Τα Μάταλα - μια καταπληκτικής φυσικής ομορφιάς παραλία στη νότια Κρήτη που βλέπει στο Λιβυκό πέλαγος είναι γνωστή στους παλιότερους ως "άντρο" των "παιδιών των λουλουδιών" στις δεκαετίες του ΄60 και ΄70 και στους νεώτερους από τους... ταξιδιωτικούς οδηγούς, ίσως κι απ τις ελληνικές ταινίες σαν τη "Θεία μου η χίπισσα" (1970) με τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Οι Χίπις, τάση ενδυματολογική, ιδεολογική, κοινωνιολογική - τρόπου ζωής επίσης της εποχής, προέρχεται σύμφωνα με τα λεξικά από την αγγλική λέξη "hipster" (πρόκειται για εκείνον που απορρίπτει την υπάρχουσα κουλτούρα και υποστηρίζει πιο ελεύθερες απόψεις), και αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά.
"Hippie-Hippie Matala! Matala!" είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ (σκηνοθεσία Γιώργος Βαρελάς, σενάριο Μαρία Κουφοπούλου) που προβάλλεται στο πλαίσιο του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης,
"Ο τίτλος προέκυψε από μια διήγηση της Τζόνι Μίτσελ -της φολκ τραγουδίστριας -θρύλου της εποχής. Όταν ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα -περί το 1969, επί Χούντας- κάποιοι στην Αθήνα εντυπωσιάστηκαν από τα ρούχα, το κούρεμα - την εικόνα της Μίτσελ και φώναζαν σ΄ αυτή και την παρέα της "Hippie-Hippie Matala ! Matala!"...", είπε η σεναριογράφος της ταινίας Μαρία Κουφοπούλου.
Δυο χρόνια μετά στα 1971, η Καναδή Μίτσελ που στο μεταξύ ζει στη Νέα Υόρκη, γράφει το πασίγνωστο τραγούδι "Carey" με αναφορές στη... σκόνη απ την Αφρική που φτάνει στις παραλίες της Κρήτης..." όπου είχε ζήσει.
Ο μύθος για τα Μάταλα όμως δεν αφορά μόνο τη δεκαετία της "κατάληψής" τους από τους Χίπις. Ξεκινά πολύ νωρίτερα - από την αρχαιότητα και τις λαξευμένες στα βράχια σπηλιές, απ' τα κύματα του Λιβυκού πελάγους που τις "ραπίζουν", απ΄ τον αέρα των συνόρων δύο ηπείρων που τα "φυσούσε", από την "Αφρική απέναντι"...
Στις δεκαετίες που δημιούργησαν παγκοσμίως μύθους -όπως αυτές οι θρυλικές του ΄60 και του ΄70- φιλοξένησαν τα παιδιά απ' όλο τον κόσμο που δεν ήθελαν εμπλοκή στον πόλεμο του Βιετνάμ, που δεν ήθελαν εμπλοκή στη Χούντα της Ελλάδας, που προτιμούσαν τα χρώματα και τα λουλούδια ("Make love not war" κ.α).
Οι χίπις της εποχής χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες. Οι ταξιδευτές (η Κρήτη και τα Μάταλα ήταν ο σταθμός των ταξιδιών από την Αμερική προς τις Ινδίες και την Ασία), οι άνθρωποι των δρόμων και οι... απατεώνες συνεχιστές τους μετά τη δεκαετία του ΄70 όταν το "κίνημα" άρχιζε να εκφυλίζεται.
Τον διαχωρισμό, την κατηγοριοποίηση αλλά κυρίως τις μνήμες από μια εποχή που έζησαν ανέμελα"καταθέτουν" στο διάρκειας 75 λεπτών ντοκιμαντέρ "Hippie-Hippie Matala ! Matala!", παραγωγής ΕΡΤ Α.Ε., δεκάδες συμμέτοχοι (χίπις οι ίδιοι οι κάτοικοι της Κρήτης) 70 και πλέον χρόνων σήμερα.
Αφορμή για τα γυρίσματα στάθηκε η παρουσίαση τον Ιούνιο του 2011 στην περιοχή του βιβλίου "Ο Μύθος των Ματάλων" του Γερμανού δημοσιογράφου και συγγραφέα Arn Strohmeyer. Ήταν τότε που διοργανώθηκε από την τοπική αυτοδιοίκηση το... "ριγιούνιον" (επανασύνδεση) των εκατοντάδων πρώην "ενοίκων" των σπηλαίων .
Στο ντοκιμαντέρ μιλούν ο Δημήτρης Πουλικάκος (έζησε στα Μάταλα από τον Απρίλιο του 1967 που ξέσπασε το πραξικόπημα στην Ελλάδα ως το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς) οι Γερμανοί Αρν και Έλμαρ, οι Αγγλίδες αδελφές Σίρλεϊ και Παμ -πλέον μόνιμες κάτοικοι Αυστραλίας- η Αμερικανίδα Μπέτσι και η Βρετανίδα Λιζ, η γιαγιά Αλεξάνδρα, η ιδιοκτήτρια του περιπτέρου των Ματάλων Κατερίνα, ο ιδιοκτήτης του θρυλικού "Mermaid cafe" Στέλιος, που τώρα ζει στην Καλιφόρνια, ο Βαγγέλης από το "ΔΕΛΦΙΝΙ" και τέλος ο Γιώργης, ο φτωχός Ματαλιώτης ψαράς και φίλος της Joni Mitchell.
Η αφήγησή τους επικεντρώνεται σε θέματα που αφορούν στη σχέση μεταξύ ντόπιων και χίπηδων, τον πόλεμο στο Βιετνάμ και τη χούντα στην Ελλάδα, τα ναρκωτικά και το ελεύθερο σεξ, τις αντιδράσεις τις Εκκλησίας, του διεθνούς και ελληνικού Τύπου, καθώς και στη φυσιογνωμία του κινήματος των χίπις που "ξέφτισε" στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 όταν οι χίπις εκδιώχθηκαν με πρωτοβουλία της εκκλησίας και τη βοήθεια της χωροφυλακής (φημολογείται ότι όλα άρχισαν μετά από την εντολή του κρητικής καταγωγής αντιπροέδρου της κυβέρνησης της Χούντας Στυλιανού Παττακού ως αντεκδίκηση καθώς γόνος υπουργικού στελέχους και φίλου του είχε καταφύγει στα Μάταλα όπου έζησε με την αγαπημένη του την οποία είχε προηγουμένως... κλέψει).
Τη σκηνοθεσία του ντοκιμαντέρ, το οποίο είναι μια παραγωγή του Τμήματος Νεανικών και Επιμορφωτικών Προγραμμάτων της ΕΡΤ, υπογράφει ο Γιώργος Βαρελάς. Το σενάριο και η έρευνα είναι της Μαρίας Κουφοπούλου, το μοντάζ του Γιάννη Δούκα, η διεύθυνση παραγωγής της Σοφίας Φερμάνογλου, η φωτογραφία των Α. Κυριάκη, Μ. Μουμτζόγλου και Α. Βουτσά, ο ήχος του Δημήτρη Δεουδέ.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Οι Χίπις, τάση ενδυματολογική, ιδεολογική, κοινωνιολογική - τρόπου ζωής επίσης της εποχής, προέρχεται σύμφωνα με τα λεξικά από την αγγλική λέξη "hipster" (πρόκειται για εκείνον που απορρίπτει την υπάρχουσα κουλτούρα και υποστηρίζει πιο ελεύθερες απόψεις), και αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά.
"Hippie-Hippie Matala! Matala!" είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ (σκηνοθεσία Γιώργος Βαρελάς, σενάριο Μαρία Κουφοπούλου) που προβάλλεται στο πλαίσιο του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης,
"Ο τίτλος προέκυψε από μια διήγηση της Τζόνι Μίτσελ -της φολκ τραγουδίστριας -θρύλου της εποχής. Όταν ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα -περί το 1969, επί Χούντας- κάποιοι στην Αθήνα εντυπωσιάστηκαν από τα ρούχα, το κούρεμα - την εικόνα της Μίτσελ και φώναζαν σ΄ αυτή και την παρέα της "Hippie-Hippie Matala ! Matala!"...", είπε η σεναριογράφος της ταινίας Μαρία Κουφοπούλου.
Δυο χρόνια μετά στα 1971, η Καναδή Μίτσελ που στο μεταξύ ζει στη Νέα Υόρκη, γράφει το πασίγνωστο τραγούδι "Carey" με αναφορές στη... σκόνη απ την Αφρική που φτάνει στις παραλίες της Κρήτης..." όπου είχε ζήσει.
Ο μύθος για τα Μάταλα όμως δεν αφορά μόνο τη δεκαετία της "κατάληψής" τους από τους Χίπις. Ξεκινά πολύ νωρίτερα - από την αρχαιότητα και τις λαξευμένες στα βράχια σπηλιές, απ' τα κύματα του Λιβυκού πελάγους που τις "ραπίζουν", απ΄ τον αέρα των συνόρων δύο ηπείρων που τα "φυσούσε", από την "Αφρική απέναντι"...
