ΕΛΕΝΗ ΜΩΥΣΙΑΔΟΥ ΔΟΞΑΣΤΑΚΗ
Η Ελένη Μωυσιάδου Δοξαστάκη γεννήθηκε στα Θερμά Σερρών και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σήμερα ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο Κρήτης. Από τις εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ κυκλοφορεί η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Έλυτρα και λύτρα», Οκτώβριος 2009. Λογοτεχνικά κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε εκδόσεις του Συμποσίου Ποίησης, Πανεπιστημίου Πατρών, σε λογοτεχνικά περιοδικά, σε ανθολογίες και στο internet:
| e-mail: m-elen98@otenet.gr
Πέντε ποιήματα από τη συλλογή «Έλυτρα και λύτρα», εκδ. Οδυσσέας, Οκτ. 2009
1.ΧΡΟΝΟΣ ΕΥΘΥΣ
Μην ψάχνεις για το χρόνο τον ευθύ
στη γεωδαιτική των σχέσεων.
Με αντιστροφές οι σχέσεις προχωρούν.
Κύκλια φύση διαγράφουν
στου χώρου τη βαρύτητα
στης ώρας τη δυναμική
και των επιλογών.
2.ΣΧΌΛΙΟ Σ’ ΈΝΑ ΠΟΊΗΜΑ
"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε…" Κ. Π. Καβάφης
Σε μερικούς, ναι!
Γιατί κάποιοι περνούν απ' τη ζωή,
όπως και πάνω απ' τα γεφύρια.
Άλλοι τα χτίζουν,άλλοι τα στεριώνουν
κι άλλου γυναίκα, πρωτομάστορα, χύνεται στα θεμέλια
σαφώς ανυποψίαστη- σαν υποψιασμένη.
3.ΕΠΙΛΟΓΗ.
Άλλοτε η επιλογή μοιάζει προσαρμογή,άλλοτε επανάσταση-κάποτε και τα δύο.Σαν ένα προτερόχρονοστο πλέγμα του παρόντος.
Σαν παρακείμενος!
4.ΣΥΡΤΟΣ ΧΟΡΟΣ
Συρτός χορός αφορισμών- πέντε αισθήσεις πλάνες.
Χαλκείο απάτης έμπεδο για μέρες δανεικές.
Ηνεμόεσσαι άκριαι- ανάροτες αλάνες
κι ένα κλειδί παλίντροπο στου μύθου τις χορδές
Φευ! Το παρόν, το παρελθόν- ρήτρα διαχρονική:
Αίμα και φως. αίμα για φως και πάλι απ’ την αρχή.
Πίσω απ’ τους φθόγγους άφθογγος
αναβαθμός αιώνων
σαν κομπολόι μοίρας.
Κι έξω δυο συλλαβές
γυμνές και ολοστρόγγυλες
στα νύχια της αλμύρας.
Γαί-α! Μητέρα άδολη κι αθώα μητριά.
Γαί-α! Μητέρα άλικη πληγή πάνω στα χέρια.
Κι ύστερα δείπνος μυστικός- κρυφή η προδοσία.
Λύτρα πληρώνουν κι οι θεοί για την αθανασία.
Ηνεμόεσσαι άκριαι- στείρα διαλεκτική.
Σαν είν’ ο χρόνος σιτευτός, οι άσωτοι πολλοί.
Φευ! Το παρόν, το παρελθόν-ρήτρα συγχρονική:
Αίμα και φως. αίμα για φωςκαι πάλι απ’ την αρχή.
Πίσω απ’ τις λέξεις άφθογγος
αναβαθμός αιώνων σαν κομπολόι μοίρας.
Κι έξω δυο συλλαβές γυμνές και ολοστρόγγυλε στα νύχια της αλμύρας.
Γαί-α! Μητέρα, μητριά! μισή στα παραμύθια,
που εφτασφράγιστη κρατάς πανάρχαια βουλή,
μ’ ένα δικό σου μυστικό γερνώ από συνήθεια :
Ξέρεις πως κι η αλήθεια σου μου δόθηκε μισή.
Τώρα αρνείται κι ο βωμός- αδώρητος η πείρα,
μες στον ανεμοστρόβιλο θυσία να δεχτεί.
Ηνεμόεσσαι άκριαι- ανάγλυφα στη χείρα
τριάντα τα αργύρια κι άβυσσος η ψυχή.
Φευ! Το παρόν, το παρελθόν-ρήτρα μελλοντική:
Αίμα και φως. αίμα για φωςκαι πάλι απ’ την αρχή.
Πίσω απ’ τις φράσεις άφθογγος
αναβαθμός αιώνων σαν κομπολόι μοίρας.
Κι έξω δυο συλλαβές γυμνές και ολοστρόγγυλεςστα νύχια της αλμύρας.
Γαί-α! Μητέρα, μητριά, μαζί σου θα χαθώ.
Εσύ μισή στο μύθο σου κι εγώ στο μυστικό.
5.ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ
Λαβύρινθος το Σύμπαν!
Βραχύς ο μίτος της επιστήμης.
Μύθος κι η Αριάδνη.
