Όσοι έχουμε πάει διακοπές στην Κρήτη αναπολούμε τις στιγμές που περάσαμε, τα τοπία, τα φαγητά που δοκιμάσαμε, τις ρακές που ήπιαμε, τους μοναδικούς ανθρώπους που γνωρίσαμε. Δεν είναι τυχαίο που μετά την αποβίβαση σε κάποια από τα λιμάνια της, είναι σαν να μεταφέρεσαι σε άλλη χώρα και αρκετές φορές χρειάζεσαι λεξικό (ή κάποιο διερμηνέα) για να μην μπερδευτείς από το μοναδικό τους γλωσσικό ιδίωμα. Ιδιαίτερα σε κάποια απομακρυσμένα χωριά, αν δεν πιεις και την τελευταία γουλιά ρακής -συνήθως κερασμένης- η προσβολή είναι μεγάλη ενώ δε διανοείσαι να συναγωνιστείς τους ντόπιους στη συχνή πρόκληση της «κούπας». Γιατί όσο γερό ποτήρι και αν είσαι, η ήττα είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη.
Πίσω στην πρωτεύουσα, η Αθήνα είναι μία πόλη όπου ελάχιστοι κάτοικοί της δεν «κρατάνε από αλλού». Απλώς ορισμένοι αποβάλλουν τις παραδοσιακές τους καταβολές ενώ άλλοι της προβάλλουν με κάθε ευκαιρία. Η αλήθεια είναι ότι κυνηγάμε το παραδοσιακό και απολαμβάνουμε όσο τίποτα τα «μικρά ταξίδια», για όση ώρα διαρκέσει η έξοδός μας σε κάποιο μαγαζί. Οι κάτοικοι των Εξαρχείων λοιπόν, φαίνεται να έχουν μία «μικρή Κρήτη» στη γειτονιά τους, με παραδοσιακά μαγαζιά από ανθρώπους του νησιού, να ανοίγουν το ένα πίσω από το άλλο και τη ρακή να γίνεται δημοφιλέστερη από την μπύρα και το απάκι από το σουβλάκι. Εδώ έχουμε συλλέξει τους «εκπροσώπους» της Κρήτης στην Αθήνα. Από την Κρήτη, με αγάπη.
Η Κρήτη
Το μαγαζί: Από τη Σητεία πήγαν στη Γερμανία και το 1989, ο κ. Χρήστος και η κα. Κατερίνα ήρθαν στην Αθήνα για να δοκιμάσουν την τύχη τους. Κάπως έτσι, στην οδό Βερανζέρου, στην πλ. Κάνιγγος, άνοιξε η Κρήτη που –όπως δηλώνει και το όνομά της- πρόκειται για ένα μαγαζί το οποίο τιμά την αυθεντική, κρητική κουζίνα. Οι δυο τους, μαζί με τις κόρες τους Πηνελόπη και Γωγώ, εξυπηρετούν κάθε μέρα με χαμόγελο, όλους εμάς που συρρέουμε στο «μυστικό της Κάνιγγος» με γεύσεις από την πατρίδα τους. Όλα τους τα προϊόντα είναι απευθείας από την Κρήτη. Τα περισσότερα από τη Σητεία ενώ το κρασί τους από τη μονή Τοπλού. Αν είσαι τυχερός, θα πετύχεις παρεΐστικα αυτοσχέδια γλέντια που θα σε μεταφέρουν μονομιάς από τη βαβούρα του κέντρου σε ένα κρυμμένο ρακάδικο σε κάποιο χωριό της Κρήτης. Οφείλω να σας προειδοποιήσω πως ειδικά τις τελευταίες μέρες της εβδομάδας ο κόσμος είναι πολύς, οπότε ίσως χρειαστεί να κάνετε κάποια κράτηση.
Τι τρώμε- πίνουμε: Με υλικά αποκλειστικά και εκλεκτά διαλεγμένα από συνεταιρισμούς της Κρήτης, προτείνονται ανεπιφύλακτα το συκωτάκι με μέλι, τα χειροποίητα ντολμαδάκια με ξύγαλο Σητείας, το κατσικάκι τσιγαριαστό και τα τοματάκια γεμιστά με πικάντικο τυρί. Φυσικά όλα αυτά με τη συνοδεία άπειρης σπιτικής ρακής ή κρασιού από τη μονή Τοπλού της Σητείας. Αυτά και πολλά άλλα στην Κάνιγγος, με την κρητική οικογένεια έτοιμη να σας τρελάνει.
Η Κρήτη, Βερανζέρου 5, Ομόνοια, τηλ. 210 382 6998
Ρακουμέλ
Το μαγαζί. Δρακουμέλ συν ρακόμελο, ίσον «Ρακουμέλ»! Μπορεί πριν εννέα χρόνια αυτό το λογοπαίγνιο να είχε φανεί ανόητο στον Γιάννη, όλοι οι υπόλοιποι όμως το πίστεψαν και πλέον η οδός Μπενάκη είναι ταυτισμένη με το Ρακουμέλ. Στο ύψος της πλατείας Εξαρχείων, ένα δρόμο δίπλα, ο Γιάννης μαζί με τη μητέρα του μας προσφέρουν καθημερινά –εκτός Κυριακής- άφθονο ρακόμελο και πολλά κρητικά καλούδια. Μεγαλωμένος στην Ιεράπετρα, μετατρέπει τα παιδικά του βιώματα σε γευστικά ταξίδια. Στο Ρακουμέλ θα φας πολύ, θα πιείς περισσότερο και θα ξοδέψεις λίγα. Κάθε μέρα, οι δύο χώροι του και τα έξω τραπέζια γεμίζουν με φοιτητές και μη, Αθηναίους, Κρητικούς, κόσμο από παντού! Παρότι υπάρχουν κι άλλα Ρακουμέλ, το πρώτο –και αυθεντικό- είναι αυτό των Εξαρχείων. Η διασκέδαση απογειώνεται όταν φίλοι και γνωστοί παίρνουν τα όργανά τους (λύρες, ούτια, κιθάρες) και ξεκινάνε τα αυτοσχέδια live. Συνεπώς, μπορεί να καταφέρουμε να συνθέσουμε και τις δικές μας μαντινάδες, συνοδεία Κρητικών.
Τι τρώμε- πίνουμε: Τα πάντα εκ Κρήτης. Όλες οι πρώτες ύλες είναι από διαφορετικά μέρη της «λεβεντογέννας». Η ρακή είναι σπιτική, από το Ζάκρο Σητείας. Το ρακόμελό του δεν είναι απλή μείξη ρακής και μελιού (όπως προσπαθούμε ίσως να κάνουμε αυτοσχέδια στις κουζίνες μας), αλλά περιέχει επίσης ματζουράνα και δίκταμο από το οροπέδιο Λασιθίου. Και επειδή οι ρακές χρειάζονται συνοδεία, απάκι, λουκάνικο ξυδάτο Κρήτης , μυζηθροπιτάκια και μαραθοπιτάκια έρχονται –μεταξύ άλλων- απευθείας από το νησί, έτοιμα προς κατανάλωση.
Ρακουμέλ, Εμμανουήλ Μπενάκη 71, Εξάρχεια, τηλ. 210 380 0506
Σαρακήνικο
Το μαγαζί: Όσοι έχουν βρεθεί στη Γαύδο, ίσως γνωρίζουν ότι το Σαρακήνικο, το τότε ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών, είναι από τις ομορφότερες παραλίες . Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει και ο Χάρης από τις Αγίες Παρασκιές Ηρακλείου Κρήτης που την έχει αγαπήσει και επί τουλάχιστον δέκα χρόνια πηγαίνει για διακοπές εκεί. Να λοιπόν που οφείλεται το όνομα. Πίσω στην Αθήνα, λίγο πιο πάνω από την πλατεία, επί της οδού Θεμιστοκλέους, βρίσκεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια το εξαρχειώτικο «Σαρακήνικο». Ανοίγει καθημερινά από τις 6:30 το απόγευμα, με σκοπούς να μας ταΐσει και ποτίσει όλα αυτά, σε αφθονία.
Τι τρώμε- πίνουμε: Κάθε γεύση που προσφέρεται, είναι απευθείας από την Κρήτη. ΗΈνωση Γυναικών της Γεργέρης μας στέλνει με αγάπη άγριο αγκιναράκι, κλασικό και αγαπημένο απάκι από το Ηράκλειο, μαζί με μιζυθροπιτάκια και μαραθοπιτάκια χειροποίητα, έτοιμα να συνοδέψουν τη ρακή που θα πιούμε από τις Αγίες Παρασκιές. Η ρακή –και ο οίνος- ευφραίνει πράγματι την καρδία, ειδικά όταν έρχεται μαζί με καλό, σπιτικό φαγητό.
Σαρακήνικο, Θεμιστοκλέους 63, Εξάρχεια, τηλ. 697 947 7443
Σαλίγκαρος
Το μαγαζί: Από το Δεκέμβρη του ’11, ο Ρήγας και ο Νίκος είχαν αποφασίσει: «Το πρώτο μας πιάτο θα είναι χοχλιοί μπουμπουριστοί». Έτσι προέκυψε το όνομα. Από μία παραδοσιακή κρητική συνταγή για τα σαλιγκάρια, ξεπήδησε ο Σαλίγκαρος στη Σολωμού, περίπου στο ίδιο ύψος με το Πολυτεχνείο. Πρώτη φορά πήγα πέρυσι το χειμώνα και έκτοτε με την παρεΐστικη ατμόσφαιρα που φτιάχνουν αμέσως οι δύο «ημι-κρητικοί» ιδιοκτήτες, σε προκαλούν στο νέο σου στέκι. Μέχρι πέρυσι, κάθε βραδιά είχε και διαφορετικό οργανωμένο live που μας ξημέρωνε τραγουδώντας, πίνοντας και τρώγοντας. Επειδή όμως κατέληξε το μαγαζί με τις περισσότερες καταγγελίες για διατάραξη κοινής ησυχίας στα Εξάρχεια, τώρα αρκούμαστε στα αυτοσχέδια live φίλων μουσικών.
Τι τρώμε- πίνουμε: Πιστεύω το πρώτο πιάτο που επιβάλλεται να δοκιμάσουμε είναι εκείνο που «βάφτισε» το μαγαζί. Η οικογένεια του Ρήγα, στέλνει κατευθείαν από τα Χανιά τις πρώτες ύλες, λάδι, μυζήθρα και απίστευτη τσικουδιά. Από τα πιο ευχάριστα στο Σαλίγκαρο, είναι ότι με το που μπεις, ακόμη κι αν προσπαθείς να βρεις τραπέζι και στέκεσαι όρθιος, θα σε υποδεχτούν με ένα σφηνάκι από αυτή την τσικουδιά. Πίσω στο φαγητό, αμανίτες σκορδάτοι, σταμναγκάθι με σάλτσα από πιπεριά φλωρίνης, απάκι, σφακιανή πίτα με μέλι και μαραθόπιτα ετοιμάζονται επί τόπου ενώ «με το καλησπέρα» υπάρχει κάποιος μεζές. Γιατί η ρακή δεν κατεβαίνει ξεροσφύρι.
Σαλίγκαρος, Σολωμού 37, Εξάρχεια, τηλ. 213 022 6262
Πηγή: www.popaganda.gr
