Εκοιμήθη εν ειρήνη ο πατέρας Θεόδωρος χθες Μεγάλη Πέμπτη, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα στο Ησυχαστήριό του στο Κεφάλι!
Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στο ΠΑΓΝΗ με αναπνευστικά προβλήματα.
Χθες το απόγευμα ήταν ανήσυχος και ζητούσε να πάει στο Ησυχαστήριό του στο Κεφάλι.
Αν και ήταν πολύ άρρωστος, με το οξυγόνο, ήθελε να πάει στον τόπο της μετανοίας του. Ψηλά στο Κεφάλι, όπου είχε κτίσει ένα μικρό Ησυχαστήριο πριν λίγα χρόνια.
Ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ Μοιρών που είχε μεταφέρει περιστατικό στο ΠΑΓΝΗ, τον πήρε πίσω στις Μοίρες. Μαζί του ήταν και ο γιος του.
Από εκεί με φιλικό αυτοκίνητο και με το οξυγόνο στο πρόσωπο, ξεκίνησε το τελευταίο του δρομολόγιο προς το Κεφάλι. Σαν έφτασαν στην Ιερά Μονή Οδηγητρίας στο μοναστήρι στο οποίο ανήκε ως μοναχός, κάτι αισθάνθηκε και ρώτησε που βρισκόταν… Του είπαν! Έκανε το σταυρό του και έδειξε να συνεχίσουν το δρόμο.
Λίγο πριν τις 11:00 τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης το αυτοκίνητο έφτασε στο Κεφάλι…
Οι συνοδοί του, τον μετέφεραν στο κελί του και τον έβαλαν στο κρεβάτι του.
Άνοιξε τα μάτια του, κοίταξε και γνώρισε το χώρο, γύρισε το κεφάλι του και παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό!
Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στο ΠΑΓΝΗ με αναπνευστικά προβλήματα.
Χθες το απόγευμα ήταν ανήσυχος και ζητούσε να πάει στο Ησυχαστήριό του στο Κεφάλι.
Αν και ήταν πολύ άρρωστος, με το οξυγόνο, ήθελε να πάει στον τόπο της μετανοίας του. Ψηλά στο Κεφάλι, όπου είχε κτίσει ένα μικρό Ησυχαστήριο πριν λίγα χρόνια.
Ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ Μοιρών που είχε μεταφέρει περιστατικό στο ΠΑΓΝΗ, τον πήρε πίσω στις Μοίρες. Μαζί του ήταν και ο γιος του.
Από εκεί με φιλικό αυτοκίνητο και με το οξυγόνο στο πρόσωπο, ξεκίνησε το τελευταίο του δρομολόγιο προς το Κεφάλι. Σαν έφτασαν στην Ιερά Μονή Οδηγητρίας στο μοναστήρι στο οποίο ανήκε ως μοναχός, κάτι αισθάνθηκε και ρώτησε που βρισκόταν… Του είπαν! Έκανε το σταυρό του και έδειξε να συνεχίσουν το δρόμο.
Λίγο πριν τις 11:00 τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης το αυτοκίνητο έφτασε στο Κεφάλι…
Οι συνοδοί του, τον μετέφεραν στο κελί του και τον έβαλαν στο κρεβάτι του.
Άνοιξε τα μάτια του, κοίταξε και γνώρισε το χώρο, γύρισε το κεφάλι του και παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό!
Ο
πατέρας Θεόδωρος ήλθε στον τόπο μας το Δεκέμβριο του 1997. Γεννημένος
στη Σάμο το 1941 και μετά από ένα ντοκιμαντέρ του Νίκου Ψιλάκη που είχε
δει για το Αγιοφάραγγο, αποφάσισε να έλθει στον τόπο μας.
Μόνος, χωρίς να πει σε κανένα τίποτα, πήρε ένα ταξί από το Ηράκλειο και τον μετέφερε ως τον πόρο του φαραγγιού!
Κατέβηκε, περπάτησε, και αν και χειμώνας αποφάσισε να μείνει σε σπηλιά στο Αγιοφάραγγο…
Το 2004 ανηφόρησε σε κορυφή των νοτιοδυτικών Αστερουσίων, μεταξύ Αγιοφαράγγγου και Μαρτσάλου, όπου έκτισε μικρό ναό αφιερωμένο στο Προφήτη Ηλία. Στην πορεία και με τη συνδρομή φίλων της περιοχής ετοίμασε μικρές εγκαταστάσεις στο χώρο.
Όμως το 2009 εκδιώκεται από την περιοχή, από τον ιδιοκτήτη του χώρου…
Ανηφόρισε ακόμα ψηλότερα προς το Κεφάλι, όπου με τη συνδρομή και πάλι πιστών ίδρυσε Ησυχαστήριο αφιερωμένο στην Αγία Κασιανή…
Η υγεία του όλα αυτά τα χρόνια ήταν επιβαρυμένη και η υγρασία στο Κεφάλι τον δυσκόλευσε αφάνταστα.
