Κατέβασες τη σβάστικα από τον Παρθενώνα,
απ’ τσι μεγάλους ήσουνε, του εικοστού αιώνα.
Έκαμες χρόνια φυλακή και χρόνια εξορία,
κι αγώνες για τη Λευτεριά και τη Δημοκρατία.
——————————————————————-
Στη φεύγα σου εδάκρυσε η Χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη,
Απειρανθήτη ήρωα, μεγάλε Δημοκράτη.
———————————————————————-
Στο άκουσμα τσι φεύγας σου, παρόλο που ‘χει μπόρα,
Αθάνατος φωνιάζουνε, σ’ ολόκληρη τη Χώρα.(Μανόλης Πασπαράκης-Μούγερης)
————————————————————————
Όσοι τιμούν τα Ιερά, την Πίστη, τη Σημαία,
Φεύγουνε πάντα γελαστοί για μια παντέρμη ιδέα. (Λευτέρης Μπέρκης)
———————————————————————-
Επαναστάτες, ποιητές, τρελοί και ονειροπόλοι,
κάνουν να μοιάζει που και που η έρημος περβόλι.(Βασίλης Δραμουντάνης)
—‘Έφυγε στα χαρακώματα. Όπως οι σύντροφοι του, ταπεινά, μοναχικά, όπως ταιριάζει στους ήρωες. Έδωσε ξανά τον ουρανό στην τσαλακωμένη σημαία μας και οι Έλληνες θα του οφείλουμε μέχρι το απέραντο μέλλον. Έφυγε ο γίγαντας της Απειράνθου. Ένας άντρας εκατό χρονών που δε γέρασε ποτέ…(Λουδοβίκος των Ανωγείων).
Έφυγε ο Ασυμβίβαστος, που την Τιμή τιμούσε,
κι έκαμε και την σβάστικα χαλί και την πατούσε (Γιώργης Μπέρκης)
——————————————————————————————-
Μεγάλο πράγμα στη ζωή να γράφεις ιστορία,
να μη φοβάται θάνατο στου χρόνου την πορεία.
—————————————————————————————-
Άντρας που είχενε ψυχή στον Άδη κατεβαίνει,
μα η αντρειά που έκαμε αθάνατη πομένει.
—————————————————————————————-
Την ώρα του κατακτητή το ‘ λεγε η ψυχή σου
και ιστορία έγραψες Μανώλη στη ζωή σου.(Αριστείδης Χαιρέτης (Γυαλαύτης)
