Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, καταγόταν από τα Μάγδαλα, πόλη που βρίσκεται δυτικά της θάλασσας της Γαλιλαίας. Όταν πληροφορήθηκε για τον Χριστό, πήγε κοντά του και απαλλάχθηκε από τα επτά δαιμόνια που την ενοχλούσαν και στην συνέχεια έγινε μαθήτρια του. Αυτή, μάλιστα, κατά την Ανάσταση του Κυρίου ήλθε πρώτη στον τάφο Του με αρώματα, και άγγελοι ντυμένοι στα λευκά ανήγγειλαν σ' αυτή την Ανάσταση Του.
Η Μαρία, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, εξακολούθησε να διακονεί στην πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ. Έπειτα πήγε στην Έφεσο, κοντά στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, οπού και πέθανε. Τάφηκε στην είσοδο της σπηλιάς, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι επτά παίδες εν Εφέσω.
Ο ΙΕΡΟΣ ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Η εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής, «ο ηγεμονικός ναός», κτίστηκε όταν ο ΄Υπατος Αρμοστής Κρήτης Πρίγκηπας Γεώργιος προσέφερε στις αρχές του 1901 δέκα χιλιάδες ρούβλια και τα σχέδια για την ανέγερση μιας εκκλησίας αφιερωμένης στη Μαρία Μαγδαληνή, σε ανάμνηση της διαμονής στα Χανιά της αδελφής του Μαρίας, συζύγου του Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας Γεωργίου.
Τα χρήματα κατέθεσε ο Πρίγκιπας Αρμοστής στην Τράπεζα Κρήτης και τα σχέδια που είχαν εκπονηθεί στη Ρωσία παραδόθηκαν στο διευθυντή των Δημοσίων Έργων Παντζείρη για να τα μελετήσει. Πρόκειται για ιδιόρυθμο αρχιτεκτονικό τύπο ναού με ευρυγώνια αίθουσα που καταλήγει σε διακοσμητικό τρούλο ρωσικής μορφής και περιβάλλεται από περιμετρική στοά. Τελικά αποφασίστηκε η νέα εκκλησία, δυναμικότητας 80 ατόμων, ν'' ανεγερθεί απέναντι από τα Ανάκτορα και σ''αυτή να λειτουργεί ορθόδοξος ιερέας. Την επίβλεψη για την εκτέλεση του έργου και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου ανέλαβε ο αρχιτέκτονας Χρήστος Τσολίνας.
Στις 6 του Γενάρη του 1903 τελέσθηκαν τα εγκαίνια σε πολύ στενό κύκλο με παρουσία της βασίλισσας Όλγας της Ελλάδος, του Μητροπολίτη Κρήτης Ευγένιου και του Πρίγκιπα Γεώργιου, του υπασπιστή του πρίγκιπα Λεμπέση και του ιδιαιτέρου γραμματέα Παπαδιαμαντόπουλου και της γυναίκας του.
Ο Ναός της Αγίας Μαγδαληνής σε καρτ ποστάλ της Κρητικής Πολιτείας.
Ο Πρίγκιπας μετά την αναχώρηση του από την Κρήτη, προσέφερε το ναό τον Μάιο του 1909, στο Δήμο Χανίων και στη Χαλέπα, σε ανάμνηση των ημερών που πέρασε στην Κρήτη και της αγάπης με την οποία τον περιέβαλε η κοινότητα της Χαλέπας.
