Πλήθος πιστών άναψαν ένα κεράκι στην εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου στην περιοχή της Νέας Αλικαρνασσού στο Ηράκλειο.
Η εκκλησία βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη της Νέας Αλικαρνασσού στην ομώνυμη συνοικία του Αγίου Δημητρίου.
Ο
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως γεννήθηκε την Τρίτη 1 Οκτωβρίου του 1846
στην Σηλυβρία της Τουρκοκρατούμενης Θράκης, από ευσεβείς και φτωχούς
γονείς -τους Δήμο (Δημοσθένη) και Μπαλού (Βασιλική) Κεφαλά. Ο πατέρας
του καταγόταν από τα Ιωάννινα, ναυτικός στο επάγγελμα, και η μητέρα του
καταγόταν από την Σηλυβρία. Ήταν το πέμπτο παιδί της οικογένειας και
είχε πέντε ή έξη αδέρφια: τον Δημήτριο, τον Γρηγόριο, τη Σμαράγδα, τη
Σεβαστή, τη Μαριώρα και τον Χαραλάμπη (το όνομα και η ύπαρξη του οποίου
εμφανίζονται στην διαθήκη του Αγίου, ενώ κάποιες πηγές τον θέλουν να
αντικατέστησε τον Άγιο ως διδάσκαλος στο χωριό Λιθί της Χίου). Κατά την
βάπτιση του δε, του δόθηκε το όνομα Αναστάσιος.
Τα
πρώτα γράμματα μαζί με χριστιανικές διδαχές τα έλαβε από την μητέρα
του. Στη Σηλυβρία τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο. Ήταν ένα
ευφυέστατο παιδί με πολύ καλή μνήμη, που έδειξε την διδασκαλική και
θεολογική του κλίση από πολύ νωρίς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι
σε ηλικία μόλις επτά ετών, έραβε φύλλα χαρτιού μεταξύ τους με σκοπό να
φτιάξει βιβλία για να γράψει σε αυτά τα λόγια του Θεού, όπως ο ίδιος
είπε στην μητέρα του.
Κατόπιν
μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε στην αρχή σε
καπνοπωλείο, τόσο για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του όσο και
για να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές του. Εκείνο τον καιρό άρχισε να
μελετά και να συλλέγει ρητά και αποφθέγματα Αγίων Πατέρων και κλασικών
φιλοσόφων, τα οποία αποτέλεσαν το δίτομο βιβλίο «Ιερών και φιλοσοφικών
λογίων θησαύρισμα», που εξέδωσε το 1895. Τα συγκέντρωνε όχι μόνο για
δική του χρήση αλλά και για να μπορέσει να τα μεταφέρει στους
συνανθρώπους του και να τους ωφελήσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής
της πλευράς του χαρακτήρα του είναι ότι έγραφε κάποια από αυτά τα
γνωμικά στις χάρτινες καπνοσακούλες του καπνοπωλείου, ώστε να τα
διαβάσουν και να ωφεληθούν όσοι τις χρησιμοποιούσαν. Η πρακτική αυτή δε,
έλυνε και το πρόβλημα της δημοσίευσης τους από εκείνον, ελλείψει
χρηματικών πόρων.
Πριν
ακόμα συμπληρώσει το 20ο έτος της ηλικίας του, προσελήφθη ως παιδονόμος
στο, εν Κωνσταντινούπολη, σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου
(διευθυντής του σχολείου αυτού ήταν ο θείος του -από την πλευρά της
μητέρας του- Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης) όπου συνέχισε τις σπουδές του,
ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν διδάσκοντας τις μικρότερες τάξεις.
Την
ίδια περίοδο έλαβε χώρα και το πρώτο θαύμα του Αγίου Νεκταρίου. Ενώ
βρισκόταν σε ιστιοφόρο και ταξίδευε για να πάει από την Κωνσταντινούπολη
στην ιδιαίτερη πατρίδα του -για να εορτάσει μαζί με την οικογένεια του
τα Χριστούγεννα- έπιασε μεγάλη τρικυμία. Με την παραίνεση και τις
προσευχές όμως του Αγίου, το πλοίο κατάφερε να φτάσει στον προορισμό του
και έτσι γλύτωσαν την ζωή τους οι συνεπιβάτες του και φυσικά ο ίδιος.
Μετά
την Κωνσταντινούπολη ήρθε η σειρά της Χίου να φιλοξενήσει τον «Άγιο του
20ου αιώνα». Στην αρχή εργάστηκε ως δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λιθί, ενώ
παράλληλα κήρυττε σε Ιερούς ναούς της περιοχής.
