1906 - 1986
Ο Στρατής Γαλαθιανάκης ή Γαλαθιανός δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Πολύ καλός δεξιοτέχνης, άριστος τραγουδιστής, ακέραιος χαρακτήρας. Το βιολί έπαιρνε φωτιά στα χέρια του, το δοξάρι σκόρπιζε διαπεραστικούς ήχους.
Στα Κεραμιά, άφησε εποχή. Κι όχι μόνο εκεί. Έπαιξε σε όλο τον νομό Χανίων, εκατοντάδες γλέντια και διασκεδάσεις. Γεννήθηκε στους Κάμπους Κεραμιών Κυδωνίας του νομού Χανίων και από έφηβος σχεδόν πρωτόπιασε το βιολί, για να μην το αποχωριστεί ποτέ για όλη του την ζωή. Ένας θείος του, του δώρισε ένα βιολί, με σκοπό ο μικρός Στρατής να περνάει την ώρα του. Μα μόνο χόμπι δεν ήταν αυτό. Εξελίχθηκε ραγδαίως σε έναν μανιώδη καλλιτέχνη, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα έξω από την στενή περιφέρεια των λεβέντικων Κεραμιών.
Δίδαξε, γαλούχησε, παραδειγμάτισε τις επόμενες γενιές των Κεραμιανών βιολιστών. Ακόμα και σήμερα λένε "αυτός παίζει με το σύστημα του Γαλαθιανού".
Ο Στρατής Γαλαθιανός ακολουθούσε τον δρόμο και την τεχνική του μεγάλου Μαύρου. Είχε κάτι από την γλύκα του μεγάλου κισαμίτη βιολιστή. Πρότυπα είχε τον Χάρχαλη και τον Μαριάνο. Σίγουρα όμως, το παίξιμο του, έφερε την δική του σφραγίδα.
Στα συρτά, ήταν μοναδικός. Με απαλές δοξαριές, χωρίς έπαρση, απέδιδε ολόσωστα όλα τα παλιά κισαμίτικα συρτά της εποχής. Συνέθεσε και τον δικό του σκοπό, τον περίφημο Λακκιώτικο συρτό. Βέβαια, επειδή έπαιζε συχνά και ηχογράφησε κάποιες μελωδίες, αυτές ταυτίστηκαν με τον Γαλαθιανό και ορισμένοι σήμερα θεωρούν ότι είναι δικές του συνθέσεις, πράγμα που αποδεικνύεται λάθος ασφαλώς.
Η δισκογραφική του παρουσία ήταν αρκετά έντονη για εκείνα τα χρόνια. Ηχογράφησε αρκετά τραγούδια σε δίσκους των 45'' με μεγάλη επιτυχία. Παρέα μαζί του, ο κισαμίτης τραγουδιστής Θεοχ.Τζινευράκης, ο μεγάλος λαγουτιέρης Δημ.Γαλάνης, ο Γιώργης Γομπάκης, ο Γ.Γεραιουδάκης (Μαρουβάς). Συρτός της Χαραυγής, Μεσογειανός, Καραγκιουλές, Χανιώτικος, Γραμπουσιανός, Βοριάς και πολλά άλλα συρτά τα ακούμε σήμερα στις νοσταλγικές ηχογραφήσεις του Γαλαθιανού.
Έπαιξε εκτός των παραπάνω και με άλλους λαγουτιέρηδες, όπως ο Αντώνης Κατάκης, ο Γιώργης Κουτσουρέλης κ.α. Στην Θεσσαλονίκη όπου βρέθηκε για μερικά χρόνια, ταίριαξε με τον προσφάτως εκλιπόντα λαγουτιέρη, τον Στέλιο Λαϊνάκη από τον Λαρδά Κισάμου.
Η σημαντικότερη όμως συνεργασία κατά γενική ομολογία, ήταν αυτή με τον Δημήτρη Γαλάνη. Αχώριστοι στα γλέντια, αχώριστοι και σαν φίλοι.
Ο Στρατής Γαλαθιανός άφησε στην κυριολεξία εποχή. Με το άριστο παίξιμο του και το γλυκό τραγούδι του, με την σεμνή παρουσία του και σίγουρα, με τον γνήσιο χαρακτήρα του.
ΠΗΓΗ: http://kissamoschania.blogspot.de/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου