Η Κρήτη κατέχει τη δυναμική της δημιουργικής συνύπαρξης διαφορετικών στοιχείων, παραδόσεων και πολιτισμών. Ως γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Δύσης και Ανατολής και ως σημαντικός εμπορικός σταθμός των θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου, η Κρήτη ανέπτυξε μια ιδιαίτερη πολιτιστική φυσιογνωμία και πολυσύνθετη παράδοση.
Ταυτόχρονα, η φυσική ομορφιά του νησιού, τα τοπία, τα αξιοθέατα, σε συνδυασμό με τα ιστορικά μνημεία, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα ιερά προσκυνήματα και τον υπερχιλιετή πολιτισμό της, συνθέτουν ένα μοναδικό παρόν, το οποίο κερδίζει τον επισκέπτη.
Η Κρήτη επιδεικνύει δυναμική παρουσία στην αρχαία μυθολογία και πολυσήμαντο ρόλο στη ροή της ιστορίας. Μια ωστόσο λιγότερο γνωστή πτυχή στο ευρύ κοινό, αποτελεί ο θρησκευτικός και εκκλησιαστικός χαρακτήρας του νησιού και το γεγονός ότι πρόκειται για ένα σημαντικό θρησκευτικό προορισμό, όπου η Ορθοδοξία τιμάται αδιάλειπτα με πίστη και σεβασμό.
Η μεγάλη χριστιανική παράδοση της Κρήτης, ανάγεται, πριν την έλευση του Αποστόλου Παύλου, στην ημέρα της Πεντηκοστής όπου ήταν παρόντες και Κρήτες (Πράξεις Αποστόλων, κεφ. 2, στίχος 11), στην έλευση του Αποστόλου Παύλου, το φθινόπωρο του 59 ή 60 μ.Χ., όταν το πλοίο που τον μετέφερε αιχμάλωτο στη Ρώμη για να δικαστεί, προσορμίστηκε στην περιοχή “Καλοί Λιμένες” νότια παράλια του Νομού Ηρακλείου (Πράξεις Αποστόλων, κεφ. 27, στίχοι 7-8).
Στη συνέχεια, κατά τη Δ’ αποστολική περιοδεία, περί το 63 μ.Χ., ο Απόστολος Παύλος τοποθέτησε τον Απόστολο Τίτο στην Κρήτη, προκειμένου να οργανώσει την Εκκλησία της Κρήτης στο νησί (Προς Τίτον Επιστολή Αποστόλου Παύλου, κεφ. 1, στίχοι 4-5). Ο Απόστολος Τίτος διετέλεσε ως ο πρώτος Επίσκοπος του νησιού και έθεσε ως κέντρο της ιεραποστολικής του δράσης τη Γόρτυνα, στα νότια του Νομού Ηρακλείου
Ακολούθως, σταδιακά η Κρήτη μετά την αρχαία κληρονομιά του μινωικού πολιτισμού της και μετά τις ρωμαϊκές επιδράσεις ανέπτυξε μια νέα περίοδο, αυτή του Χριστιανισμού. Το Βυζάντιο ενισχύει το θρησκευτικό και εκκλησιαστικό πνεύμα στο νησί και έτσι η Ενετοκρατία και μετέπειτα η Οθωμανική κατοχή δεν κλονίζουν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, λατρεία και παράδοση.
Στα βήματα του Αποστόλου Παύλου, οι κοινότητες, οικισμοί της Κρήτης μεγαλούργησαν με την ορθόδοξη πίστη και την παραδοσιακή πνευματική ζωή σε εκκλησίες και ναούς καθώς και ο μοναχισμός σε μοναστήρια και ερημητήρια που πλέον θεωρούνται θρησκευτικά μνημεία υψηλού ενδιαφέροντος πολλά από τα οποία μέχρι σήμερα παραμένουν ζωντανά. Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται και σπήλαια που χρησιμοποιήθηκαν ως ασκητήρια, μεγάλων μορφών του κρητικού μοναχισμού και εκκλησίες στις οποίες φιλοξενούνται θαυματουργικές εικόνες και ιερά λείψανα Αγίων με την χάρη των οποίων συντελέστηκαν και συντελούνται θαύματα. Αξίζει να αναφερθεί πως η Κρήτη τιμά, μέχρι σήμερα, με πολύ ευγνωμοσύνη όλους τους Αγίους της με πρώτο τον Άγιο Απόστολο Τίτο τον πάτρωνα της εκκλησιαστικής Κρήτης.
Από παλαιά, αλλά και κατά τα τελευταία χρόνια, η Κρήτη θεωρείται αξιόλογος και ιδιαίτερος θρησκευτικός προορισμός που προσελκύει εκτός των άλλων και το λεγόμενο θρησκευτικό ή προσκυνηματικό τουρισμό. Πρόκειται περισσότερο για την εσωτερική ανάγκη πιστών ανθρώπων για να ακολουθήσουν αξιοσήμαντες θρησκευτικές διαδρομές, να επισκεφθούν θρησκευτικά μνημεία, να εκπληρώσουν το προσωπικό τους προσκύνημα και τάμα, να γνωρίσουν και να έλθουν σε επαφή με μια διαφορετική όψη της Κρήτης, αυτή της Ορθοδοξίας στη μεγαλόνησο Κρήτη.
