ΓΑΛΑΤΑΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Οικισμός που υπαγόταν στην κοινότητα Βόνης. Μετά το σχέδιο Καποδίστρια (1998) μάζί με την Βόνη αποτελούσε ενιαίο Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Θραψανού.

Το 2011 με το σχέδιο "Καλλικράτης" αποτελούν πλέον δημοτικό διαμέριαμα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας, ο οποίος δημιουργήθηκε απο την συνένωση των δήμων Θραψανού,

Αρκαλοχωρίου και Καστελλίου.

Πηγαίνοντας απο την Βόνη νοτίως προς την Αγία Μαρίνα θα το συναντήσετε αμέσως μετά σε μικρή απόσταση.

Απέχει από το Ηράκλειο 30 χλ. Έχει υψόμετρο 385 μ. και πληθυσμό 108 κατοίκους (το 1981). Παράγει επιτραπέζια σταφύλια, σταφίδες, κρασί, λάδι.

Το όνομα προέρχεται από το βυζαντινό επώνυμο τού πρώτου οικιστή Γαλατά. (Βλ. Στ. Ξανθουδίδη, Επαρχίαι και πόλεις τής Κρήτης, Επ. Ετ. Βυζ. Σπουδών, τόμ. Γ', σ. 41). Πρώτη μνεία τού οικισμού αναφέρεται σε έγγραφο τού 1376, τού Δουκικού Αρχείου τού Χάντακα Calata ( El . Santschi , Regestes dcs arrets civils etc . σ. 194). Αναφέρεται στην επαρχία Πεδιάδας το 1577 από το Fr . Barozzi , ( f °24 v ) Galata , από τον Καστροφύλακα (Κ94) Galatta με 122 κάτ. το 1583, από το Βασιλικάτα (Μνημεία Κρητ. Ιστ. V , σ. 123) Galata το 1630, στην τούρκικη απογραφή τού 1671 Galata με 20 χαράτσα. (Ν. Σταυρινίδη, Μεταφράσεις Β', σ. 116). Στην απογραφή τού 1881 αναφέρεται στο δήμο Αγιων Παρασκιών, κάτ. Τουρκ. 143, το 1900 είναι στον ίδιο δήμο, κάτ. 11, το 1920 είναι στον αγροτ. δήμο Αστρίτσι κάτ. 123, το 1928 στην κοινότητα Βόνης κάτ. 168, το 1940 κάτ. 181, το 1951, κάτ. 179, το 1961 κάτ. 211 και το 1971 κάτ. 157.