Ο οχυρωματικός περίβολος του βενετσιάνικου Χάνδακα του 15ου αιώνα που σώζεται μέχρι τις μέρες μας, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του είδους του και λόγω της έκτασης και του βαθμού διατήρησης του σε ολόκληρη τη μεσογεio. Σήμερα τα τείχη αγκαλιάζουν την παλιά πόλη του Ηρακλείου και καταλήγουν στο θαλάσσιο φρούριο του Κούλε.
Ο σχεδιασμός και η κατασκευή της νέας οχύρωσης του Χάνδακα έγινε σε διάφορες φάσεις και κράτησε σχεδόν δύο αιώνες ξεκινώντας από τα μέσα περίπου του 15ου αιώνα. Ο νέος αμυντικός περίβολος που έχει σχήμα τριγώνου με βάση στη θάλασσα έχει περίμετρο περίπου 5 χιλιόμετρα. Την οχύρωση συμπλήρωνε, από την πλευρά του χερσαίου τμήματος τάφρος και άλλα εξωτερικά οχυρά.
Οι Ενετοί αρχικά αρκέστηκαν στην οχύρωση που βρήκαν όταν έφθασαν στο νησί δηλαδή την υπάρχουσα αραβική βυζαντινή, επέφεραν όμως σ' αυτήν κάποιες επιδιορθώσεις προκειμένου να προστατευθούν από τις εσωτερικές αναταραχές που είχαν με τους ντόπιους. Με τον καιρό διαπιστώνοντας ότι ο τουρκικός κίνδυνος γινόταν ολοένα και πιο ορατός και απειλητικός, άρχισαν το σχεδιασμό και την ανοικοδόμηση ενός νέου οχυρωματικού περιβόλου αυτού που διασώζεται μέχρι σήμερα και περιβάλλει την παλιά πόλη.
Από την πλευρά της θάλασσας, δε δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στην οχύρωση, αφού οι Βενετοί ήταν σίγουροι για την προστασία της, εξαιτίας του ισχυρού τους στόλου. Όμως, έφτιαξαν ευθύγραμμα τμήματα, αποτελούμενα και αυτά από ισχυρή εξωτερική τοιχοποιία και εσωτερική επιχωμάτωση. Στο τέλος των τειχών, στο παραπέτο, ανοίχθηκαν κανονιοθυρίδες, για την αντιμετώπιση των επιθέσεων από τη θάλασσα, τόσο από τους Βενετούς αρχικά στα ανατολικά, όσο και από τους Τούρκους στα δυτικά, αργότερα.