Στις δεκαετίες που δημιούργησαν παγκοσμίως μύθους -όπως αυτές οι θρυλικές του ΄60 και του ΄70- φιλοξένησαν τα παιδιά απ' όλο τον κόσμο που δεν ήθελαν εμπλοκή στον πόλεμο του Βιετνάμ, που δεν ήθελαν εμπλοκή στη Χούντα της Ελλάδας, που προτιμούσαν τα χρώματα και τα λουλούδια ("Make love not war" κ.α).
Οι χίπις της εποχής χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες. Οι ταξιδευτές (η Κρήτη και τα Μάταλα ήταν ο σταθμός των ταξιδιών από την Αμερική προς τις Ινδίες και την Ασία), οι άνθρωποι των δρόμων και οι... απατεώνες συνεχιστές τους μετά τη δεκαετία του ΄70 όταν το "κίνημα" άρχιζε να εκφυλίζεται.
Τον διαχωρισμό, την κατηγοριοποίηση αλλά κυρίως τις μνήμες από μια εποχή που έζησαν ανέμελα"καταθέτουν" στο διάρκειας 75 λεπτών ντοκιμαντέρ "Hippie-Hippie Matala ! Matala!", παραγωγής ΕΡΤ Α.Ε., δεκάδες συμμέτοχοι (χίπις οι ίδιοι οι κάτοικοι της Κρήτης) 70 και πλέον χρόνων σήμερα.
Αφορμή για τα γυρίσματα στάθηκε η παρουσίαση τον Ιούνιο του 2011 στην περιοχή του βιβλίου "Ο Μύθος των Ματάλων" του Γερμανού δημοσιογράφου και συγγραφέα Arn Strohmeyer. Ήταν τότε που διοργανώθηκε από την τοπική αυτοδιοίκηση το... "ριγιούνιον" (επανασύνδεση) των εκατοντάδων πρώην "ενοίκων" των σπηλαίων .
Στο ντοκιμαντέρ μιλούν ο Δημήτρης Πουλικάκος (έζησε στα Μάταλα από τον Απρίλιο του 1967 που ξέσπασε το πραξικόπημα στην Ελλάδα ως το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς) οι Γερμανοί Αρν και Έλμαρ, οι Αγγλίδες αδελφές Σίρλεϊ και Παμ -πλέον μόνιμες κάτοικοι Αυστραλίας- η Αμερικανίδα Μπέτσι και η Βρετανίδα Λιζ, η γιαγιά Αλεξάνδρα, η ιδιοκτήτρια του περιπτέρου των Ματάλων Κατερίνα, ο ιδιοκτήτης του θρυλικού "Mermaid cafe" Στέλιος, που τώρα ζει στην Καλιφόρνια, ο Βαγγέλης από το "ΔΕΛΦΙΝΙ" και τέλος ο Γιώργης, ο φτωχός Ματαλιώτης ψαράς και φίλος της Joni Mitchell.
Η αφήγησή τους επικεντρώνεται σε θέματα που αφορούν στη σχέση μεταξύ ντόπιων και χίπηδων, τον πόλεμο στο Βιετνάμ και τη χούντα στην Ελλάδα, τα ναρκωτικά και το ελεύθερο σεξ, τις αντιδράσεις τις Εκκλησίας, του διεθνούς και ελληνικού Τύπου, καθώς και στη φυσιογνωμία του κινήματος των χίπις που "ξέφτισε" στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 όταν οι χίπις εκδιώχθηκαν με πρωτοβουλία της εκκλησίας και τη βοήθεια της χωροφυλακής (φημολογείται ότι όλα άρχισαν μετά από την εντολή του κρητικής καταγωγής αντιπροέδρου της κυβέρνησης της Χούντας Στυλιανού Παττακού ως αντεκδίκηση καθώς γόνος υπουργικού στελέχους και φίλου του είχε καταφύγει στα Μάταλα όπου έζησε με την αγαπημένη του την οποία είχε προηγουμένως... κλέψει).
Τη σκηνοθεσία του ντοκιμαντέρ, το οποίο είναι μια παραγωγή του Τμήματος Νεανικών και Επιμορφωτικών Προγραμμάτων της ΕΡΤ, υπογράφει ο Γιώργος Βαρελάς. Το σενάριο και η έρευνα είναι της Μαρίας Κουφοπούλου, το μοντάζ του Γιάννη Δούκα, η διεύθυνση παραγωγής της Σοφίας Φερμάνογλου, η φωτογραφία των Α. Κυριάκη, Μ. Μουμτζόγλου και Α. Βουτσά, ο ήχος του Δημήτρη Δεουδέ.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Πηγή φωτογραφιών: 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΑΤΑΛΑ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου