Ο Σίβας είναι ο μικρός παράδεισος στο Δήμο Φαιστού. Σκέφτομαι, ρεμβάζοντας με το βλέμμα μου ν’ ατενίζει τ’ ανάκτορα της Φαιστού…
Γράφει η Εύα Καπελλάκη – Κοντού*
Κάπως έτσι πρέπει να είναι κι ο παράδεισος της παλαιάς Διαθήκης, Θεέ μου! Τι ομορφιά στ’ αλήθεια! Βρίσκεται στο κέντρο του πολιτισμού της Κρήτης, θρησκευτικού και ιστορικού.
Από τη μια το «Άγιο όρος» των ασκητών της β’ βυζαντινής περιόδου, τα Αστερούσια και το όρος Ράξος όπου έζησαν πολλοί ασκητές – άγιοι, μεταξύ αυτών και οι Άγιοι Ευτύχιος - Ευτυχιανός και Κασσιανή και ο διαβάτης, ξένος του κόσμου, γεννηθείς σ’ αυτόν τον παράδεισο: ο Αϊ Γιάννης ο Ξένος. Από την άλλη φέρει στις μακροβιότατες πλάτες του, επαναστάσεις κι επαναστάτες για τους αγώνες εναντίον των κατακτητών, κάθε φορά νικηφόρες.
Δεν ξέρω πια τι ν’ αφήσω και τι να γράψω;! Φυσικά πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τον δάσκαλο και συγγραφέα Θέμο Κορνάρο πού γεννήθηκε σ’ αυτό το χωριό;!
Θ’ αρχίσω λοιπόν, με την καλαίσθητη εικόνα του - ονομαστή σε όλη την Κρήτη και πέρα από τα στενά όρια της Μεγαλονήσου - με λίγα λόγια θα ονομάσω, ίσως λίγο αυθαίρετα, «σταυροδρόμι πολιτισμών» την πανέμορφη πλατεία του, διαμορφωμένη από τον αείμνηστο ευεργέτη του χωριού: Αλέξανδρο Μανιδάκη.
Σαν ο επισκέπτης έρθει για πρώτη φορά νομίζει ότι βρίσκεται σε θεατρικό σκηνικό! Όλα εκεί απλώνονται με αρμονία στη θέα των περίεργων ματιών του: το σχολείο [που συμπληρώνει 150 χρόνια συνεχούς λειτουργίας], η εκκλησία του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου, η παιδική χαρά για τα παιδιά όλων ντόπιων κι επισκεπτών, η κοινότητα και το αγροτικό ιατρείο, τα καφενεία και τα εστιατόρια θα έλεγα καλύτερα, οι περίτεχνοι χώροι υποδοχής των καλεσμένων από τα πέρατα της γης, σκέτη οπτασία!
Από τη μια το «Άγιο όρος» των ασκητών της β’ βυζαντινής περιόδου, τα Αστερούσια και το όρος Ράξος όπου έζησαν πολλοί ασκητές – άγιοι, μεταξύ αυτών και οι Άγιοι Ευτύχιος - Ευτυχιανός και Κασσιανή και ο διαβάτης, ξένος του κόσμου, γεννηθείς σ’ αυτόν τον παράδεισο: ο Αϊ Γιάννης ο Ξένος. Από την άλλη φέρει στις μακροβιότατες πλάτες του, επαναστάσεις κι επαναστάτες για τους αγώνες εναντίον των κατακτητών, κάθε φορά νικηφόρες.
Δεν ξέρω πια τι ν’ αφήσω και τι να γράψω;! Φυσικά πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τον δάσκαλο και συγγραφέα Θέμο Κορνάρο πού γεννήθηκε σ’ αυτό το χωριό;!
Θ’ αρχίσω λοιπόν, με την καλαίσθητη εικόνα του - ονομαστή σε όλη την Κρήτη και πέρα από τα στενά όρια της Μεγαλονήσου - με λίγα λόγια θα ονομάσω, ίσως λίγο αυθαίρετα, «σταυροδρόμι πολιτισμών» την πανέμορφη πλατεία του, διαμορφωμένη από τον αείμνηστο ευεργέτη του χωριού: Αλέξανδρο Μανιδάκη.
Σαν ο επισκέπτης έρθει για πρώτη φορά νομίζει ότι βρίσκεται σε θεατρικό σκηνικό! Όλα εκεί απλώνονται με αρμονία στη θέα των περίεργων ματιών του: το σχολείο [που συμπληρώνει 150 χρόνια συνεχούς λειτουργίας], η εκκλησία του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου, η παιδική χαρά για τα παιδιά όλων ντόπιων κι επισκεπτών, η κοινότητα και το αγροτικό ιατρείο, τα καφενεία και τα εστιατόρια θα έλεγα καλύτερα, οι περίτεχνοι χώροι υποδοχής των καλεσμένων από τα πέρατα της γης, σκέτη οπτασία!
Εν τω δικαίω το Υπουργείο Πολιτισμού έχει χαρακτηρίσει τον Σίβα, διατηρητέο οικισμό! Και είναι τιμή στους κατοίκους που διατηρούν ατόφιο το σπάνιο αυτό τοπίο, από άποψης ομορφιάς και αρχιτεκτονικής καλαισθησίας! Περιδιαβαίνοντας τα στενά- γραφικά σοκάκια του διακρίνεις αρχοντικά, που έχουν ανακαινιστεί από τους ιδιοκτήτες τους και φαντάζει το οικόσημο στη μετώπη της εισόδου, Οικία του «Δείνα»1897, οικία του «Δείνα»1898, να ζωντανεύει την παλιά αίγλη της κώμης τούτης. Οι ιστορικοί αποδίδουν την ετυμολογία του ονόματός του σε θεότητα των Ινδιών ή ακόμα της Αιγύπτου. Ο Σίβας ή η Μακρά Σίβα ήταν περιτριγυρισμένο από άφθονες πηγές και δάση, όπως λένε οι ιστορικές πηγές της βυζαντινής περιόδου.
Συνεχίζω να ρεμβάζω πίνοντας τον καϊμακλίδικο στο καφενείο, που πολλοί θέλουν να επισκεφτούν λόγω του ότι αποτελεί πόλο έλξης ανθρώπων απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα κι από όλα τα μέρη τούτου του μικρού - μεγάλου πλανήτη μας.
Συνεχίζω να ρεμβάζω πίνοντας τον καϊμακλίδικο στο καφενείο, που πολλοί θέλουν να επισκεφτούν λόγω του ότι αποτελεί πόλο έλξης ανθρώπων απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα κι από όλα τα μέρη τούτου του μικρού - μεγάλου πλανήτη μας.
Θέλω, όσο γίνεται περισσότερο με το βλέμμα μου, ν’ αγκαλιάσω όλες τις γωνιές τούτου του παράδεισου, για να είναι η ψυχή μου γεμάτη με φως όταν θα φύγω για άλλους τόπους. Να πιω λίγο νερό από την πλησιέστερη κρήνη στην είσοδο του οικισμού και λίγο για το ταξίδι μου από την άλλη κρήνη της Αγίας Μαρίνας, σαν το αποχαιρετίσω στο σταυροδρόμι με τον κεντρικό κόμβο του κάμπου.
*Εύα Καπελλάκη – Κοντού Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”]
*Εύα Καπελλάκη – Κοντού Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”]
ΠΗΓΗ: http://www.creteplus.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου