Δύο πολύ σημαντικές εμφανίσεις θα πραγματοποιήσει η Μικτή Χορωδία του Δήμου Ηρακλείου, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου της κ. Γιάννη Κιαγιαδάκη.
Σήμερα Κυριακή 2 Απριλίου 2017 και ώρα 11 π.μ. η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Ηρακλείου (ΔΗ.Κ.Ε.Η), ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών PALSO Νομού Ηρακλείου και ο Σύλλογος Κυπρίων Φοιτητών Ηρακλείου, διοργανώνουν εκδήλωση με την παρουσίαση του βιβλίου της
Τέρψας Αγαθοκλέους – Παπακώστα, «Αδυσώπητο Μίσος»,
στην αίθουσα «ΑΝΔΡΟΓΕΩ»
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Το βιβλίο θα παρουσιάσει η συγγραφέας, οι εκπαιδευτικοί και μέλη του Συλλόγου PALSO, κ.κ. Αναστασάκη Μαρία και Αμανατίδου Μόνα, και η ηθοποιός Ειρήνη Κουτσάκη, η οποία θα απαγγείλει ποιήματα των (Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Φώτη Βαρέλη, Κώστα Μόντη και Γιάννη Ρίτσου) και θα συντονίζει την όλη παρουσίαση.
Η Μικτή Χορωδία του Δήμου Ηρακλείου, μαζί με το νέο τμήμα της, που εδώ και λίγο καιρό δημιουργήθηκε για ανθρώπους που θέλουν να γνωρίσουν τη μαγεία της χορωδιακής μουσικής , αλλά δεν είχαν στο παρελθόν την ευκαιρία, θα τραγουδήσει τα εξής τραγούδια, υπό τη διεύθυνση του κ.Γιάννη Κιαγιαδάκη:
1. Η δική μου η πατρίδα, σε στίχους Νεσιέ Γιασίν και μουσική Μάριου Τόκα
2.Όλα ζητούν τη Λευτεριά, Μουσική/Στίχοι: Καραγιώργης Ευαγόρας/Παλληκαρίδης Ευαγόρας
3. Ηρώων Γη, Μουσική :Δημήτρη Λάγιου, Στίχοι: Ευαγόρα Παλληκαρίδη
Η δεύτερη σημαντική εμφάνιση της Μικτής Δημοτικής μας χορωδίας θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των “Πολιτιστικών Αγώνων 2017” που διοργανώνει ο Δήμος Ηρακλείου, συγκεκριμένα στη συνάντηση χορωδιών που θα πραγματοποιηθεί από 3-6 Απριλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο – αίθουσα Πειραματικού Θεάτρου, την Τετάρτη 5 Απριλίου, στις 7.30μμ, με πρόγραμμα υψηλών αξιώσεων, σαν αυτό που πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στην κοινή εμφάνιση που πραγματοποίησε τα Χριστούγεννα με τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων και τη Νεανική Χορωδία του Δήμου, υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη, καλλιτεχνικού Διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Το πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των Πολιτιστικών Αγώνων είναι το εξής:
1.Trenta capilli da castel’ a mare, Φραγκίσκου Λεονταρίτη
2. Ο καλός ο καπετάνιος, Γεωργίου Χουρμούζιου, σε ποίηση Γεωργίου Χορτάτση από την τραγωδία “Ερωφίλη”
3. Canon in D, Johann Pachelbel
4. And the Glory of the Lord, από το ορατόριο “Μεσσίας” του Haendel
5. Hallelujah, από το ορατόριο “Μεσσίας” του Haendel
Αξίζει εδώ να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στον Γεώργιο Χουρμούζιο, ο οποίος ήταν εκείνος που σημάδεψε τη χορωδιακή ιστορία της πόλης μας από τις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, μια και πρώτος ίδρυσε πολυμελή χορωδία και ορχήστρα στην πόλη μας, του Γυμνασίου Αρρένων Ηρακλείου αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής, τότε που σε όλη την Χώρα δεν υπήρχε τίποτα στο Χώρο της μουσικής, ούτε Κρατικές Ορχήστρες, ούτε καν λυρική σκηνή. Τότε στο Γυμνάσιο Αρρένων υπήρχε ογδοηκονταμελής Χορωδία και είκοσι πενταμελής Ορχήστρα εγχόρδων, που έδιδε συναυλίες σ’ όλο το νησί: Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Αρχάνες, Νεάπολη Λασιθίου, Αγ. Νικόλαο, Σητεία κ.τ.λ.
Από άρθρο του Δημήτρη Σάββα, δημοσιευμένο στην εφημερίδα “Πατρίς” αντλούμε τις παρακάτω πληροφορίες:
«Το 1930 ήρθε στην πόλη μας ο Κύπριος μουσικός και μαέστρος Χουρμούζιος. Αυτός έπαιζε όλα τα όργανα, έγχορδα και πνευστά και την ίδια χρονιά δημιούργησε την εκκλησιαστική χορωδία. Αργότερα το 1933 δημιούργησε τη θαυμάσια χορωδία Ηρακλείου που την αποτελούσαν καλλίφωνοι νέοι της πόλης μας. Ο Χουρμούζιος ήταν μεγάλη μορφή. Ο Γιώργος Χουρμούζιος ήρθε εξόριστος από τους Άγγλους, γιατί σε κάποια επέτειο της 25ης Μαρτίου στη Λεμεσσό πήρε την Μπάντα, της οποίας ήταν αρχιμουσικός και έπαιζε θούρια. Ήταν συμμαθητής του Μητρόπουλου, του Καλομοίρη, του Οικονομίδη και απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών. Οι Εγγλέζοι τον μπουζουριάσανε στην Κύπρο, τον έστειλαν εξορία στην Αθήνα και απ’ εκεί το 1932 βρέθηκε στην πόλη μας. Ο Γεώργιος Χουρμούζιος ήταν φιλόλογος, εξαίρετος δημοσιογράφος και κριτικός. Βλέποντας κάποτε τον Χατζηδάκη στο Μέγαρο Ντορέ, όταν ήρθε για να παίξει είπε τη φράση: “αυτός έχει μέλλον”! Έτσι κι έγινε. Κατά την περίοδο της Κατοχής στο Βαλιδέ Τζαμί ήταν το κέντρο διερχομένων των Γερμανών. Δεξιά σ’ ένα ημιυπόγειο έκανε μάθημα ο Χουρμούζιος και κάποια μέρα οι Γερμανοί έσπασαν την πόρτα της αίθουσας που δίδασκε ο Χουρμούζιος και του πήραν το πιάνο. Μέσω της Μυρτώς Μπάριτς, αφού πρώτα τον δέχθηκε σε ακρόαση ο Γερμανός φρούραρχος και ο Χουρμούζιος τον απείλησε ότι θα κατεβάσει τις 24 φωτογραφίες που ήταν ανηρτημένες στην αίθουσα με Γερμανούς μουσικούς, οι Γερμανοί ξαναπήγαν το πιάνο στην αίθουσα διδασκαλίας και μάλιστα προσπαθούσαν να βρουν τον Χουρμούζιο για να τους κάνει μάθημα. Ο Χουρμούζιος δεν είχε οικονομική άνεση και παρόλο που πεινούσε, ουδέποτε υπήρξε διασκεδαστής των Γερμανών!»
Στο πλούσιο έργο του ανήκουν και δυο Κρητικές Χορωδίες , που μαζί με τα υπόλοιπα σαν πνευματική κληρονομιά υπάρχουν στο Μουσικό Σύλλογο «Απόλλων», τον ιστορικό αυτό Σύλλογο, (που ιδρύθηκε το 1908) και που τόσα πολλά έχει προσφέρει στη μουσική ιστορία του Ηρακλείου.
Οι στίχοι 47-58 από τη Δεύτερη Σκηνή της Τρίτης Πράξης της “Ερωφίλης” του Γεωργίου Χορτάτση μελοποιήθηκαν κατά εξαιρετικό τρόπο από τον Γ. Χουρμούζιο και αποδίδονται με αξιοσύνη από τη Δημοτική μας Χορωδία, που αναμφισβήτητα, με την επιλογή της αυτή τιμά την πόλη και την ιστορία της, αφού για πολλά χρόνια τώρα την ταξιδεύει απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας και στο εξωτερικό, αποτελώντας τον καλύτερο πρεσβευτή του αδιάλειπτου πολιτισμού της. Επίκαιρο όσο ποτέ και το μήνυμα των στίχων αυτών, καθώς στις δύσκολες συνθήκες του σήμερα ο άνθρωπος χρειάζεται να είναι θαρραλέος και να μην πτοείται από τις αντιξοότητες, αλλά ταυτόχρονα να συνειδητοποιεί και το ρόλο του σε συνεργασία με τους άλλους στην επιτυχή έκβαση των στόχων του σε ένα κλίμα συλλογικότητας, όπως ακριβώς αναφέρεται κι ο Χορτάτσης στο ρόλο του ναύκλερου και του ποδότη, δηλ. ακόμα και των πιο χαμηλόβαθμων του πληρώματος, στην επιτυχή έκβαση του ταξιδιού.
« Όντεν αστράφτει και βροντά κι ανεμικές φυσούσι,
κ’ εις το γιαλό τα κύματα τα θυμωμένα σκούσι,
και το καράβι αμπώθουσι σε μια μερά κ’ εις άλλη
τση φουσκωμένης θάλασσας, με ταραχή μεγάλη,
τότες γνωρίζεται ο καλός ναύκλερος, μόνο τότες
τιμούνται οι κατεχάμενοι κι αδυνατοί ποδότες,
γιατί με τέχνη κι ο γιαλός πολλές φορές νικάται,
κ΄ εκείνος απού κυβερνά ψηλώνει και τιμάται.
Γιαύτος κ’ εγώ τση τύχης μου την ταραχή την τόση,
απού έτσι ξάφνου μ’ εύρηκε για να με θανατώσει,
δε θε ν’ αφήσω να χαθώ δίχως να δοκιμάσω
στο δύνομαι να βουηθηθώ, πριν τη ζωή μου χάσω ».
Έκδοση Στυλιανού Αλεξίου και Μάρθας Αποσκίτη, εκδ. στιγμή
Επιμέλεια: Ζωή Παπαδάκη(Φιλόλογος)
Μέλος της ΜΔΧΗ
