Σπουδαία και ισχυρή κρητική πόλη που κατά τις μυκηναϊκές παραδόσεις ιδρύθηκε από τον Αγαμέμνονα. Ο επισκέπτης την συναντά νοτιοδυτικά της πόλης του Ρεθύμνου και σε απόσταση 27 χλμ.από αυτήν. Σχεδόν πάνω στην αρχαία πόλη είναι σήμερα χτισμένη αμφιθεατρικά, η πλούσια σε βλάστηση και πηγές, Αργυρούπολη στην οποία παρατηρεί κανείς αρχαίο και ενετικό
αρχιτεκτονικό υλικό να αποτελεί τμήμα πολλών σπιτιών σε όλη την έκταση της. Σήμερα, στο άνω και κάτω χωριό, διασώζονται αρκετά από τα υπέροχα βενετσιάνικα αρχοντικά που αποτελούν ακόμα τόπο κατοικίας. Οι αρχαιολογικές έρευνες έφεραν στο φως πολλά και εντυπωσιακά ευρήματα, με παλαιότερα αυτά της Ύστερης Γεωμετρικής Περιόδου.
Η αρχαία Λάππα εκτείνονταν σε μεγάλο μέρος του Νομού Ρεθύμνου, από το Κρητικό ως το Λυβικό πέλαγος καθως και σε τμήματα του σημερινούΝομού Ρεθύμνου. Κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. συμμάχησε με την Λύττο και με άλλες πόλεις εναντίον της Κνωσού. Σε αυτήν κατέφυγαν για φιλοξενία πολλοί Λύττιοι μετά τον ολοκληρωτικό αφανισμό της Λύττου από τους Κνωσίους. Αργότερα η Λάππα σύναψε συμμαχία και την Τέω της Ιωνίας (193 π.Χ.) καθώς και με την Πέργαμο (183 π.Χ.).
Κατά τον Ρωμαικό εμφύλιο τάχθηκε με τον Οκτάβιο εναντίον του Αντώνιου. Η νίκη του Οκτάβιου της έδωσε τη δυνατότητα ειδικών προνομίων και αυτοδυναμίας. Αυτή είναι και η καλύτερη και σε ευρύτερη έκταση βεβαιωμένη περίοδος. Ετσι κατά την Υστερη Ρωμαική περίοδο (2ος έως 4ος αιώνας), η ευημερία της κρητικής πόλης γίνεται φανερή μέσα απο τα τα πλούσια και εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά οικοδομήματα, που εκτείνονται σε ολόκληρη την επιφάνεια του λόφου μεταξύ των ποταμών Μουσέλα και Πετρέ, καθώς από την ύπαρξη θερμών και την κοπή νομισμάτων.
Τα πρώτα 24 νομίσματα που έκοψε εμφανίζουν αναπαραστάσεις του Απόλλωνα, του Ποσειδώνα, της Άρτεμής και της Αθηνάς ενώ τα νομίσματα της ρωμαιοκρατίας, 12 σε αριθμό, έφεραν αναπαραστάσεις Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Παράλληλα η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φώς θραύσματα γλυπτών, αγάλματα, οστείνα αντικείμενα, ψηφιδωτά, κεραμικά αντικείμενα, επιγραφέ.ς κ.α.
Από τις παλαιότερες της Κρήτης θεωρείται η επισκοπή της Λάππας, γιατί ιδρύθηκε από τον Απόστολο Τίτο. Η πόλη καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς, όταν κατέκτησαν την Κρήτη. Κατά τις επαναστάσεις του 13ου και 14ου αιώνα το χωριό χρησιμοποιήθηκε σαν ορμητήριο και καταφύγιο. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη Β΄ Βυζαντινή περίοδο αποτελούσε φέουδο της οικογένειας Χορτάτση. Στην συνέχεια όμως, κατά την επανάσταση των Χορτάτσηδων ενάντια στους Ενετούς, πέρασε στα χέρια του Αλέξιου Καλλέργη πού είχε συνάψει συμμαχία με αυτούς.
Αργότερα, κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας το χωριό ονομάζονταν Γαϊδουρόπολη ή Σαμαρόπολη, ενώ την σημερινή της ονομασία η Αργυρούπολη απέκτησε το 1822 από την επαναστατική επιτροπή. Η γεωγραφική θέση της πόλης την κατέστησε σημαντική έδρα για τις επαναστάσεις του 19ου αιώνα. Εκεί πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση των Κρητικών το 1867 και το 1878, χρονιά κατά την οποία αποφασίστηκε η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Στα βοριοδυτικά του σημερινού χωριού Αργυρούπολη είναι πλουσιότερη η βλάστηση, η οποία συνοδεύεται απο μικρούς αλλα γραφικούς καταρράκτες. Οι πηγές αυτές παλαιότερα κινούσαν νερόμυλους για την άλεση των σιτηρών, γεγονός που δικαιολογεί και την ύπαρξη νερόμυλων στην περιοχή.
Η χλωρίδα της περιοχής είναι πραγματικά μοναδική και αξίζει να την ανακαλύψει κανέις, μέσα απο ένα περίπατο σε πλακόστρωτο μονοπάτι. Εκεί μπορεί να επισκεφθεί κανείς και το μεγάλο σπήλαιο από όπου πηγάζει ο Μουσέλας ποταμός, στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου ή αλλιώς Αγία Δύναμις.
Μάλιστα, το νερό που ρέει μέσα στο εκκλησάκι λέγεται πως είναι θαυματουργό. Παράλληλα η περιοχή φημίζεται, γιατι ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γευτεί εκεί παραδοσιακή κρητική κουζίνα, στις εξαιρετικές ταβέρνες του χωριού. Πολλοί τουρίστες αλλά και ντόπιοι που επισκέπτονται την Αργυρούπολη για το μοναδικό περιβάλλον και τις ταβέρνες της, συνδυάζουν την περιήγηση τους με ένα απολαυστικό μπάνιο στην παραλία της Επισκοπής που βρίσκεται μόλις λίγα λεπτά από τη χωριό.
Κοντά στο χωριό συναντά κανείς και τον ναό των Πέντε Παρθένων με ενσωματωμένο στο εσωτερικό του θαλαμοειδή Ρωμαικό τάφο. Η εκκλησία αφιερώθηκε στις Πέντε Άγιες Παρθένες, Θέκλα, Μαριάννα, Αιθανά ή Αθηνά, Μάρθα και Μαρία που πιστεύεται ότι πέθαναν εκεί.
