Το μπαλκόνι του σπιτιού μας είναι ένας χώρος τον οποίο θα έπρεπε να τον αντιμετωπίζουμε σαν ένα από τα δωμάτια του σπιτιού και όχι σαν κάποιο αποθηκευτικό χώρο. Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει και ο ήλιος κάνει την παρουσία του όλο και περισσότερο τότε και η διάθεση μας αλλάζει και θέλουμε να είμαστε όλο και πιο πολύ σε κάποιο εξωτερικό χώρο. Η πρόκληση είναι να μετατρέψετε το μπαλκόνι σε ένα χώρο ευχάριστο και φιλόξενο ώστε να θέλετε να είσαστε όλο και περισσότερες ώρες σε αυτό.
Τα σπίτια του χωριού στα παλιά χρόνια ήταν χτισμένα χωρίς κανένα ρυμοτομικό σχέδιο συνήθως διώροφα ή τριώροφα, ψηλοτάβανα (σε αντίθεση με το τούρκικο πρότυπο, που εξυπηρετεί την καθημερινή ζωή και τις γεωργικές ασχολίες στις μεγάλες συνήθως ¨πατριαρχικές¨οικογένειες. Ένας τύπος από τα πολύ παλιά σπίτια, διώροφος με μεγάλο μπαλκόνι (τσαρντάκι) ξύλινο, σκεπαστό και κάγκελα (παρμάκια) ξύλινα, συνήθως ήταν κτισμένος με την τεχνική, ώστε τα θεμέλια και ο 1ος όροφος να είναι πέτρινα με πάχος του τοίχου περίπου μισό μέτρο,που κρατούσε δροσιά το καλοκαίρι και ζέστη τον χειμώνα, ενώ ο 2ος όροφος με την τεχνική του ¨ τσατμά¨ .
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
