον πρόωρο θάνατο του Ιακώβου Β’, η αντιπαλότητα αυτή οξύνθηκε. Ο θάνατος του 33χρονου, συνέφερε στη Βενετία, η οποία πλέον μέσω της Αικατερίνης ασκούσε πλήρη εξουσία....
Και ο θάνατός του, όπως ήταν αναμενόμενο, σχολιάσθηκε ως αμφιλεγόμενος και προκάλεσε πολλά ερωτηματικά για το αν υπήρξε φυσικός ή προκλήθηκε. Ισπανοί, Καταλανοί μέχρι κι ο βασιλιάς της Νεαπόλεως Φερδινάνδος, έπεσαν πάνω στην Κύπρο προσπαθώντας να αποκτήσουν την εξουσία της. Η Αικατερίνη δεν μπορούσε να βασιλεύσει αφού στη διαθήκη του ο Ιάκωβος είχε ορίσει επιτρόπους, μεταξύ των οποίων ο θείος της Αικατερίνης, 4 Καταλανοί και 3 Κύπριοι. Στο μεταξύ κυοφορούσε το παιδί του νεκρού της συζύγου. Το 1473, γέννησε το γιο τους, τον οποίο ονόμασαν κι αυτόν Ιάκωβο. Όμως ο νέος βασιλιάς της Κύπρου, δεν θα εξουσίαζε για πολύ. Οι Καταλανοί και οι Βενετοί είχαν φθάσει την κόντρα τους στο ζενίθ, σε σημείο τέτοιο που απήγαγαν το παιδί της. Η επιστολή του Πάπα...
Ο Πάπας, Σίξτος Β’, έστειλε μία επιστολή, η οποία διαβάστηκε στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας στη Λευκωσία, όπου τόνιζε πως ο θάνατος του Ιακώβου Β’, ήταν δολοφονία με δηλητήριο και υπεδείκνυε ως αυτουργούς τους συγγενείς της Αικατερίνης Ανδρέα Κορνάρο και Μάρκο Μπέμπο. Αν και δεν είναι γνωστό κατά πόσο οι πληροφορίες του Πάπα ήταν έγκυρες, στις 13 Νοεμβρίου 1473, οι δυο άντρες δολοφονήθηκαν από τον Ρίτζο ντι Μαρίνο, του καταλανικού κόμματος. Οι Βενετοί, δεν άργησαν να εκδικηθούν. Έστειλαν στόλο στην Κύπρο με 700 στρατιώτες. Έτσι, οι ηγέτες του Καταλανικού κόμματος, αρπάζοντας κοσμήματα της νεαρής βασίλισσας, εξαφανίστηκαν από το νησί. Ο βολικός θάνατος Ένα χρόνο μετά, ο νεογέννητος γιος της Αικατερίνης πέθανε ξαφνικά κι έτσι η Κορνάρο βρέθηκε βασίλισσα της Κύπρου. Κάτι που εξυπηρετούσε τους Βενετούς. Αυτό όμως που δεν τους εξυπηρετούσε, ήταν πως στη διαθήκη του ο Ιάκωβος Β’, όριζε ως διαδόχους τα νόθα παιδιά του. Για αυτό οι Βενετοί αποφάσισαν να τα εξορίσουν. Στις 20 Οκτωβρίου 1476, μεταφέρθηκαν στη Βενετία κι από εκεί στην Πάδοβα, μαζί με τη γιαγιά τους και μητέρα του Ιακώβου Β΄, Μαρία των Πατρών. Η Αικατερίνη, «ρήγαινα» στου κυπριακού λαού Η Αικατερίνη Κορνάρο, βρέθηκε σε ηλικία 20 ετών μόνη, χήρα και χωρίς παιδιά. Ένιωθε ασφυκτικά τους Βενετούς να πιέζουν τον κλοιό γύρω της και τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονταν εις βάρος της προσωπικής της ζωής. Ωστόσο και παρά την αριστοκρατική της καταγωγή, η βασίλισσα αγαπήθηκε από τον κυπριακό λαό. Βρήκε τέτοια ανταπόκριση, ιδίως στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις, αλλά και τους σκλάβους. Όταν η ίδια δήλωσε πως ήθελε να παντρευτεί τον Αλφόνσο Β’ της Νάπολης, η βενετσιάνικη διαταγή έπεσε σας κεραυνός εν αιθρία: «Να φύγει αμέσως από το νησί». Και όντως η Αικατερίνη, εξορίστηκε από την Κύπρο. Ο Λεόντιος Μαχαιράς, αναφέρει στα χρονικά του για την «ρήγαινα της Κύπρου»: Και εφόρησεν έναν ρούχον ράζον μαύρον και αφ’ ον εβγήκε από την Λευκωσίαν τα δάκρυα απέ τα μάτια της δεν έπαψαν. Και εις το αμέ της εγίνην μέγα κλάμα....
ΠΗΓΗ
