Η Αγία Σοφία και οι κόρες της Πίστη, Ελπίς, Αγάπη, έζησαν επί Αυτοκράτορος Αδριανού.
Όταν ο
Αυτοκράτορας έμαθε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές, διέταξε να
τις συλλάβουν. Ζήτησε να παρουσιαστούν μπροστά του οι τρεις κόρες,
μία-μία. Πρώτη η δωδεκάχρονη Πίστη, η οποία δε δέχτηκε να απαρνηθεί τη
χριστιανική πίστη, οπότε αποκεφαλίστηκε. Ακολούθησε η δεκάχρονη Ελπίδα
και η εννιάχρονη Αγάπη, οι οποίες ομοίως δεν απαρνήθηκαν την πίστη τους
και αποκεφαλίστηκαν.
Η μητέρα
τους Σοφία ενταφίασε με τιμές τις κόρες της και παρέμεινε για τρεις
μέρες δίπλα στους τάφους τους, όπου και παρέδωσε το πνεύμα της.
Υπολογίζεται ότι απεβίωσαν περί το 137. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη και των τεσσάρων στις 17 Σεπτεμβρίου.
Η
Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι
τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της
Καινής Διαθήκης: «νυνί δέ μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τά τρία ταύτα,
μείζων δέ τούτων η αγάπη.» ( Α' Κορινθίους. 13:13).
Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Εκεί
καταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Τότε ο αυτοκράτορας
πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να
τις συλλάβουν
Αφού απομόνωσαν τη μητέρα, άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. Πρώτη
παρουσιάστηκε στο βασιλιά η δωδεκάχρονη Πίστη. Με δελεαστικούς λόγους ο
Ανδριανός προσπάθησε να πείσει την Πίστη να αρνηθεί το Χριστό και θα της
χορηγούσε τα πάντα, για να ζήσει ευτυχισμένη ζωή, αλλά αντιμετώπισε το άκαμπτο φρόνημα της νεαρής.
Τα λόγια της Αγίας Γραφής αποτέλεσαν δυναμική απάντηση της Πίστης:
«εν πίστει ζώ τή τού υιού τού Θεού τού αγαπήσαντός με καί παραδόντος
εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλ. 2: 20) δηλαδή «ζω εμπνεόμενη από την πίστη μου
στον Χριστό, που με αγάπησε και έδωσε τον εαυτό Του για τη σωτηρία μου».
Τότε, μετά από βασανιστήρια, την αποκεφάλισαν.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΣΟΦΙΑΣ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Επίσης
με τα λόγια της Αγίας Γραφής απάντησε και η δεκάχρονη Ελπίδα, όταν τη
ρώτησαν αν αξίζει να υποβληθεί σε τέτοια βασανιστήρια: «ηλπίκαμεν επί
Θεώ ζώντι, ός εστι σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών» (Α΄ Τιμοθ.
4:10). Δηλαδή, «ναι, διότι έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας στον ζωντανό Θεό, που είναι σωτήρ όλων των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των πιστών». Αμέσως τότε και αυτή αποκεφαλίστηκε.
Αλλά δεν υστέρησε σε απάντηση και η εννιάχρονη Αγάπη. Είπε ότι η
ύπαρξή της είναι στραμμένη «εις τήν αγάπην τού Θεού καί εις τήν υπομονήν
τού Χριστού» (Β’ Θεσσαλ. 3: 5). Βέβαια δεν άργησαν να αποκεφαλίσουν και αυτή.
Περήφανη για τα παιδιά της η Σοφία, ενταφίασε με τιμές τις κόρες
της και παρέμεινε για τρεις μέρες στους τάφους τους, παρακαλώντας το Θεό
να την πάρει κοντά του. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της και η Σοφία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα στους τάφους των παιδιών της.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
