ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΑΓΚΑΡΑΚΗΣ

Ο Μιχάλης Τζαγκαράκης κατάγεται από οικογένεια μουσικών αφού και τα 3 αδέλφια του (Δημήτρης, Στέλιος, Γιώργος) είναι λαμπροί καλλιτέχνες. Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του Ηρακλή Τζαγκαράκη που ήταν ένας από τους καλύτερους λυράρηδες της εποχής του, έμαθε λύρα.

Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από τις Καμάρες. Ο Μιχάλης Τζαγκαράκης γεννήθηκε στο Αποίνι το 1945 και μεγάλωσε στο Ηράκλειο. Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας και τραγουδώντας στα χωριά του Ηράκλειου που τότε σε όλα τα καφενεία του χωριού γίνονταν και ένα γλέντι και υπήρχε μεγάλος συναγωνισμός. Επαίζαν μόνο οι πιο αναγνωρισμένοι λυράρηδες και δεν μπορούσε εύκολα να διακριθεί.

Η διάκριση του ήρθε όταν σε ένα γλέντι, στην Τουρλωτή, αυθόρμητα, αυτοσχεδίασε την πρώτη του σύνθεση το τραγούδι "Κουτσομπόλες". Ο ενθουσιασμός, τα χειροκροτήματα και το κέφι του κόσμου, όχι μόνο τον συγκίνησαν αλλά άλλαξαν εντελώς την καλλιτεχνική πορεία της ζωής του. 'Αρχισε να συνθέτει τραγούδια που έδιναν χαρά, γέλιο και κέφι στον κόσμο.

Μερικά από αυτά είναι " Ο Προξενητής, Περονόσπορος στα αμπέλια, Μίνι φούστα, Πεθερά, Τα χρέη μου, Φλυτζανού, Τουρίστριες" και άλλα που τα περισσότερα δεν γράφτηκαν ποτέ σε δίσκους.

Με συνεργάτες τον αδερφό του Δημήτρη Τζαγκαράκη και με άλλους καλούς λαουτιέρηδες, Κ. Κατσουλίερη και Γ. Ξυλούρη, ξεσήκωνε τον κόσμο και χάρη στο ταλέντο της σύνθεσης και της ποίησης που είχε, ο κόσμος τον αγάπησε, τον ξεχώρισε και πολύ γρήγορα έγινε γνωστός σε όλη τη Κρήτη, χωρίς να έχει γράψει τα τραγούδια του σε δίσκο.

Η Κρητική μουσική, την εποχή εκείνη ακούγονταν μόνο στα χωριά. Το μοναδικό κέντρο στο Ηρακλειο που είχε Κρητικό πρόγραμμα ήταν το Λιμενικό περίπτερο, και ήταν πολύ τιμητικό για το Μιχάλη Τζαγκαράκη που επέλεξαν εκείνον, να παίζει λύρα κάθε βράδυ, με λαουτιέρη το Δ. Φουκάκη.

Το 1964 έγραψε τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών " Α' πλευρά- Ξενιτεμένο μου πουλί, Β πλευρά-Χωριανοί χωριανοί", ενώ δεν είχε πάει ακόμα φαντάρος. Στο στρατό υπηρέτησε στο Πυροβολικό το 1965-1967. Εκείνη την εποχή, απαγορεύονταν το ραδιόφωνο και το κασετόφωνο στο στρατόπεδο.

Ο Μιχάλης Τζαγκαράκης ψυχαγωγεί με τη λύρα και τα τραγούδια του, αξιωματικούς και φαντάρους, γράφει το τραγούδι "Νεοσύλλεκτοι φαντάροι", παίζει στη λέσχη αξιωματικών, σε γιορτές που διοργανώνουν οι αξιωματικοί στο Αίγιρο και στο ραδιοφωνικό σταθμό Κομοτηνής, προβάλλοντας τη μουσική παράδοση της Κρήτης.

Το 1967 απολύθηκε από το στρατό. Εκείνη την εποχή στο Ηράκλειο, υπήρχαν μόνο δυο κέντρα. Ο Ερωτόκριτος και η Καλλιθέα και κάθε σαββατοκύριακο έπαιζε και διαφορετικό συγκρότημα. Κάθε φορά που έπαιζε ο Μιχάλης Τζαγκαράκης τα κέντρα ήταν ασφυκτικά γεμάτα. Αυτό ήταν η αιτία που οι ιδιοκτήτες του κέντρου Καλλιθέα, του ζήτησαν μόνιμη συνεργασία. Ήταν ο πρώτος λυράρης που έπαιζε κάθε βράδυ και για πολλά χρόνια, στο κέντρο αυτό, με συνεργάτες του τα αδέλφια του Δημήτρη και Γιώργο και το Ζαχαρία Σμπώκο, βοηθώντας έτσι την πορεία και την εξέλιξη της Κρητικής μουσικής.

Την ίδια εποχή ξεκίνησε και μια νέα καλλιτεχνική καριέρα για τον Μιχάλη Τζαγκαράκη, γράφοντας τα τραγούδια του σε δίσκους 45 στροφών. Μεγάλες επιτυχίες ήταν "Αυτό που θέλανε το κατορθώσανε, Θεατρίνα, Λεφτά να δεις Μιχάλη, Φύγε φύγε, Το ρόδο, Το ξυλίκι, Αλεξάνδρα" και πολλά άλλα που αργότερα κυκλοφόρησαν σε δίσκο 33 στροφών με τίτλο ''Μιχάλης Τζαγκαράκης 1960''. Τότε συνεργάστηκε με το Νίκο Μανιά και γράψανε την κασέτα "Αντικριστές μαντινάδες". Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Κρήτης. Προτάσεις γίνονται και από το εξωτερικό από Κρητικό σύλλογο της Καλιφόρνιας για μόνιμη εγκατάσταση.

Το 1970 σταμάτησε από το κέντρο Καλλιθέα για ένα χρόνο. Τη περίοδο αυτή συνεργάστηκε και με το Νίκο Ξυλούρη στο κέντρο Ραφίνα και Ερωτόκριτο. Το 1971 συνεργάστηκε πάλι με το κέντρο Καλλιθέα, με συνεργάτες τα αδέλφια του Στέλιο και Γίωργο. Κυκλοφόρησε το δίσκο 33 στροφών '' Τραγούδια και χοροί της Κρήτης''.

Το 1972 ανοίγει το δικό του κέντρο την Ξαστεριά, χωρητικότητας 1000 ατόμων, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια της δικτατορίας για το όνομα του κέντρου και τις αντιστασιακές μαντινάδες που έλεγε. Αργότερα με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, έγραψε σε κασέτες "Το πολυτεχνείο, το Δεσποινιώ και τον Παναγούλη" με συνεργάτες τον Στέλιο Τζαγκαράκη και Βασίλη Νιράκη.

Ανανεώνει το κρητικό πρόγραμμα της "Ξαστεριάς" και συνεργάζεται με αξιόλογους καλλιτέχνες όπως το μεγάλο Κώστα Μουντάκη, το Βασίλη Νιράκη(Μπακαλιάρος), το Γιώργο Ταμιωλάκη, το Λαρετζάκη, το Αντώνη Βαφάκη, το Κώστα Γαρυφαλάκη, το Γιάννη Δερμιτζάκη, τον Ζαχαρία Μελεσανάκη και με νησιώτικα συγκροτήματα και γράφει τους δίσκους ''Κληρονόμοι, ''Μερακλίδικα'', ''Παράξενα'', ''Ερωτόκριτος'', ''Παράνομη αγάπη'', κ.α. Η Ξαστεριά γίνεται στέκι, όχι μόνο των μερακλήδων κρητικών αλλά και των ξένων που επισκέπτονταν το Ηράκλειο.

Πολιτικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων ο Γεώργιος Μαύρος, ο Ντέμης Ρούσος, η 'Αννα Καλουτά, η Έρικα Μπρόγιερ, ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΕΚ και η ηθοποιός Δώρα Σιτζανη με το μεγάλο συνθέτη Μάνο Λοιζο(ήταν φίλοι και κουμπάροι του), επισκέπτονταν την Ξαστεριά και η κοσμοσυρροή ήταν πρωτοφανής. Γι' αυτό το λόγο ο Μιχάλης Τζαγκαράκης ανοίγει και δεύτερο κέντρο τον Ερωτόκριτο με συνεργάτη το Βασίλη Νιράκη.

Η φιλία που έδενε το Μιχάλη Τζαγκαράκη με το Μάνο Λοιζο ήταν μεγάλη. Ετοιμάζονταν να συνεργαστούν και να γράψουν ένα δίσκο με έντεχνα Κρητικά τραγούδια. Στο σπίτι του Μάνου Λοιζου και της Δώρας Σιτζανη, παρουσία του διευθυντή της ΜΙΝΟΣ ΜΑΤΣΑΣ, κου Αχιλλέα Θεόφιλου, συζήτησαν για την επικείμενη συνεργασία. Ο Μάνος Λοίζος ζητά από το Μιχάλη Τζαγκαράκη να εγατασταθεί στην Αθήνα για ένα χρόνο, για πρόβες και ηχογραφήσεις, πράγμα δύσκολο για το Μιχάλη, γιατί έπρεπε να κλείσει τα δυο κέντρα που διατηρούσε στο Ηράκλειο. Το 1981 ηχογραφεί τα "Σημάδια της ζωής μου" με το Βασίλη Νιράκη (Μπακαλιάρος).

Το 1982 περιοδεύει στη Γερμανία με το Βασίλη Νιράκη και επιστρέφοντας επισημοποιεί τη συνεργασία του με το Μάνο Λοίζο και κλείνει τα δυο κέντρα που είχε. Δυστυχώς η συνεργασία αυτή δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ λόγω της αρρώστιας και του θάνατου του μεγάλου συνθέτη Μάνου Λοίζου.

Ο Μιχάλης Τζαγκαράκης παίζει σε διάφορα κρητικά κέντρα του Ηρακλείου και ηχογραφεί καινούρια τραγούδια σε μεγάλους δίσκους. "Μηνύματα τσ' αγάπης"", Τραγούδια του Τζαγκάρη, Επιτυχίες του Μ. Τζαγκαράκη τραγουδάει ο Νίκος Μανιάς, Σατιρικά τραγούδια Νο2, Σατιρικά τραγούδια Νο3, Κρητικά ανθολογήματα", ''κρητική παράδοση'' και το λαογραφικό έργο σε διπλό δίσκο "Του κουτρούλη ο γάμος".

Το 1992 εκλέχτηκε γενικός γραμματέας στο σύλλογο καλλιτεχνών Κρητικής Μουσικής αναπτύσσοντας μεγάλη δραστηριότητα. Επιμελείται και γράφει τα κείμενα για το φυλλάδιο του συλλόγου και διοργανώνει για πρώτη φορά στο Ηράκλειο κρητική καντάδα σε συνεργασία με το πρόεδρο Παγκρητικής Αμερικής Γιάννη Νάθενα. Διοργανώνει με επιτυχία κρητικές συναυλίες στις μεγάλες πόλεις της Κρήτης.

Το 1994 παρουσιάζει στην τηλεόραση ΚΥΔΩΝ την κρητική εκπομπή "Τραγούδα Κρήτη" και γράφει καινούρια τραγούδια σε κασέτα και cd "Γεια σου Ελλάδα και 30 χρόνια Μιχάλης Τζαγκαράκης".

Το 1996 δίνει μια συναυλία στο Καντενε της Γαλλίας, σε απευθείας μετάδοση στα Γαλλικά, όπου προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση τα τραγούδια "Μακεδονία, Κρήτη πηγή της λευτεριάς, Για την ειρήνη τραγουδά η μάνα Κρήτη". Συνεργάζεται με το Λύκειο Ελληνίδων για 10 χρόνια, με εκδηλώσεις σε Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Κύπρο, Παρίσι, Κορέα, Ρώμη, Σαν Φραντζίσκο, Γερμανία και εντός Ελλάδας, Αράχωβα, Ρόδο, Μήλο, Τρίπολη, Πάτρα, Μεσολόγγι, Λευκάδα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Σκύρο και σε πολλά άλλα μέρη προβάλλοντας την κρητική μουσική παράδοση.

Το 1999 ανέλαβε την εκμάθηση λύρας και μαντολίνου στα παιδιά του δήμου Κόφινα, διοργανώνοντας μεγάλη ομαδική συναυλία στο Ασήμι και παρουσίασε χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα κάλαντα σε ομαδική εκτέλεση με τα παιδιά. Το 2008 συνεργάστηκε με το Βασίλη Νιράκη (Μπακαλιάρο) και ετοιμάζουν 30 καινούργια τραγούδια σε διπλό CD έντεχνο - Κρητικά σε στίχους και μουσική του Μιχάλη Τζαγκαράκη.

Ο Μιχάλης Τζαγκαράκης συνεχίζει να δημιουργεί, να παίζει, να τραγουδάει και να προβάλει τη μουσική παράδοση της Κρήτης μας. Και όπως έγραψε και το περιοδικό ''Κρητικά Επίκαιρα'' σκάβει την παράδοση και ψάχνει, βάζει και πολλά στοιχεία από την σημερινή καθημερινότητα και δημιουργεί. Προπαντός δημιουργεί! Κάτι που λείπει από τους περισσότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της Κρητικής μουσικής.