Πανηγυρίζει τη Τετάρτη 17 Ιουλίου ανήμερα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας, η φερώνυμος Ιερά Μονή στη Βόνη.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, χιλιάδες θα είναι οι πιστοί που θα συρρεύσουν στην Ιερά Μονή προκειμένου να ανάψουν ένα κερί στην χάρη της Αγίας Μαρίνας.
Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος χιλιάδες είναι οι πιστοί που θα κατακλύσουν το χωριό Βόνη στο Δήμο Μινώα Πεδιάδας, εκεί όπου βρίσκεται το γνωστό μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στο οποίο υπάρχει και η θαυματουργή εικόνα. Πολλοί είναι εκείνοι που θα σπεύσουν να προσκυνήσουν την εικόνα για να έχουν τη χάρη της Αγίας που θεωρείται θαυματουργή
Καθε χρόνο ο κόσμος που φτάνει στη Βόνη προέρχεται από διάφορα μέρη όχι μόνο της Κρήτης αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.
Από την παραμονή της Αγίας Μαρίνας, στο χωριό υπήρχε μια “λαοθάλασσα” χριστιανών που περισσότεροι ίσως από κάθε άλλη φορά θέλησαν να επισκεφθούν το μοναστήρι.
Κι εφέτος δεν θα είναι λίγοι όσοι πιστοί, άνθρωποι κάθε ηλικίας φτασουν ως το μοναστήρι ξεκινώντας με τα πόδια ακόμα και από το Ηράκλειο αφού αυτό ήταν το τάμα τους προς την Αγία.
Από την παραμονή της Αγίας Μαρίνας, στο χωριό υπήρχε μια “λαοθάλασσα” χριστιανών που περισσότεροι ίσως από κάθε άλλη φορά θέλησαν να επισκεφθούν το μοναστήρι.
Κι εφέτος δεν θα είναι λίγοι όσοι πιστοί, άνθρωποι κάθε ηλικίας φτασουν ως το μοναστήρι ξεκινώντας με τα πόδια ακόμα και από το Ηράκλειο αφού αυτό ήταν το τάμα τους προς την Αγία.
Μέρες πριν, κάτοικοι του χωριού αλλά και πλανόδιοι έμποροι ετοιμάζουν τις πραμάτιες τους για να είναι έτοιμοι την παραμονή και την ημέρα της εορτής της Αγίας Μαρίνας.
Εκατοντάδες μέτρα πριν στο δρόμο που οδηγεί στην είσοδο του μοναστηριού, πάγκοι με κάθε λογής αγαθά στήνονται ο ένας δίπλα στον άλλο με την απόσταση που τους χωρίζει να είναι λίγα μόλις εκατοστά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς που βρισκονται στη Βόνη κάθε χρόνο επισκέπτονται το μοναστήρι αυτές τις ημέρες. Κάποιοι μάλιστα έρχονται από πολύ μακριά προκειμένου να εκπληρώσουν το τάμα τους.
Οι ιερείς που όλα αυτά τα χρόνια βρίσκονται στη Βόνη έχουν να διηγηθούν σε κάθε πιστό και από ένα περιστατικό με το οποίο φανερώνεται η θαυματουργή της δύναμη. Δαιμονισμένοι έχουν ξεφύγει από το σατανά που τους είχε κυριεύσει το σώμα και τη ψυχή. Ανάπηροι κατάφεραν με τη δύναμη της πίστης τους να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους. Τυφλοί βρήκαν το φως τους την ίδια στιγμή που η επιστήμη είχε αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο ίασής τους.
Τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας ήταν γνωστά και στους Τούρκους κατακτητές, την περίοδο που το χωριό κατοικούνταν από αυτούς.
Τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας ήταν γνωστά και στους Τούρκους κατακτητές, την περίοδο που το χωριό κατοικούνταν από αυτούς.
Μάλιστα, οι γυναίκες των κατακτητών, χρησιμοποιούσαν το αγίασμα που τρέχει και ζύμωναν το ψωμί καθώς αυτό φούσκωνε χωρίς προζύμι κάτι που και οι ίδιες το απέδιδαν σε θαύμα.
Πολλά χρόνια πριν ακόμα πάρει τη σημερινή του μορφή το μοναστήρι, οι Τούρκοι κατείχαν τα εδάφη της Βόνης. Εκεί που βρίσκεται σήμερα το μικρό εκκλησάκι, υπήρχε μονάχα ένα μικρό ιερό που είχε καλυφθεί από τους θάμνους. Οταν οι Τούρκοι πουλούσαν τα κτήματά τους, κάποια νύχτα η Αγία Μαρίνα εμφανίστηκε στον ύπνο ενός κατοίκου του Θραψανού με το όνομα Ιωάννης Καπαρουνάκης. Τον προέτρεψε να αγοράσει αυτός τα κτήματα για να μην πέσουν στα χέρια κάποιου Τούρκου που ενδιαφερόταν. Ο άνθρωπος αυτός βρήκε το ιερό που είχε καλυφθεί από τους θάμνους και το 1901 κτίστηκε το μοναστήρι. Από τότε άρχισαν τα θαύματά της. Σε καθημερινή σχεδόν βάση οι κάτοικοι ρωτούσαν ο ένας τον άλλον τί θαύμα έκανε η Αγία Μαρίνα.
Αναμφισβήτητο πειστήριο αποτελεί και το μικρό φίδι που βρίσκεται ακόμη στην εκκλησία και το οποίο είχε βγει από το στομάχι μιας τσιγγάνας. Πριν από 30 χρόνια περίπου, είχαν φέρει μια τσιγγάνα η οποία είχε δαιμονιστεί και δεν ήθελε να μπει μέσα στην εκκλησία, φώναζε και έβριζε συνεχώς. Οταν της έφεραν τη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Μαρίνας, ένα μικρό φίδι βγήκε από το στόμα της. Θαύματα όμως δεν γίνονται μόνο την ημέρα που γιορτάζει αλλά κάθε φορά που η πίστη του ανθρώπου είναι ισχυρή.
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.
Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.
Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.
Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
