Η διασκέδαση των παιδικών μας χρόνων, το μέσο μεταφοράς των παιδικών μας χρόνων, το παιχνίδι που έχει αφήσει το στίγμα του σε κάθε παιδική ανάμνηση, σε τι άλλο θα μπορούσα να αναφέρομαι εκτός από το ποδήλατο.
Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει την αυξημένη κίνηση ποδηλάτων στους δρόμους των πόλεων· και οι αναβάτες; Κυρίως ενήλικες, καθημερινοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν το ποδήλατο για να πραγματοποιήσουν κοντινές διαδρομές, για εξάσκηση ή ακόμα και για πηγαινο-έρχονται στον χώρο εργασίας τους. Μήπως αυτό μας δείχνει ότι ήρθε η στιγμή που ο Έλληνας πρέπει να αναθεωρήσει την έννοια του ποδηλάτου; Να παραμερίσει δηλαδή την διάσταση του ως καθαρά και μόνο παιδικό παιχνίδι και να συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι το ποδήλατο είναι ΜΕΣΟ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ.
Η εικόνα του νεοέλληνα όλα αυτά τα χρόνια και το λαμπερό lifestyle της εποχής του δεν του επέτρεπαν να βάλει στην ζωή του ένα τόσο πενιχρό μέσο μεταφοράς όσο το ποδήλατο και έτσι έχει χαραχτεί στο μυαλό του αποκλειστικά η εικόνα του παιδικού παιχνιδιού, δηλαδή η τελευταία του ανάμνηση από αυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως η εικόνα αυτή αλλάζει ριζικά,όλο και πιο πολλοί είναι αυτοί που χρησιμοποιούν το ποδήλατο για τις καθημερινές τους μετακινήσεις, κυρίως κάτοικοι μεγάλων αστικών κέντρων.Σε άλλες πόλεις τις Ευρώπης όπως το Λονδίνο και το Άμστερνταμ το ποδήλατο έχει αντικαταστήσει το αυτοκίνητο και τα άλλα μηχανοκίνητα οχήματα εδώ και χρόνια, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής.
Μεγάλο μερίδιο ευθύνης βέβαια για την μέχρι πρότινος εικόνα του Έλληνα για το ποδήλατο φέρει και η πολιτεία. Κατ” αρχάς οι λιγοστοί ποδηλατιστές που υπάρχουν στην Ελλάδα όταν βολτάρουν στους δρόμους της πόλης διακατέχονται από το συναίσθημα του φόβου και ο λόγος είναι η έλλειψη ποδηλατοδρόμων ή έστω δρόμων συμβατούς σε μη μηχανοκίνητα οχήματα.
Διαρκώς κερδίζει έδαφος σε παγκόσμιο επίπεδο το ποδήλατο. Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι, όπως επισημαίνουν τα αμερικανικά περιοδικά τεχνολογίας, με πρώτο και καλύτερο την ευελιξία στη μετακίνηση, ειδικά στις ασφυκτικά πιεσμένες πόλεις από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων και τη συνεχιζόμενη αστικοποίηση του πληθυσμού.
Οπως άλλωστε προκύπτει από τα στοιχεία, η επένδυση στη δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων είναι όχι μόνο μια σύγχρονη αλλά και εξαιρετικά έξυπνη ενέργεια, αφού όλες οι μελέτες δείχνουν τα οφέλη για την υγεία των χρηστών ποδηλάτου, καθώς και τα οικονομικά και περιβαλλοντικά κέρδη.
Σύμφωνα με συγκεκριμένη έρευνα που έγινε στη Δανία, για κάθε χιλιόμετρο που διανύει ένας ποδηλάτης η κοινωνία κερδίζει 23 σεντς του ευρώ, όταν η κάλυψη της ίδιας απόστασης με αυτοκίνητο προκαλεί απώλεια 0,16 ευρώ.
Δεδομένα λοιπόν τα οφέλη. Τι γίνεται όμως με τις μεγάλες πόλεις; Κατά πόσο υιοθετούν τη λύση του ποδηλάτου, καθώς πολλές αμφιταλαντεύονται στο πόσα χρήματα πρέπει να επενδύσουν για τη δημιουργία ή την επέκταση της υποδομής για το άκρως οικολογικό αυτό μεταφορικό μέσο;
Κάθε δύο χρόνια η εταιρεία Copenhagenize Design παρουσιάζει τον κατάλογο με τις 20 πλέον φιλικές προς το ποδήλατο πόλεις του πλανήτη. Το 2011 κατέταξε 80 πόλεις και το 2013 εκατόν πενήντα. Η τελευταία μέτρηση έγινε το 2015, οπότε ελήφθησαν υπόψη 122 πόλεις με πληθυσμό άνω των 600.000 κατοίκων.
Όμως για να αναπτυχθεί η χρήση του ποδηλάτου στις πόλεις απαιτούνται η βούληση τόσο των πολιτών όσο και της εκάστοτε τοπικής δημοτικής αρχής, δίκτυο ποδηλατοδρόμων, δωρεάν ποδήλατα σε σημεία αφετηρίας των πόλεων, ενημερώσεις και δράσεις που θα εντάξουν στην συνείδηση του κόσμου τα ωφέλη του πδηλάτου, Ενεργή συμμετοχή των εκπαιδευτικών με ομιλίες σε σχολεία, γενικώς κοινωνική αποδοχή του μέσου ως μεταφορικού αλλά και η γενικότερη αντίληψη ότι πρόκειται για ένα μέσο απολύτως ασφαλές.
Στα πλαίσια του ρεπορτάζ τον Αύγουστο του 2015 δημοσιεύσαμε σε σχετικό άρθρο για τους ποδηλατόδρομους της μικρής πόλης της Σητείας σε σχέση με τις πόλεις της υπόλοιπης Ευρώπης που αναφέραμε νωρίτερα, όπου αναδεικνύουμε όμορφους ποδηλατόδρομους βαμμένους με χρώματα που ξεχωρίζουν απο το οδόστρωμα κίνησης, των αυτοκινήτων, με ζωγραφισμένα ποδήλατα να δηλώνουν την χρήση του.
Αυτό που δυστυχώς όμως ανακαλύψαμε και που δεν ολοκλήρωσε ποτέ το ρεπορτάζ ήταν ΠΟΔΗΛΑΤΑ και ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ.
Στον πρώτο ποδηλατόδρομο κοντά στην λέσχη αξιωματικών Σητείας υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα, αραγμένοι κάδοι σκουπιδιών και ξεθωριασμένα χρώματα σήμανσης.
Η απουσία δημοτικής Αστυνομίας που έχουμε σχολιάσει στο παρελθόν τον τρόπο αφομοίωσης του προσωπικού της σε θέσεις γραφείου ( με εντολή δημάρχου Σητείας ) είναι πλέον απούσα, αφού προφανώς δεν κινείται στην πόλη, εντοπίζοντας κακώς κείμενα όπως αυτά που αναδεικνύουν οι φωτογραφίες.
Απούσα όμως είναι και η κοινωνία που αδιαφορώντας για την συγκεκριμένη επένδυση... η οποία ( ποδηλατόδρομους ) κάνει υπερήφανους τους θεσμικούς άρχοντες και για την χρήση της απο τους πολίτες αλλά και για την απόσβεση του ποσού που δαπανήθηκε απο τις τσέπες του Ελληνικού λαού, με όποια μορφή διαγωνισμού ή προγραμμάτων δόθηκαν τα χρήματα για την κατασκευή του.
Απούσα κοινωνία η οποία θεωρεί ότι ο κάδος σκουπιδιών και το παρκαρισμένο αυτοκίνητο μπροστά στον εκάστοτε χώρο είναι καθημερινότητα της ζωής μας.
Στόν δεύτερο ποδηλατόδρομο που εντόπισα ανεβαίνοντας προς το Νοσοκομείο Σητείας είναι παραπλεύρως του δρόμου σε ποιό ασφαλή σημείο με παρτέρια απο λουλούδια να διαχωρίζουν τους ποδηλάτες απο τα οχήματα.
Σητεία... σύγχρονη πόλη της Ευρωπαικής Ένωσης, με όραμα και θέληση για καλύτερες ημέρες και ανάλογη ποιότητα διαβίωσης.
Η επί πολλά χρόνια δυσκολία οδικής πρόσβασης στην αγαπημένη πόλη της Σητείας απο τις υπόλοιπες περιοχές της Κρήτης, προφανώς ανταλλάσσεται με όμορφους ποδηλατόδρομους χωρίς ποδήλατα, χωρίς κοινωνικές προδιαγραφές που θα χτίσουν την νοοτροπία του σύγχρονου, του Ευρωπαίου, που θα εγκαταλείψει το παλιό και θα ενταχθεί στο καινούργιο.
Σπέρνεις για να θερίσεις, και η σπορά γίνεται όχι με ντουβάρια, με μπογιές και με αστυνόμευση.
Η σπορά γίνεται με όραμα, με ελπίδα, με συμμετοχή, με συνεχή ενημέρωση, με τρόπους που θα αγγίξουν και θα μείνουν στο μυαλό μας, με εκστρατείες, με ΠΑΡΟΝ.
Σαφώς και απαιτείται να εισπράττουμε μηνύματα και ιδέες απο Ανθρώπους, φορείς, πόλεις, υπόλοιπα Κράτη, σαφώς και πρέπει να εντάσσουμε στην καθημερινότητα μας τα όμορφα που θα κάνουν την ζωή μας ποιοτικότερη και πιο πρακτική.
Σαφώς και δεν είναι όλα λειτουργικά σε καμία χώρα του κόσμου.
Αλλά η κατσίκα του γείτονα πρέπει επιτέλους να απομακρυνθεί.
Οι συγκρίσεις αρνητικού περιεχομένου μόνο κακό και στασιμότητα φέρνουν.
Οι συγκρίσεις θετικού περιεχομένου αναπτύσσουν και εξελίσσουν Ανθρώπους και κοινωνίες.
Πρέπει όμως για να δικαιούμαστε να έχουμε άποψη, να μπορούμε να υποστηρίξουμε έχοντας όπως γράψαμε και νωρίτερα... σπείρει !!! με τις απαραίτητες δομές που απαιτούνται.
( Αστικούς χώρους - ποδήλατα - ενημέρωση - δράσεις - υποστήριξη - αλλαγή νοοτροπίας με πράξεις )
Αντώνης Ι. Γενναράκης
