Ο νεώτερος συνοικισμός που έγινε μετά τον τελευταίο πόλεμο. Είναι λυπηρό που στα μέσα του εικοστού αιώνα, με τις σημερινές απαιτήσεις σε μέσα συγκοινωνίας, ύδρευση, φωτισμό, αποχετεύσεις και λοιπές πολεοδομικές ανάγκες εξακολούθησε να επεκτείνεται η πόλη, σύμφωνα με τους ίδιους πολεοδομικούς κανόνες, που επεκτάθηκαν και οι παλιοί “βούργοι” έξω από τον αραβικό Χάντακα.
Κι εδώ δίχως να υπάρχει κανένα σχέδιο ακολούθησαν οι ενδιαφερόμενοι οικιστές τα υπάρχοντα μονοπάτια, τα σύνορα των ιδιοκτησιών τους, όπου υπήρχαν και έκτισαν, όπως ήθελε ο καθένας, τα χαμόσπιτα, που αποτελούν σήμερα το συνοικισμό. Εκ των υστέρων και κατόπιν εορτής κατά την κοινή έκφραση έγινε “ρυμοτομολό” σχέδιο, για να εφαρμοστεί σε οικήματα που κτίστηκαν ακόμη χθες.
Τα παιδιά του μηχανουργείου ζουν στα Καμίνια. Οι άλλοι μπόρεσαν και έφυγαν.
Είναι γνωστό ότι στον Άι Γιάννη ζούνε οι πλούσιοι, στα Καμίνια ζούνε οι φτωχοί.
Εκεί, ανάμεσα στα χαμόσπιτα και τις στενάχωρες κατάμαυρες παλιές πολυκατοικίες του 1960 - με το γήπεδο του ΟΦΗ παραδίπλα Παραδίπλα είναι η μηχανική καλλιέργεια,
πιο δίπλα τα επίσης εργατόπαιδα από το τεχνικό λύκειο και πιο πάνω οι υπηρεσίες για τους αλλοδαπούς.
Στην μια πλατεία- θυμάμαι από την δεκαετία του 1980 αλλά και πιο πρόσφατα - ερχόταν από το Ατσαλένιο πιτσιρικάδες με σκεπάρνια και έσπαζαν τις τζαμαρίες των καφενείων επειδή εκεί σύχναζαν Ομιλίτες (δηλαδή οπαδοί του ΟΦΗ).
Σήμερα πολλοί από αυτούς τους ομιλίτες συχνάζουν σε αυτά τα ίδια καφενεία ως άνεργοι. Άλλοι, εκεί παραδίπλα, παίζουν ΚΙΝΟ στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ και πιο πέρα οι νεαρές γιαγιάδες πάνε βόλτα τα εγγονάκια τους στην πλατεία
της Αγίας Βαρβάρας
Οι κάτοικοι των Καμινίων που ακόμη ζουν εκεί, οι οποίοι δεν κατάφεραν να ανέβουν κοινωνικά όσο έπρεπε, αγωνίζονται για μια ελάχιστη ποιότητα ζωής που άλλοι -σε άλλες συνοικίες- θεωρούν δεδομένη.
Στενάχωρα, αγχωμένα και με γκρίνια.
Ο λόγος στους κατοίκους
Τα Καμίνια ήταν μια περιοχή που άρχισε να οικοδομείται από τις αρχές του περασμένου αιώνα…μακριά τότε από το πολύβουο Ηράκλειο!
Με το σχέδιο του 1936 οι αρχές του τόπου τότε διείδαν ότι έπρεπε να προλάβουν την ανάπτυξη και την αστυφιλία που διαφαινόταν για όλη την πόλη τότε, αλλά η ευκαιρία χάθηκε.
Έγινε μια ακόμη προσπάθεια με την αναθεώρηση του Σχεδίου το 1958 , αλλά και πάλι δεν μπόρεσαν να πιάσουν τα μεγέθη που το Ηράκλειο σιγά σιγά αποκτούσε. Έκτοτε τα περισσότερα σπίτια στα Καμίνια χτίστηκαν αυθαίρετα διότι δεν υπήρξε αναθεώρηση του σχεδίου Πόλης, δεν μπόρεσε η δημοτική αρχή διαχρονικά
να ανταπεξέλθει της βασικής υποχρέωσης που είχε…
Δεν μπορούσε κανένας να δει πριν μερικές δεκαετίες ότι και τα Καμίνια θα ήταν μια περιοχή που θα γινόταν κέντρο-απόκεντρο του Ηρακλείου…
Η ανάπλαση της πλατείας Καμινίων, της Αγίας Βαρβάρας, είναι έργα που ο δήμος τα κάνει, ενώ προχωρά και η μελέτη αποτύπωσης της οδού Μάχης Κρήτης
για να βελτιωθεί ο συγκεκριμένος δρόμος και θα γίνει μια σύγχρονη ανάπλαση.
Οι κάτοικοι ζητούν περισσότερα και με το δίκιο τους διότι τα προβλήματα στην περιοχή Καμινίων είναι δομικά και αισθητικά. Δεν έχουν μόνο να κάνουν με τη δόμηση, τη ρυμοτομία, τις ανοιχτές πλατείες, την κυκλοφορία, τα δίκτυα. Έχουν να κάνουν και με πιο απλά πράγματα όπως είναι το νερό, η ύπαρξη γιατρών κλπ.
Πηγή:Πατρίς
Επιμέλεια Κώστας Μπογδανίδης
Ρεπορτάζ Κλειώ Πατεδάκη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ
