Mε στόχο την ανάδειξη της σημασίας του νερού, ως το πολυτιμότερο φυσικό αγαθό και την ανάγκη ορθολογικής και βιώσιμης διαχείρισης των υδατικών πόρων, με απόφαση των Ηνωμέ-νων Εθνών το 1993, θεσπίστηκε να εορτάζεται ως «παγκόσμια ημέρα νερού» κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου.
Το νερό εδώ και χιλιάδες χρόνια επιτελεί καθοριστικό και κυρίαρχο ρόλο τόσο στην επιβίωση του ίδιου του Ανθρώπου, όσο και στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο των λαών, και κάθε αλλαγή στο φυσικό κύκλο του επιφέρει εκτός των άλλων σοβαρές πολιτικές επιπτώσεις.
Το αγαθό αυτό ως μνημείο διαχρονικής παρουσίας του ανθρώπινου πολιτισμού σε συνδυασμό με τα πανάρχαια υδραυλικά έργα των Αιγυπτίων και των Μινωιτών, συνιστά τη μία πλευρά του θέματος, τη γοητευτική και τη μυστηριώδη. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, αυτή που έχει τις διαστάσεις του μεγάλου προβλήματος των σημερινών κοινωνιών, του αναδυόμενου κινδύνου εμφάνισης του εφιάλτη της λειψυδρίας.
Είναι γνωστές οι εικασίες ότι το νερό θα αποτελέσει αιτία διαμάχης, ίσως συγκρούσεων, ακό-μη και πολέμων, μεταξύ γειτονικών χωρών, δεδομένου ότι περίπου το 40% των κατοίκων της γης ζει και μοιράζεται ίδιες διακρατικές υδρολογικές λεκάνες, μοιράζεται δηλαδή τα νερά των ίδιων ποταμών και λιμνών. Το νερό δεν γνωρίζει εθνότητες και κράτη· κυλάει διασχίζοντας σύνορα. Γι' αυτό υπάρχει ο κίνδυνος να προκαλέσει συγκρούσεις. Στη Μέση Ανατολή αποτελεί σημαντικό παράγοντα εξουσίας και ειρήνης. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το νερό γίνεται συστατικό στοιχείο της γεωπολιτικής και η περιβαλλοντική διπλωματία ή υδροδιπλωματία καλείται να δώσει λύσεις με ειρηνικό τρόπο στις διακρατικές διενέξεις.
Η χώρα μας μπροστά σ' αυτή την παγκόσμια και οικουμενική απειλή υιοθετώντας τις κοινοτι-κές οδηγίες και την πολιτική για το νερό, πρέπει να εντείνει και την επιμέρους εθνική πολιτική της ώστε και με δεδομένη πλέον την επελθούσα κλιματική αλλαγή, να περιφρουρηθεί και να προστατευτεί το πρώτιστο αγαθό της ζωής. Η λογική ότι το νερό δεν είναι εμπορικό αγαθό αλ-λά εθνική κληρονομιά, πρέπει να διαπερνά όλες τις κλίμακες της πολιτικής.
Οι υδάτινοι πόροι αποτελούν σήμερα μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ποι-κίλων οικονομικών δραστηριοτήτων και ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με την τουριστική και την αγροτική οικονομία.
Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον στο οποίο όλα αλλάζουν με επιταχυνόμενους ρυθμούς, το νερό, είναι κοινώς αποδεκτό ότι θα αποτελέσει στοιχείο ανταγωνισμού και περιοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη τις επόμενες δεκαετίες.
