Μια απ΄τις πρώτες εικόνες που συναντά κάποιος όταν φτάσει στο Ηράκλειο
Κρήτης αεροπορικώς (αλλά και οδικώς από ανατολικά), είναι ένας
καταυλισμός Τσιγγάνων (περίπου 150 οικογένειες), ο οποίος βρίσκεται
σχεδόν απέναντι από το αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» πλάι στην κύρια
οδική αρτηρία (θέση Δύο Αοράκια).
Καλύτερο «καλώς όρισες» δεν γίνεται να
υπάρχει απ' αυτό. Ειδικά οι ξένοι τρώνε την πρώτη κρυάδα με το
«καλημέρα». Η εικόνα «δένει» μάλιστα καταπληκτικά και με το νέο μέγαρο
της Αστυνομίας Ηρακλείου που βρίσκεται εκεί κοντά.
Αυτό το χάλι (γιατί για χάλι πρόκειται) κρατά από την δεκαετία του
'80, όταν μεταφέρθηκαν εκεί προσωρινά από την Νομαρχεία Ηρακλείου. Στην
Ελλάδα όμως είναι γνωστό, πως «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Πότε
με την αδιαφορία των αρχών, πότε με υπαιτιότητα των Τσιγγάνων, ο
καταυλισμός παραμένει στο ίδιο σημείο για περισσότερες από δύο-τρεις
δεκαετίες. Και το θέμα δεν είναι μόνο (αντι)αισθητικό. Η περιοχή είναι
εστία μολύνσεως, καθώς ως γνωστόν οι Τσιγγάνοι δεν έχουν και τις
καλύτερες σχέσεις με την υγιεινή (ειδικά οι νομάδες που ζουν σε
τσαντίρια ή παραπήγματα, ουδέποτε είχαν).
Τους δόθηκαν δάνεια 60.000 ευρώ κατά οικογένεια (άτοκα) για
ανεύρεση στέγης, παρ' ότι οι εγγυήσεις που μπορεί να δώσει ένας
Τσιγγάνος (μιλάω πάντα για τους νομάδες ή Γύφτους που
τους ξέρουν οι περισσότεροι) είναι ανύπαρκτες. Θα πει κάποιος ότι με
60.000 ευρώ δύσκολα βρίσκεις σπίτι. Δεκτό (αν και μερικοί που ήθελαν να
βρουν, βρήκαν). Τα πήραν όμως. Τα πήραν και τα σπατάλησαν για άλλους
σκοπούς (συνήθως σε αυτοκίνητα και άλλες «δραστηριότητες»). Όσοι έχουν
ζήσει κοντά σε Τσιγγάνους, γνωρίζουν ότι δεν τους ενοχλεί καθόλου που
ζουν μέσα στην βρομιά. Γνωρίζουν ότι εκτός από τις «νόμιμες»
δραστηριότητες, όπως το εμπόριο, επιδίδονται και σε μερικές άλλες, όχι
και τόσο «νόμιμες», . Λόγω της ζωής που έχουν επιλέξει να ακολουθούν,
είναι φυσικό ότι την νομιμότητα και το «φακέλωμά» τους με ότι αυτό
συνεπάγεται (όπως η φορολόγηση), δεν τα αντιμετωπίζουν και με
τόσο...θετικό τρόπο. Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς.
Αν αυτοί οι τύποι έχουν επιλέξει, αντί να στέλνουν τα παιδιά τους στο
σχολείο, να τα στέλνουν στα φανάρια να ζητιανεύουν, δεν είναι πρόβλημα
της πολιτείας, αλλά δικό τους. Αυτή ήταν η ζωή τους ανέκαθεν.
Να
κοιμούνται εκεί που κάνουν την ανάγκη τους.
Όπως προαναφέρθηκε όμως, είναι θρασύτατοι κι αυτό θα πρέπει να
αιτιολογηθεί επιπλέον. Πρίν απο λίγα χρόνια αποκαλύφθηκε, πως οι Τσιγγάνοι κλέβαν
ρεύμα (εκτός από νερό) από ένα ραντάρ που βρίσκεται κοντά στον
καταυλισμό, προκαλώντας σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια των πτήσεων,
αλλά και για την ίδια τους τη ζωή, καθώς η σύνδεση είχε γίνει με
πρόχειρο και ερασιτεχνικό τρόπο. Παρ' ότι τους ανακάλυψαν και
υποβλήθηκαν μηνύσεις από την ΔΕΗ, αυτοί απτόητοι συνέχισαν να κλέβουν
ρεύμα. Όταν η Αστυνομία επενέβη και ξήλωσε το αρκετών εκατοντάδων
καλώδιο με το οποίο έπαιρναν παράνομα ρεύμα, είχαν το θράσος να μιλήσουν
για...«ρατσισμό» σε βάρος τους. Το πιο καταπληκτικό; Ζήτησαν από πάνω
και 2.000 ευρώ αποζημίωση γιατί, λένε, τόσο τους κόστισε το καλώδιο που
ξήλωσε η Αστυνομία! Δηλαδή εκεί πως μας χρωστάνε, να μας παίρνουν και το
βόδι!
Και για όσους μειδιάσουν ή απορήσουν που οι παράνομοι και οι κλέφτες
μπορούν να αποκαλούν αυτούς πους τους ξεσκεπάζουν, ως «ρατσιστές» που
«καταπατούν τα δικαιώματά τους», η απάντηση είναι απλή: «Παρατηρητήριο
Συμφωνιών του Ελσίνκι», των γνωστών Δημητρά, Βαλλιανάτου και Σία, το
οποίο έχει πάρει υπό την «προστασία» τους συγκεκριμένους .
Μάθανε λοιπόν να πιπιλίζουν κι αυτοί την καραμελίτσα, που πιπιλίζει όλη η
Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Κομμένες οι πίπες με τον «ρατσισμό» κατά των Τσιγγάνων. Υπάρχουν
Τσιγγάνοι που ζουν δίπλα μας έντιμα και καθώς πρέπει και μπράβο τους.
Αυτοί όμως πρέπει να φυλακή γιατί έχουν καταπατήσει τον μισό Ποινικό
Κώδικα. Και το ότι έχουν υπηρετήσει την θητεία τους στον ελληνικό στρατό
ή ψηφίζουν (συνήθη επιχειρήματα), δεν τους δίνει κανένα άλλοθι, ούτε
νομιμοποιεί τις παρανομίες τους. Τέρμα λοιπόν στον «ωχαδελφισμό» της
πολιτείας και το «βόλεμα» των Τσιγγάνων. Τελεία και παύλα
