Μετά απο την επιτυχημένη της πορεία και με την συμμετοχή σε 5 Διεθνή Φεστιβάλ, με δυο βραβεία: αυτό του ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ στο Διεθνές Φεστιβάλ Πελλοπονήσου και ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΦΕ στο Διεθνές Φεστιβάλ Λονδίνου, προβάλεται ξανά η ταινια του σκηνοθέτη Μανόλη Δαμιανάκη. O Kame Koummando, ζεί τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Επιθυμία του το Πνεύμα του να επιστρέψει πίσω στο χρόνο στον Πλανήτη. Τα κοινωνικά φαινόμενα βρίσκονται σε έξαρση και οι ανθρώπινες ψυχές είναι μπερδεμένες.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους το «Kame Koummando», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μανόλη Δαμιανάκη βρίσκεται στο επίσημο πρόγραμμα του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Είναι φτιαγμένη με ελάχιστα χρήματα, συστήνει έναν μεσήλικα πολεμιστή του μέλλοντος (ή κάτι τέτοιο) που σύμφωνα με την επίσημη υπόθεσή της επιστρέφει στο παρελθόν στον πλανήτη Γη για να βρει ένα κόσμο υπό την κατοχή της Τρόικας και των οίκων αξιολόγησης και με οδηγό μια εσωτερική φωνή (!) αποφασίζει να αναλάβει δράση...
Ετοιμο «χιτάκι» δηλαδή για ένα φεστιβαλικό κοινό που ψάχνει διακαώς ανάλογες ταινίες για να φτιάξει «γαλαρίες» και να κανιβαλίσει μέχρι θανάτου στο twitter (μέσα από την προβολή φυσικά) και γιατί όχι και να του εξασφαλίσει μια φήμη καλτ ανοσιουργήματος που θα του εξασφαλίσει μέχρι και διανομή.
Βλέποντας, το «Κame Koummando», όμως, ανακαλύπτεις πως τα πράγματα είναι από λίγο εώς παρά πολύ διαφορετικά καθώς μια ευχάριστη και μια δυσάρεστη έκπληξη σε περιμένουν μέσα στα μόλις 78 λεπτά στα οποία διαρκεί.
Ας ξεκινήσουμε από τα δυσάρεστα.
Αργά αλλά σταθερά το «Kame Koummando» ολοκληρώνει τελικά κάτι σαν ένα μανιφέστο υπέρ των - ουπς - «οργανωμένων» και οπλοφόρων ομάδων αντιμετώπισης της κρίσης, με έξτρα ευλαβικές αναφορές στην ελληνική εκκλησία (ο ήρωας χειροκροτείται βγαίνοντας από ένα ναό!) και είναι διαποτισμένο από μια εθνικιστική ματιά που δυστυχώς δεν εξαντλείται στην πανταχού παρούσα ελληνική σημαία πολλών χρήσεων η οποία «παίζει» τόσο ως κάλυμμα για έναν νεκρό σκύλο όσο και ως ύστατο δώρο στον επισκέπτη - σωτήρα από το μέλλον.
Ευτυχώς. η ευχάριστη έκπληξη είναι πως το «Kame Koummando» είναι τόσο κακό που ακόμη και για να γελάσεις μαζί του πρέπει απλά, όσο διαρκεί αυτή η αποθέωση του απόλυτου τίποτα συν μια σειρά από αφόρητα νεοχιπχοπ ελληνικά άσματα, να θυμηθείς κάποιο ανέκδοτο που σου έχουν πει πρόσφατα.
Οι έννοιες «κακοφτιαγμένο», «κακοπαιγμένο», «μη σκηνοθετημένο», «μη σινεμά» αποκτούν εδώ άλλο νόημα καθώς το «Kame Koummando» όχι απλά δεν είναι αλλά δεν μπορεί και να είναι τίποτα από αυτό που υποσχόταν πριν την προβολή του και - ξανα, ευτυχώς - τίποτα απ' όσα «επικίνδυνα» πράγματα μοιάζει να πρεσβεύει ως διεξόδους από την σημερινή κρίση που ακόμη ένα κακό επακόλουθό της είναι ότι γεννάει απόπειρες ταινιών σαν αυτήν.
Σκηνοθεσία: Μανόλης Δαμιανάκης
Σενάριο: Μανόλης Δαμιανάκης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Φώτης Μήτσης
Μοντάζ: Μανόλης Δαμιανάκης
Ήχος: Πελίνα Καλληγιαννάκη
Μουσική: Ferma group
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Μανόλης Δαμιανάκης
Κοστούμια: Ourania Kay
Μακιγιάζ: Μαρία Δαμιανάκη
Με τους: Φώτης Αρμένης (Kame Koummando), Αγάπη Μανουρά (Bonny), Κώστας Δαμιανάκης (Zinda), Άννα Καλέργη, Γιάννης Στυβακτάκης, Κώστας Συμιακάκης, Μιχάλης Λεόντιος, Βαγγέλης Παπαδάκης, Μιχάλης Σκαρπαθιωτάκης, Μαρίκα Στεφανάκη
Παγκόσμια εκμετάλλευση: Cinearth Motion Pictures Μανόλης Δαμιανάκης info@cinearth.gr www.cinearth.gr
Παραγωγός: Μανόλης Δαμιανάκης
Παραγωγή: Cinearth Motion Pictures
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
Φορμά: HDCAM Έγχρωμο
Διάρκεια: 78'
Έτος Παραγωγής: 2012
Βιογραφία
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης απ’ όπου και κατάγεται. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία ώς τα 23 του και αργότερα την ακολούθησε επαγγελματικά. Η προσωπική του αναζήτηση και αγάπη για τις τέχνες τον οδήγησαν στον κινηματογράφο. Παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο New York College στην Αθήνα, κι ετοιμάζεται να αποφοιτήσει με πτυχίο σκηνοθεσίας. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, διαφημιστικά σποτ, βιντεοκλίπ κ.ά.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης απ’ όπου και κατάγεται. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία ώς τα 23 του και αργότερα την ακολούθησε επαγγελματικά. Η προσωπική του αναζήτηση και αγάπη για τις τέχνες τον οδήγησαν στον κινηματογράφο. Παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο New York College στην Αθήνα, κι ετοιμάζεται να αποφοιτήσει με πτυχίο σκηνοθεσίας. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, διαφημιστικά σποτ, βιντεοκλίπ κ.ά.