Μετακινήθηκε για κάποιο διάστημα στην Ιερά Μονή Κουδουμά, όπου και παρέμεινε με την αδελφότητα, καθώς εκεί το κλίμα ήταν καλύτερο…
Η υγεία του είχε επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο τις τελευταίες ημέρες και βρισκόταν στο ΠΑΓΝΗ, λέγοντας όμως σε όλους που τον επισκεπτόταν ότι μετά το ΠΑΓΝΗ θα πάει στο Κεφάλι.
Όπως και έγινε…
Κλείνοντας το μικρό αυτό σημείωμα θέλω να γράψω ότι ο πατέρας Θεόδωρος αγαπούσε πολύ το Χρίστο… Πάρα πολύ!
Για το πνευματικό του έργο πιστεύω να γράψουν άλλοι…
Να σημειώσω ακόμα ότι όλα αυτά τα χρόνια που ο πατέρας Θεόδωρος περιπλανήθηκε στα νοτιοδυτικά Αστερούσια ζούσε μόνο σε σπηλιές, αν και είχε κελί παντού.
Θέλω να υπογραμμίσω επίσης ότι αγαπήθηκε πολύ από τους ανθρώπους και σε κάθε του βήμα είχε δίπλα του στηρίγματα.
Δυστυχώς όμως σταυρώθηκε και από άλλους με αποκορύφωμα την καταστροφή του Ησυχαστηρίου του Προφήτη Ηλία από ανθρώπινα χέρια το χειμώνα του 2013.
Να έχουμε την ευχή του και να πρεσβεύει για τη σωτηρία των ψυχών μας!
Μόνος, χωρίς να πει σε κανένα τίποτα, πήρε ένα ταξί από το Ηράκλειο και τον μετέφερε ως τον πόρο του φαραγγιού!
Κατέβηκε, περπάτησε, και αν και χειμώνας αποφάσισε να μείνει σε σπηλιά στο Αγιοφάραγγο…
Το 2004 ανηφόρησε σε κορυφή των νοτιοδυτικών Αστερουσίων, μεταξύ Αγιοφαράγγγου και Μαρτσάλου, όπου έκτισε μικρό ναό αφιερωμένο στο Προφήτη Ηλία. Στην πορεία και με τη συνδρομή φίλων της περιοχής ετοίμασε μικρές εγκαταστάσεις στο χώρο.
Όμως το 2009 εκδιώκεται από την περιοχή, από τον ιδιοκτήτη του χώρου…
Ανηφόρισε ακόμα ψηλότερα προς το Κεφάλι, όπου με τη συνδρομή και πάλι πιστών ίδρυσε Ησυχαστήριο αφιερωμένο στην Αγία Κασιανή…
Η υγεία του όλα αυτά τα χρόνια ήταν επιβαρυμένη και η υγρασία στο Κεφάλι τον δυσκόλευσε αφάνταστα.
Μετακινήθηκε για κάποιο διάστημα στην Ιερά Μονή Κουδουμά, όπου και παρέμεινε με την αδελφότητα, καθώς εκεί το κλίμα ήταν καλύτερο…
Η υγεία του είχε επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο τις τελευταίες ημέρες και βρισκόταν στο ΠΑΓΝΗ, λέγοντας όμως σε όλους που τον επισκεπτόταν ότι μετά το ΠΑΓΝΗ θα πάει στο Κεφάλι.
Όπως και έγινε…
Κλείνοντας το μικρό αυτό σημείωμα θέλω να γράψω ότι ο πατέρας Θεόδωρος αγαπούσε πολύ το Χρίστο… Πάρα πολύ!
Για το πνευματικό του έργο πιστεύω να γράψουν άλλοι…
Να σημειώσω ακόμα ότι όλα αυτά τα χρόνια που ο πατέρας Θεόδωρος περιπλανήθηκε στα νοτιοδυτικά Αστερούσια ζούσε μόνο σε σπηλιές, αν και είχε κελί παντού.
Θέλω να υπογραμμίσω επίσης ότι αγαπήθηκε πολύ από τους ανθρώπους και σε κάθε του βήμα είχε δίπλα του στηρίγματα.
Δυστυχώς όμως σταυρώθηκε και από άλλους με αποκορύφωμα την καταστροφή του Ησυχαστηρίου του Προφήτη Ηλία από ανθρώπινα χέρια το χειμώνα του 2013.
Να έχουμε την ευχή του και να πρεσβεύει για τη σωτηρία των ψυχών μας!
