Με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο… τις μαντινάδες, εύχεται για την καινούρια χρονιά ο Αριστείδης Χαιρέτης ή Γιαλαύτης προς όλους τους Ανωγειανούς όπου γης και όλο τον κόσμο.
Άσπρη να είναι η ζωή, η τη χρονιά που μπαίνει,
ως ένε η φύση σήμερο, με τ΄άσπρα τση ντυμένη…
ως ένε η φύση σήμερο, με τ΄άσπρα τση ντυμένη…
—
Δε θέλει ο άθρωπος πολλά, τι κάνεις κι΄ένα γεια σου,
κι ανέ σου πει είμαι άρρωστος, πες του περαστικά σου…
κι ανέ σου πει είμαι άρρωστος, πες του περαστικά σου…
—
Στο χρόνο α που έρχεται, πριν φύγει και περάσει
ό,τι ποθεί ο καθαείς, στα χέρια του να πιάσει…
ό,τι ποθεί ο καθαείς, στα χέρια του να πιάσει…
—
Ο χρόνος απού έρχεται, πριν φύγει και περάσει,
ας ΄φήσει και στο δυστυχή, μιαν ώρα να γελάσει…
ας ΄φήσει και στο δυστυχή, μιαν ώρα να γελάσει…
—
Αν ήμουνε Πρωτοχρονιά η στση ζωής τσι τόπους,
χαρές περίσσες θά διδα, στους δυστυχείς αθρώπους…
χαρές περίσσες θά διδα, στους δυστυχείς αθρώπους…
΄Πο πάνω που τα σύννεφα, δεν πιάνει καταιγίδα,
΄πο κει έρχεται η Πρωτοχρονιά, μαζί με την ελπίδα…
΄πο κει έρχεται η Πρωτοχρονιά, μαζί με την ελπίδα…
—
Τσ΄ελπίδες δρόμους έκαμα και πορπατώ απάνω,
και μες τη σκέψη τ΄αύριο, καλύτερο το κάνω.
και μες τη σκέψη τ΄αύριο, καλύτερο το κάνω.
—
Ήθελα νά ‘μουνε στο φως και όχι στο σκοτίδι,
να ιδώ το χρόνο τον παλιό, ώρα που παραδίδει…
να ιδώ το χρόνο τον παλιό, ώρα που παραδίδει…
