Ο πολιτιστικός σύλλογος Πατσίδων του δήμου Αρχανών Αστερουσίων αναβιώσε το έθιμο του κλήδονα σε μια όμορφη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 23 Ιουνίου.
Το ραντεβού δόθηκε στον χώρο του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού όπου μικροί και μεγάλοι ντυμένοι με παραδοσιακές κρητικές φορεσιές και με την καθοδήγηση των δασκάλων χορευτών Γιάννη Στιβακτάκη και Μαρίας Μαργιολάκη, καθώς επίσης και πολλών Κρητών Καλλιτεχνών ξεκίνησαν με λύρες και λαγούτα την διαδρομή τους μέσα απο τα σοκκάκια του χωριού.
Καντάδα σε γραφικά στενάκια με νοικοκυρές να ανοίγουν τα σπίτια τους και να τρατάρουν μελωδικά... τον κόσμο.
Στην κάτω πλευρά του χωριού τους κανταδόρους υποδέχτηκαν μέλη του πολιτιστικού συλλόγου όπου και τράταραν παραδοσιακούς μεζέδες .
Με ομιλητή τον Χοροδιδάσκαλο Γιάννη Στιβακτάκη πραγματοποιήθηκε η αναπαράσταση του κλείδωνα, με κοπελιές ντυμένες με παραδοσιακές στολές.
Ακολούθησε χορευτικό απο τα παιδιά του τμήματος χορού των πολιτιστικών συλλόγων Πατσιδών και Μοχού.
Ενώ η βραδιά έκλεισε με κρητικό γλέντι απο πλειάδα κρητικών καλλιτεχνών οι οποίοι συμμετείχαν δωρεάν, στον προαύλειο χώρου του συλλόγου.
Την βραδιά στον χώρο του συλλόγου άνοιξε ο Στάθης Μονιάκης με ανέκδοτα και πειράγματα.
Την βραδιά τίμησαν με την παρουσία τους ο πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας κύριος Γιώργος Ματαλιωτάκης και η δημοτική σύμβουλος του δήμου Αρχανών Αστερουσίων κυρία Μαρία Παντελή Καλαθάκη.
Αξια συγχαρητηρίων τα παιδιά του πολιτιστικού συλλόγου που με την προσπάθεια τους κρατούν ζωντανά τα έθιμα του τόπου και προτίστως σμίγουν Ανθρώπους δημιουργώντας παρέες.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΙΜΟΥ
Πρόκειται για ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και του οποίου η πρώτη γραπτή περιγραφή ανέρχεται στους βυζαντινούς χρόνους.
Ο «Κλήδονας» είναι μια λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές όλων των παραδόσεων του τόπου μας, σύμφωνα με τον οποίο αποκαλύπτεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.
Η ίδια η λέξη υπάρχει από την εποχή του Ομήρου, «κλήδων» ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος, και κατ' επέκταση το άκουσμα σιωνισμού ή προφητείας, ο συνδυασμός τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων ή πράξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής, στον οποίο αποδιδόταν προφητική σημασία.
Την παραμονή του Αη-Γιαννιού, οι ανύπανδρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποιο μέλος της συντροφιάς, συνήθως σε μια «Μαρία» (στη Θράκη ο ρόλος αυτός δίνεται στην ονομαζόμενη «Καλλινίτσα»), της οποίας και οι δύο γονείς είναι εν ζωή, να φέρει από το πηγάδι ή την πηγή το «αμίλητο νερό».
Η ονομασία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η εν λόγω κοπέλα και η συνοδεία της πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή αυτή, τηρώντας απόλυτη σιωπή.
Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό αδειάζετε σε πήλινο -ως επί το πλείστον- δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο, το λεγόμενο ριζικάρι. Συνήθως, πρόκειται για κάποιο προσωπικό αντικείμενο, συχνά μάλιστα πολύτιμο.
Στη συνέχεια, το δοχείο σκεπάζεται με κόκκινο ύφασμα «κλειδώνεται» και τοποθετείται σε ανοιχτό χώρο.
«Κλειδώνουμε τον κλήδονα με τ' Αγιαννιού τη χάρη,
κι όποια 'χει καλό ριζικό να δώσει να τον πάρει».
