Το βιβλιοπωλείο της Ηλέκτρας Πετράκη, το Παράρτημα Χανίων του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων και ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Χανίων σας προσκαλούν την Πέμπτη 19 Μαΐου, στις 8:30μμ, στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανίων (Νεώριο Μόρο) στην εκδήλωση-παρουσίαση βιβλίου των εκδόσεων Ισνάφι του Καθηγητή Κοινωνικής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Βασίλη Νιτσιάκου «ΠΕΚΛΑΡΙ – Κοινωνική οικονομία μικρής κλίμακας».
Θα μιλήσουν: Άρης Τσαντηρόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Γιώργος Σταματόπουλος, Δημοσιογράφος (Εφημερίδα των Συντακτών) και ο συγγραφέας.
Υπάρχει μια κατηγορία κοινοτήτων που εντοπίζονται στη «ζώνη της δρυός» και ιστορικά στηρίχτηκαν για την επιβίωση και αναπαραγωγή τους σε ένα συνδυασμό γεωργίας και κτηνοτροφίας, που συμπληρώνονταν και από άλλες δραστηριότητες, όπως η υλοτομία, η τροφοσυλλογή και η τεχνική ειδίκευση. Οι κοινότητες αυτές λειτούργησαν για μια μεγάλη χρονική διάρκεια σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικής οικονομίας με σχετική αυτονομία, αυτάρκεια και αυτοδιοίκηση. Στο πλαίσιο αυτό οι εστιακές ομάδες οικειοποιούνταν τους συλλογικούς φυσικούς πόρους με ένα σύστημα βιωματικής αειφορίας και κοινωνικού εξισωτισμού. Αυτό το σύστημα εξασφάλιζε από τη μια την αναπαραγωγή των φυσικών πόρων και από την άλλη την εξισορρόπηση ανάμεσα στις επιμέρους ανάγκες των εστιακών ομάδων και τη συνολική επιβίωση της κοινότητας. Κάτι τέτοιο ήταν εφικτό όχι μόνο χάρη στη συνειδητοποίηση του πεπερασμένου χαρακτήρα των φυσικών πόρων και την αίσθηση της συλλογικότητας αλλά και χάρη στο γεγονός ότι ο τρόπος παραγωγής χαρακτηριζόταν από τις αξίες χρήσης και οι ίδιοι οι φυσικοί πόροι (γη, δάση, νερά κ.λπ.) δεν γίνονται αντιληπτοί σαν ατομικές ιδιοκτησίες αλλά ως κοινά κτήματα, τα οποία χρησιμοποιούσε η κάθε εστιακή ομάδα με βάση τις εκάστοτε ανάγκες της.
Το Πεκλάρι (Πηγή), ένα ορεινό χωριό στην περιοχή της Κόνιτσας κοντά στο ελληνο-αλβανικό σύνορο, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Λίγα Λόγια για τον Συγγραφέα:
Ο Βασίλης Νιτσιάκος είναι Καθηγητής της Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Folklife studies στο Πανεπιστήμιο του Leeds και διδακτορική διατριβή στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Από το 1989 είναι μέλος ΔΕΠ στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο εστιάζεται σε ζητήματα κοινωνικών μετασχηματισμών των παραδοσιακών δομών, συγκρότησης και χρήσης του 'παραδοσιακού' πολιτισμού, διαλόγου της λαογραφίας με άλλες επιστήμες, καταγραφής και μελέτης του μουσικού πολιτισμού, ενώ στην τρέχουσα δεκαετία εστιάζει το ενδιαφέρον του σε θέματα μετανάστευσης, ταυτοτήτων και εθνογραφίας συνοριακών περιοχών στα Ελληνο-αλβανικά σύνορα.
