Το ΕΓ/ΟΓ ΑΡΙΑΔΝΗ των Μινωικών Γραμμών υπήρξε πλοίο σταθμός στην αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής ακτοπλοΐας. Ένα πλοίο στολίδι, που με την συνολική προσφορά του συνέβαλλε όχι μόνο στην ανάπτυξη των ακτοπλοϊκών μεταφορών της πατρίδας μας, αλλά και στην ανάδειξη των Μινωικών Γραμμών ως μια από τις κορυφαίες ακτοπλοϊκές εταιρείες του κλάδου. Σκαρί βαρύ, γερμανικό με ναυτικές και αρμονικές γραμμές, βαπόρι αρσενικό, από αυτά που χαιρόσουν να τα βλέπεις, που σε κάνουν να ξεχνάς τις σύγχρονες και ακαλαίσθητες “πολυκατοικίες” που χτίζονται σήμερα και που σε ταξιδεύουν ναυτικά. Η περίφημη ΑΡΙΑΔΝΗ διέθετε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά των κλασικών βαποριών της εποχής της.
Υπήρξε ο βασικότερος εκπρόσωπος μιας γενιάς αξιόλογων βορειο-ευρωπαϊκών πλοίων, που ξεχώρισαν τόσο για τις επιδόσεις και τις ανέσεις τους, όσο και για το ναυτικό τους ταξίδεμα! Η αγορά του από τις Μινωικές Γραμμές το 1975, υπήρξε επαναστατική από κάθε άποψη -για τα δεδομένα της εποχής- καθώς την ακτοπλοΐα μας τότε εξυπηρετούσαν είτε αμιγώς επιβατηγά πλοία, είτε μεγάλα δεξαμενόπλοια μετασκευασμένα σε ΕΓ/ΟΓ, αγορασμένα κυρίως από τη Βόρεια Ευρώπη. Το ναυάγιο του άτυχου ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ, το Δεκέμβριο του 1966 στη φαλκονέρα, φανέρωσε τις αδυναμίες των συγκεκριμένων μετασκευών και παράλληλα άλλαξε πλήρως τα δεδομένα και τη φιλοσοφία των ακτοπλοϊκών μεταφορών στην πατρίδα μας. Η ανάγκη για σύγχρονα, ασφαλή και γρήγορα πλοία έγινε πλέον αδήριτη.
Το ΑΡΙΑΔΝΗ, μαζί με μια σειρά άλλων αμιγώς ΕΓ/ΟΓ πλοίων που αγοράστηκαν τη δεκαετία του ΄70 από την Ευρώπη και την Ιαπωνία, εξυπηρέτησαν απόλυτα και αποτελεσματικά τις ανάγκες των νεοσύστατων ελληνικών Εταιρειών Λαϊκής Βάσης (Μινωικές Γραμμές, ΑΝΕΛ, ΝΕΛ), καθώς κατάφεραν να αγοράσουν σχεδόν νεότευκτα πλοία από ξένες αγορές που εκείνη την περίοδο αναπτύσσονταν ραγδαία και ανανέωναν τα πλοία τους με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς. Η καλλίγραμμη “Γερμανίδα” των Μινωικών Γραμμών μπορούσε να υπερηφανευόταν για πολλά πράγματα. Αγοράστηκε σε ηλικία μόλις 8 ετών, εξοπλιζόταν με 4 κύριες μηχανές, ανέπτυσσε υψηλή ταχύτητα –για την εποχή- και το κυριότερο διέθετε ξενοδοχειακό πολύ μπροστά για την εποχή του, καθώς έφερε τη μοναδική σφραγίδα της Κρητικής Εταιρείας. Από κάθε άποψη, υπήρξε ένα πρωτοποριακό πλοίο που συνδύαζε επιτυχημένα τις εξαιρετικές επιδόσεις με ικανοποιητική χωρητικότητα, υψηλές προδιαγραφές ασφάλειας, πολλούς άνετους και πολυτελέστατους χώρους και το κυριότερο είχε άριστη συμπεριφορά στη θάλασσα, αντάξια των γερμανικών καταβολών του. Οποιοδήποτε εγχείρημα και αν επιχείρησαν οι Μινωικές Γραμμές με αυτό το πραγματικά υπέροχο πλοίο, μόνο κέρδη και αναγνώριση τους απέφερε. Εξυπηρέτησε τις γραμμές της Κρήτης (Ηράκλειο και Χανιά), συνέδεσε την Πάτρα με την Αγκόνα (Ιταλία) και την Τουρκία, “ξιφούλκησε” με τον “σκληρό” ανταγωνισμό στην Παροναξία, υπηρέτησε στη δύση της καριέρας του τη γραμμή Ηγουμενίτσα – Μπάρι (Ιταλία) και κάθε φορά έβγαινε “νικητής”.
Είτε δούλεψε ως επιβατηγό/οχηματαγωγό, είτε ως κρουαζιερόπλοιο υπήρξε πάντα ένα απόλυτα επιτυχημένο και αγαπητό πλοίο! Εξέπεμπε πάντα μια “ευγένεια” που καθήλωνε τον επιβάτη, ένα μοναδικό αέρα σεβασμού, ποιότητας και πολυτέλειας που το καθιστούσαν πλοίο μοναδικό. Ακόμη και τα συναισθήματα που προκαλούσε στους ταξιδιώτες, που είχαν τη χαρά να ταξιδέψουν μαζί του, ήταν έντονα ενώ οι εμπειρίες που τους χάριζε ξεχωριστές. Ένα πλοίο που δεν σε γοήτευε μόνο με τις λιτές και αρμονικές γραμμές του, απλά αρκούσε να προφέρεις το όνομά του, ΑΡΙΑΔΝΗ! Όταν βρέθηκε αντιμέτωπο με τον σκληρό ανταγωνισμό, δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει πολύ. Η καλλίγραμμη και ναυτική παρουσία του, σε συνδυασμό με το βαρύ όνομα των Μινωικών Γραμμών υπερνικούσαν κάθε αντίσταση. Άλλωστε, όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν τι σημαίνει το να ταξιδεύει κάποιος με πλοίο που φέρει τον «Πρίγκιπα με τα Κρίνα» στην τσιμινιέρα του.
Στη θάλασσα συμπεριφερόταν σαν πραγματική “Πριγκίπισσα”. Ταξίδευε στο ανοιχτό πέλαγος πάντα αγέρωχη, πάλλευκη και υπερήφανη θυμίζοντας νύμφη. Σεβόταν τους επιβάτες και τους ταξίδευε πάντοτε με ποιότητα, πολυτέλεια και ασφάλεια, ήταν πάντοτε συνεπής και αξιόπιστη και ανά πάσα στιγμή έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε πρόκληση, καθώς μπορούσε να αναπτύξει αβίαστα –ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία – ταχύτητα που άγγιζε τους 22 κόμβους! Πάντα, όμως, με τη διακριτική ευγένεια που χαρακτήριζε όλα τα πλοία των Μινωικών Γραμμών. Σε όλη τη διάρκεια της παραμυθένιας ζωής της, η γοητευτική “Γερμανίδα” διατηρούσε πάντοτε χαμηλό προφίλ, ακόμη και την ημέρα που έφυγε για το τελευταίο της ταξίδι. Δεν διατυμπάνιζε τις “αρετές” και τα “χαρίσματά” της, δεν έλυνε τις διαφορές της στο ανοιχτό πέλαγος όπως τα βασιλοβάπορα των Κυκλάδων, δεν είχε φανατικούς οπαδούς που έκλαψαν όταν ήρθε το τέλος. Σαγήνευε με την αρχοντιά και την ωριμότητα της, γοήτευε τα κύματα με τη ναυτική της πλώρη, πρόσφερε απλόχερα τη φιλοξενία της. Αυτή ήταν η υπέροχη ΑΡΙΑΔΝΗ, η αξέχαστη “Πριγκίπισσα” των Μινωικών Γραμμών! Το “πρωτοποριακό ” TOR HOLLANDIA
Το ΑΡΙΑΔΝΗ ναυπηγήθηκε το 1967 για λογαριασμό της φημισμένης σουηδικής εταιρείας θαλασσίων μεταφορών TOR LINE, που τότε δραστηριοποιούνταν με 65 πλοία roro στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Η εταιρεία αυτή, προέκυψε από τη συγχώνευση των δυο μεγάλων σουηδικών Trans Oil Shipping και Rex Shipping και στόχευε στο άνοιγμα μιας νέας γραμμής με επιβατηγά/οχηματαγωγά πλοία μεταξύ Αγγλίας – Σουηδίας – Ολλανδίας. Την εποχή εκείνη, ο βασικός ανταγωνιστής της TOR LINE στη συγκεκριμένη γραμμή, ήταν η England – Sweden Line (ESL), ένα joint service που δημιουργήθηκε τότε από την Ellerman Wilson Line και τη Swedish Lloyd and Rederi AB Svea. Η ESL, είχε επίσης δρομολογήσει από το 1966 νέα πλοία στη γραμμή, τα SAGA (ΦΑΙΣΤΟΣ), SVEA (KΝΩΣΣΟΣ) και SPERRO (ΣΑΠΦΩ). Πλοία εξαιρετικά, που όμως ήταν υποδεέστερα σε ταχύτητα από το νέο δίδυμο της TOR LINE, ήταν λιγότερο μοντέρνα στην εσωτερική τους διακόσμησή και παράλληλα είχαν χαμηλοτάβανα γκαράζ. Τις αδυναμίες αυτές, αποφάσισε τότε να “χτυπήσει” η TOR LINE προκειμένου να μπει δυναμικά στη γραμμή, παραγγέλνοντας δυο νέα υπερσύγχρονα πλοία στα φημισμένα ναυπηγεία Lubecker Flender – Werke της Δυτικής Γερμανίας, τα TOR ANGLIA και TOR HOLLANDIA. Με αυτά τα πλοία, η σουηδική εταιρεία θα κατάφερνε να εκτελεί το μεγάλο δρομολόγιο σε λιγότερο χρόνο –συγκριτικά με τον ανταγωνισμό- και επομένως θα πετύχαινε να εκτελεί περισσότερα εβδομαδιαία δρομολόγια.
