Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον σπουδαίο αυτόν καλλιτέχνη, που με το ήθος και την λαμπρότητα του χαρακτήρα του, άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα του στην μνήμη του κόσμου.
1944 - 2006
Γεννήθηκε στον Άη Γιάννη Σφακίων, στο ριζίτικο αυτό χωριό της περήφανης επαρχίας των Χανίων. Δυστυχώς σήμερα ο Άη Γιάννης ερημώνει, χρόνο με τον χρόνο. Έχει την άσχημη τύχη όλων των ορεινών χωριών, όχι μόνο των Σφακίων, αλλά γενικότερα του νομού μας. Μα τα χρόνια που ο Παυλής κατοικούσε στο χωριό, υπήρχαν πολλοί κάτοικοι που έδιναν πνοή και ζωντάνια σε αυτό τον περήφανο τόπο.
Από μικρός έδειξε την κλίση του στην μουσική, μαθαίνοντας αρχικά μαντολίνο. Μαγεμένος όμως ο ίδιος από τους σπουδαίους βιολιστές που έπαιζαν στο χωριό του και στα όμορα χωριά των Σφακίων (Μαύρος, Γαλαθιανός, Ναύτης κ.α.)έμαθε βιολί. Πρώτος του δάσκαλος, ο αείμνηστος Μανώλης Τζινευράκης από τα Νοχιά Κισάμου. Έπειτα, ο Ναύτης. Και το παίξιμο του Παυλή, είχε κάτι από τα ακούσματα του Ναύτη. Σπουδαίο δοξάρι ο Παυλής, από τα καλύτερα της γενιάς του. Έδινε το παρόν στα γλέντια του χωριού του, άλλωστε δεν ήταν πολλά τα "ντόπια όργανα" όπως ο ίδιος έλεγε. Οι Σφακιανοί, όπως ο ίδιος υποστήριζε, ήταν για το τραγούδι και όχι για το όργανο. Στο χωριό του, μοναδικός βιολιστής, αυτός. Ήξερε μερικούς Σφακιανούς από γειτονικά χωριά που παίζανε βιολί και λαγούτο σε τοπικά γλέντια, όπως όμως έλεγε "δεν προχώρησε κανείς τους, δεν το είχανε πάρει ζεστά το όργανο". Άφησε το χωριό, ήρθε στην πόλη των Χανίων, μα δεν άφησε το δοξάρι. Απεχθανόταν τον όρο του "επαγγελματία", κι έτσι σταδιοδρόμησε ώς επί το πλείστον ερασιτεχνικά. Δεν έπαιζε για το χρήμα, για την δόξα, παρά μόνο για την παρέα και την προσωπική του ευχαρίστηση και για αυτό τον λόγο, δεν έγινε ποτέ αυτό που σήμερα λέμε "φίρμα", αν και είχε όλα τα φόντα, διότι όπως προείπαμε, ήταν σπουδαίος δεξιοτέχνης. Με τα ερασιτεχνικά του εγχειρήματα, μας άφησε δύο αξιόλογους δίσκους με τον Πέτρο Καρμπαδάκη και τον Παναγιώτη Καστάνη - με τον οποίο ήταν στενοί συνεργάτες. Μαζί άλλωστε, με τον Καστάνη, προσκαλέστηκαν και παίξανε στο εξωτερικό, στην Αμερική, στον Καναδά κ.α. Και ένα σπουδαίο περιστατικό: Ο σύλλογος Κρητών Ν.Υόρκης, τίμησε την δεκαετία του '90 τον Μαύρο και τον Κουτσουρέλη. Στην εκδήλωση, έπαιξε ο Παυλής με τον Καστάνη. Ο Παυλής, παρέλαβε τις τιμητικές πλακέτες του Μαύρου και του Κουτσουρέλη και τις παρέδωσε ο ίδιος, ερχόμενος στην Κρήτη, στους δύο τρανούς καλλιτέχνες.
Δυστυχώς, αυτός ο σπουδαίος μουσικός, έφυγε πολύ ξαφνικά από την ζωή, ενώ είχε πραγματικά να προσφέρει ακόμα πάρα πολλά.
Περήφανα τα Σφακιά, περήφανα τα Χανιά, περήφανη και η βιολιστική παράδοση για αυτόν τον λαμπρό καλλιτέχνη.
ΠΗΓΗ: http://kissamoschania.blogspot.de/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου